Zo'n divers samengesteld gezelschap zie je zelden bij elkaar, laat staan met elkaar in een open gesprek.

Onderwerp: de redenen waarom we keurmerken van greenwashing betichten en de astronomische kosten die gaan zitten in de huidige uitvoering van de transparantierichtlijn CSRD.

Het eerste heeft te maken met het feit dat we niet noodzakelijk elkaars waarden delen en de nodige keurmerken slechts een deelvisie hebben; daar zouden we het dringend eens over moeten hebben.

Bijzonder was dat de biologisch-dynamische boer Piet van IJzendoorn en de gangbare en grootschalige pluimveehouder Marcel Kuijpers dat direct erkenden en het daarover met elkaar eens waren, ondanks hun totaal verschillende kijk op het leven.

Het punt over CSRD moest even landen, maar dankzij Hans de Gier van SyncForce werd het heel helder: de huidige implementatie is een papierwinkel van heb-ik-jou-daar die los is gezongen van de impact die de richtlijn beoogt. Het kan anders, beter en vele malen goedkoper en vooral met veel minder ergernis en met veel meer impact.

We denken erover om een denktankje op te zetten dat zich met beide onderwerpen gaat beziggehouden. De Groene Amsterdammer komt binnenkort met een uitgebreider verslag van het gesprek in het Café.



Het live gesprek werd voorbereid aan de hand van 5 podcasts:


Paulien van der Geest (Milieu Centraal) en Hans van der Gier (SyncForce):
‘Ik heb nog nooit een keurmerk gezien dat het 100% goed doet’



Gustaaf Haan (Question Mark) en Marc Jansen (CBL, de brancheorganisatie voor supermarkten):
‘Duurzaamheidsrapportages EU zetten ons 15 jaar terug in de tijd’
‘Bedrijven moeten niet wachten tot de consument om duurzaam vraagt’


Bert Urlings (Vion):
Hoe voorkom je greenwashing?


Pieter de Wolf (Boerderij van de Toekomst) en Gea Bakker (Rabobank):
Regeneratieve landbouw laat de echte problemen onbenoemd
Dit artikel afdrukken