Maar het is wél gelukt. Vanmorgen om half zes twitte Michel "Deal". Nederland krijgt een korting op zijn EU-bijdrage en ongeveer de helft van de 750 miljard corona-wederopbouw is een lening in plaats van subsidie.
Daarmee staan zowel de herstelfondsen als de Europese meerjarenbegroting nu politiek vast.
Zoals de Telegraaf het kort formuleert: "Het herstelfonds dat landen moet helpen opkrabbelen uit de coronacrisis wordt gevuld met 390 miljard aan subsidies. Nog eens 360 miljard bestaat voornamelijk uit leningen. De meerjarenbegroting komt uit op 1074 miljard. Nederland krijgt onder meer een hogere korting van 1,92 miljard euro op de jaarlijkse EU-afdracht en medezeggenschap over de besteding van de subsidies uit het herstelfonds."
Eerder maakte de krant al een analyse van het onderhandelingsvoorstel van Charles Michel dat de top redde.
Op Knack heet het een historisch succes uit de mond van Ursula von der Leyen en de Belgische premier Sophie Wilmès.
Le Figaro spreekt eveneens van een historisch akkoord, maar noemt het het resultaat van de Frans-Duitse as.
The Washington Post heeft een koele analyse: het akkoord is het resultaat van bittere gesprekken. De Volkskrant licht in een kleine passage toe hoe bitter en hoe fragiel het akkoord is, want Rutte had oost-Europese landen willen toetsten op hun rechtstatelijke fatsoen om voor geld in aanmerking te komen: "De Hongaarse premier Orbán slaagde er op het laatste moment in het respect voor rechtstaat als voorwaarde voor hulpgeld af te zwakken. Hoewel de leider het belang daarvan steeds hadden onderstreept, werd de compromistekst die Michel had opgesteld maandagnacht toch op verzoek van Orbán aangepast. De EU-leiders vreesden dat de Hongaarse premier anders de EU-top nog zou laten mislukken. Orbán bedankte volgens betrokkenen speciaal Macron voor diens hulp." Rutte haalde wel verplichte hervormingen van de economieën van Spanje en Italië binnen: zonder hervormingen gaat voor hen de pot dicht.
De EU bestaat nog. De volgende vraag gaat zijn: wordt al dat geld straks besteed aan de wederopbouw van een economie waar Europeanen samen in geloven? Anders is het nl. weggegooid geld: bedrukt WC-papier dat komende generaties duur moeten betalen.
Bankier Berry Marttin (Rabobank) verklaarde dat voor de besteding van de investeringen in het voedselsysteem een Parijs-akkoord nodig is. Milieubioloog Peter van Bodegom (Leiden University) reageerde met de opmerking dat daarvoor duidelijk en gericht aan natuurherstel- en natuurcreatiedoelen moet worden gewerkt.
In het Financieele Dagblad spraken Ahold-Delhaize topman Muller, Unilevers topvrouw Hanneke Faber en boerenvoorman Léon Faassen zich uit over hoe het verder moet: mensen moeten gezonder en groener gaan eten. Dat moet allemaal voortkomen uit een niet te verwaarlozen deel van die EU-begroting en herstelfondsen die met de zinvolle vergroening moeten komen.
Maar: Rutte heeft er in ieder geval geen bodemloze put van gemaakt. Wel heeft hij de verhoudingen in Europa op scherp gesteld.
