Het is al wel dertig jaar geleden dat in Wageningen geluid werd vastgelegd dat kippen maken. Een sortering werd gemaakt in verschillend gaggelen. Van tevreden tot ontevreden. Maar eerst moesten onderzoekers zelf de toestand van het kippengemoed inschatten. De zogenoemde artificiele intelligente werd gebouwd op menselijke waarnemingen. Bijvoorbeeld kip in stofbad; uiterst tevreden.
In het bericht hierboven lijkt het of er geen mensenoordeel aan de geluidenverzameling vooraf ging.
Een ervaren varkenshouder weet hoe tevreden varkens klinken en heeft geen technologie nodig die hem vertelt of ze het wel of niet naar hun zin hebben.
Bovendien, wat zegt het eigenlijk als een varken vreselijk gilt?
Dat haar of hem kwaad wordt gedaan, zeggen de computer en een toevallige voorbijganger.
Toch niet altijd.
Van een feest waren taartjes over. Ik kreeg ze mee voor de varkens.
Toen ik er de paradijselijke varkensren mee benaderde ontstaken de beesten in een gilpartij die door merg een been ging. Wat is er met ze, kwam buurvrouw ongerust aangerend.
Niks, nou ja, ze krijgen taartjes.
Leg dat maar eens uit aan uw algoritme.