Slimme boeren deden de koeien eruit, verkochten hun land en staken een deel van het geld in geiten; de rest konden ze in hun zak houden.
Geitenmelk levert niet zelden twee keer zoveel op als die van de koe, terwijl de kosten van een geitenmelkerij zich gunstiger verhouden tot de opbrengsten, dan die van een litertje koeienmelk. Wonderlijk dus, dat het aantal geiten in Nederland alleen maar verdriedubbelde van 200.000 rond de eeuwwisseling tot bijna 600.000 nu.
Vanaf vandaag hebben alle Nederlandse provincies beleid of regels om verdere groei te stoppen. Boeren moeten maar sappelen met melkkoeien (1,6 miljoen), omdat 1 op de 8 longontstekingen in ons land van geiten lijkt te komen en die dieren ook al voor Q-koorts hadden gezorgd (95 doden, 500 chronische zieken). Den Haag deed niets. De provincies maakten beleid.
Lees de discussie hieronder.
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
Om nu met onjuistheden lezers te trekken gaat ver....
Onjuistheid 1) “de kosten van geitenmelkerij liggen lager”. De kostprijs van geitenmelk ligt aanzienlijk hoger dan van koemelk door oa hogere kosten voor voer, arbeid, diergezondheid, uitval en opfok.
Onjuistheid 2) “1 op de 8 longontstekeningen lijkt van geiten te komen”. Uit onderzoek blijkt dat in de nabijheid van geitenbedrijven sommige longaandoeningen meer voor komen, maar andere (bijv astma) juist minder. Een causale relatie tussen geitenhouderij en (de incidenties van) die longaandoeningen is (nog) niet gelegd.
Onjuistheid 3) “vanaf vandaag hebben alle provincies beleid om groei van de geitenhouderij te stoppen”. Niet alle provincies hebben daartoe beleid, de meeste wel.
Het is inderdaad wel opmerkelijk dat provincies met VOLKSgezondheid als argument geitenhouders aan banden leggen, en dat Den Haag niets doet. Alsof de gezondheid van het VOLK in het ene deel van NL anders beoordeeld zou moeten worden dan in het andere deel.
Vreemd!!
Frits, heb je bij je eerste onjuistheid de kapitaalskosten van land meegerekend? Aan je redenering te zien niet.
Je andere onjuistheden zijn nuances. Dat moet kunnen, want het zijn de interpretaties vd Volkskrant die verschillende appelen met peren vergelijkt. Over het actieve en passieve (2 provincies) beleid geeft de VK overigens een handig kaartje.
Maar dan je slot: helemaal eens met je constatering.
Met een ‘feit’ in de hand zeggen de overheden niet ‘we willen minder geiten’ maar ‘geiten maken je ziek’.
Hoe ziek worden we eigenlijk van koeien? Er moet een correlatie te vinden zijn.
We zijn het meer eens dan oneens!
Als je bij melkveehouderij de kapitaalslasten van grond meerekent, moet je dat bij geitenhouderij ook doen. En zelfs als je die enkel bij de melkveehouderij meerekent, is de kostprijs van geitenmelk hoger. Als het rendement van geiten (zoveel) hoger zou zijn dan van koemelk, was die sector nog veel sterker gegroeid.
Weet je dat het meerendeel van de melkveehouders die geitenhouder is geworden de afgelopen 40 jaar (ten tijde van de melkquotering) ondertussen weer is gestopt met geiten melken? En dat is niet voor niets!
Frits, jij kunt het weten, dat weet ik. We gaan er eens induiken, dat beloof ik je.
Ik denk inderdaad dat we het oneens zijn, niet dat we naar verschillende feiten kijken.
Jij rekent als een boer en zoals de WUR en het (voormalige) LEI (nu WER). Ik als een commercieel-econoom omdat ik in een andere wereld ben opgegroeid en me pas later met agri ben gaan bezighouden.
Geitenmelkers hebben hogere operationele kosten en risico's (die vooral gaan zitten in personeel en voeraankopen; voor de risico's moeten ze dan ook reserveren obv die hun betere marge), maar een lager kapitaalbeslag (minder tot geen land; vandaar dat de meeste geiten alweer in Brabant wonen).
