Er zijn dus geen emmers bosbessen nodig om dit effect te bereikenImpact
Uit de analyses bleek dat mensen die meer aten van bepaalde soorten flavonoïden (flavonolen, flavan-3-olen, anthocyanen en flavonoïde polymeren), gedurende 4 jaar minder aankwamen in gewicht. Ook na correctie voor leefstijlfactoren als roken, fysieke activiteit en andere aspecten uit het eetpatroon -zoals vezels-, bleef dit verband bestaan. De grootste impact hadden de anthocyanen en flavonoïde polymeren. Anthocyanen komen vooral voor in donkerrode fruitsoorten als bosbessen, kersen, druiven en aardbeien. Flavonoïde polymeren zitten vooral in thee en appels. Een kleinere rol was weggelegd voor flavonolen, die vooral in thee en uien voorkomen.
Geen emmers
Iedere dagelijkse extra standaarddeviatie was geassocieerd met 0.16-.023 pounds (0,07 – 0,1 kilo) minder gewichtstoename in vier jaar. Onderzoeker Monica Bertoia: “Dit lijkt veel, maar iedere fruitsoort biedt meer dan één standaarddeviatie. Een half kopje bosbessen geeft 12 standaarddeviaties anthocyaninen, een half kopje bramen ongeveer 7. Er zijn dus geen emmers bosbessen nodig om dit effect te bereiken.”
Verklaring
Al eerder bleek dat voedingsmiddelen als appels, peren, bosbessen, druiven, selderij en aardbeien geassocieerd waren met lagere gewichtstoename. Vezels en de glycemische index bleken het verschil niet te verklaren. Bertoia: “We wilden beter begrijpen waarom deze soorten groente en fruit dit effect hadden, dus zijn we gaan kijken naar flavonoïden”.
Uit dierstudies blijkt dat flavonoïden in onbewerkte voedingsmiddelen mogelijk de absorptie van vet verminderen en het calorieverbruik verhogen.
De onderzoeksresulaten werden gepubliceerd in de BMJ.
Fotocredits: Berries, Emilie
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik ben al jaren geen bes meer in het bos tegengekomen.
Teveel zwijnen?
Ik ga wel meer bosbessen eten nu natuurlijk!
Nou, het schiet niet echt op zo nee. :) Epidemiologie is ook zeker een traag tijdverdrijf, maar dat wil niet zeggen dat het geen waarde heeft. Veel van wat we weten over voeding en gezondheid komt van epidemiologische studies. Slow science dus en lastig goed te doen. Correctiefactoren die je zelf maar een beetje moet verzinnen, confounders all over the place (de mensen die ik ken die wel eens bosbessen eten zijn bv toch echt een apart slag...), causaliteit die je niet kan bepalen, reductionisme als randvoorwaarde, mijn vak is het niet.
En natuurlijk is één groep stofjes altijd maar een deel van de zaak.
Nard, je bedoelt?
- dat schiet lekker op!
- dat is niet waar omdat één stofje nooit de verklaring is
- epidemiologie is een vorm van traag tijdverdrijf
125.000 mensen en 25 jaar data om te concluderen dat (één groep stofjes uit) groente en fruit 'helpen'. Epidemiologen...