1 min
Follow the Money neemt Albert Heijn onder vuur. Het bedrijf gebruikte de foto van een ananasboer ter promotie van in Ghana gesneden verse ananas die je bij AH kunt kopen. Hij werd er een stille rockster mee in de winkel, maar kreeg er niets voor terug. Dat is natuurlijk fout. Vanuit zijn niet riante inkomenspositie wil hij er graag wel geld voor. Begrijpelijk.
Wat volgens FTM pas echt fout is, is de fabriek waaruit de ananas komt. Van Milieucentraal heeft het blad begrepen dat je ananas in Nederland moet laten snijden. Dat is beter voor het milieu vanwege de CO2-uitstoot die resulteert uit het vliegverkeer dat het verse product met zich meebrengt. Toch is de economische en sociale uitdaging nou juist om in Afrika banen te creëren. Daarom koopt AH de ananas daar gesneden in. Toch blijft de journalist van FTM bij zijn punt, want de fabriek biedt geen werk aan half Ghana. Daar komt bij dat er ook gesteggeld wordt over de arbeidsvoorwaarden en de mate waarin westerlingen in het beperkt georganiseerde land hun beloftes nakomen om bijvoorbeeld waterpompen en schone kranen te installeren.
De lezers van FTM laten in de commentaren onder het artikel weten dat ze het nu zeker weten: je wordt belazerd. Toch is het echt waar: verwerkende fabrieken dáár, dat is wat Afrikanen willen en zelfs moeten willen. Zo'n fabriek verdient het geld waar behalve boeren ook andere mensen een baan door kunnen hebben. Met zoveel woorden zegt FTM dat het geld voor die salarissen beter hier verdiend kan worden. Die arme, baanloze Ghanees moet het zelf maar weer uitzoeken.
Wat volgens FTM pas echt fout is, is de fabriek waaruit de ananas komt. Van Milieucentraal heeft het blad begrepen dat je ananas in Nederland moet laten snijden. Dat is beter voor het milieu vanwege de CO2-uitstoot die resulteert uit het vliegverkeer dat het verse product met zich meebrengt. Toch is de economische en sociale uitdaging nou juist om in Afrika banen te creëren. Daarom koopt AH de ananas daar gesneden in. Toch blijft de journalist van FTM bij zijn punt, want de fabriek biedt geen werk aan half Ghana. Daar komt bij dat er ook gesteggeld wordt over de arbeidsvoorwaarden en de mate waarin westerlingen in het beperkt georganiseerde land hun beloftes nakomen om bijvoorbeeld waterpompen en schone kranen te installeren.
De lezers van FTM laten in de commentaren onder het artikel weten dat ze het nu zeker weten: je wordt belazerd. Toch is het echt waar: verwerkende fabrieken dáár, dat is wat Afrikanen willen en zelfs moeten willen. Zo'n fabriek verdient het geld waar behalve boeren ook andere mensen een baan door kunnen hebben. Met zoveel woorden zegt FTM dat het geld voor die salarissen beter hier verdiend kan worden. Die arme, baanloze Ghanees moet het zelf maar weer uitzoeken.
De Ghanese overheid heeft dit goed aangepakt. Men ging op zoek naar een alternatief naast de cacao. Dat is de ananas geworden. In het onderhavige geval blijft bovendien meer toegevoegde waarde in Ghana. Wat wil je nog meer? Past allemaal keurig.
Ik kom al ruim 10 jaar elk jaar in Ghana. Toevallig ben ik een paar maal met studenten bij dit bedrijf op bezoek geweest en dit is juist een geweldig mooi bedrijf. Ik snap niks van dat artikel van FTM. Er zijn 1000 man aan het werk, veel betere omstandigheden dan elders: een kliniek op het terrein, ziektekostenverzekering, kindercreche, etc. Het is er schoon en netjes. Hogere salarissen. Sapjes en ijs voor de lokale markt, te duur? Alsof iedereen daar arm is, echt wat een paternalistisch uitgangspunt. Dit is spijkers op laag water zoeken. De bakjes fruit gaan mee met lijndiensten in het ruim. Die vliegtuigen vliegen anders leeg terug. Juist blij dat er toegevoegde waarde gecreëerd wordt in Ghana. Prachtige win win situatie.
Gert, hoe de situatie in Bangladesh is weet ik niet, in Kenya wel. Laatste keer dat ik daar was had ik een praatje met mijn lokale chauffeur. Hij vertelde mij dat hij nog elke dag als hij opstond blij was met het feit dat hij gewoon in zijn eigen huis naar de WC kon in plaats dat hij het bos in moest, dat hij elke dag eten op tafel had en al zijn vijf kinderen naar school konden. Dat verdiende hij door figuren zoals ik rond te rijden.
Als ik dan mensen in Nederland met hun veel te grote huis, auto, ziektekostenverzekering en pensioenvoorziening hoor vertellen dat het moreel niet klopt om mensen in Afrika voor je te laten werken word ik een beetje moedeloos.
Ja, nee, zo werkt het inderdaad Henric.
De Primark gaat zo open, even kijken of ik nog een paar van die kekke shirts kan scoren voor € 3. Uit de ateliers van Bangla Desh.
Gert, Dick, het is heel eenvoudig, als het economisch uit kan, dan gebeurt het. Als dat niet meer kan, dan gaat het nog een tijdje door en dan stopt het. Arbeid en transport vanuit Nieuw-Zeeland is te duur, vanuit Afrika is het een stuk goedkoper.
Als je er blij van wilt worden dan mag dat, maar het hoeft niet. Ik denk overigens dat de mensen in Afrika die hierdoor werk hebben het helemaal niet erg vinden dat AH er goede sier mee maakt.