Er komt bovendien een financiële truc bij kijken.
Als je als koeienmelker kunt stoppen voor 5 miljoen en je investeert 2,5 in geiten (omdat je geen land nodig hebt), steek je de eerste 2,5 alvast vrij in je - zakelijke of privé - zak.
Vooruit, laat het 3,75 mio investeren om 1,25 vrij gaan; eindelijk heb je geld en een reserve in plaats van land en een lening om klappen op te vangen.
Herinvesteren is zakelijk aantrekkelijk voor die boer die nog door wil, maar slimmer is dan zijn koeiencollega's.
Mauwt de slimme geitenboer om zijn wat hogere kostprijs en risico? Welnee, die is helemaal niet erg bij een opbrengst van 70 cent per liter. De verhouding kostprijs/opbrengstprijs is nl. veel gunstiger. Anders gezegd: het aandeel van de kosten in de € opbrengst is lager.
Marketeers zeggen het zo: als je van een zwakte geen sterkte kunt maken, dan moet je er een kans van maken. Dat kun je dus doen de afstand tussen kostprijs en verkoopprijs flink op te rekken.
Ik denk dat er minder koeienboeren geiten zijn gaan melken omdat ze niet zo kunnen rekenen. Eea onder leiding van de kostprijshabitus die in ons land geldt.
Mij verbaast net zo hard dat een kasteler opschaalt van 10 naar 50 hectare met tomaten, als hij veel rendabeler maar met hogere kosten per m2 de zuiverste cannabis ter wereld kan gaan telen.
Dank voor deze tegenspraak! Zo zien we hoe interpretaties en perspectieven op de wereld ons leiden, zelfs bij het streven helder en eenvoudig te communiceren.
NB: we zouden in de tekst 'kosten' kunnen vervangen door 'kapitaalbeslag', maar dat is niet correct. Ik maakte - omdat ik zie tot welke begripsverwarring kleine woorden waar een wereld van verschil achter schuilgaat - toch een kleine aanpassing: het gaat om lagere kosten ten opzichte van de prijs die de boer krijgt voor een liter melk. De tekst wordt er wel wat zwaarder van, maar dat verdient de discussie.
Nog iets: ik zou de bijzondere manier waarop onze overheid (centraal) en overheden (decentraal) met geitentallen en rendabele boerenactiviteit in ons land omgaan niet graag uit het perspectief van deze discussie laten verdwijnen.
Waarom kregen we ook alweer Q-koorts in Nederland, terwijl de Fransen al decennia een oplossing hadden en toepasten?
Frits, mag ik jou vragen of je dat kunt verklaren? Het antwoord is in het verleden op Foodlog gegeven en heeft te maken Nederlands geschiedenis als exportland van agrarische grondstoffen.
Het is geen strikvraag, maar een vraag die ik stel om duidelijk te krijgen hoeveel schade ons kostprijsdenken heeft gedaan (en nog altijd doet) aan de rentabiliteit van het boerenbedrijf in Nederland.
Iets anders. Het veel gehoorde voorzorgsprincipe wat vaak te pas en te onpas wordt gebruikt om iets niet te doen of om iets te verbieden, wordt eigenlijk doorgaans selectief gebruikt. Als we immers consequent zouden zijn in ons handelen en oordelen, zouden we bijvoorbeeld de auto ook verbieden. Vanwege 1) verkeersdoden, 2) fijn stof en andere stoffen 3) klimaatverandering. Maar omdat de meesten of zeer velen een auto hebben of gebruiken, hebben we het lef niet onszelf te straffen en/of te behoeden.
Het bestuurlijke selectieve winkelen vanuit politieke opportuniteit is ergerlijk en gebaseerd op eigen slappe knieën. Zo zijn er tal van dossiers, waarbij het ene wel verboden wordt, omdat het weinigen raakt en andere zaken niet omdat het velen raakt. Ook in hun eigen platte belangen. Wetenschap wordt te pas en onpas gebruikt om selectief te winkelen in wat men wel opportuun vind m.b.t. het voorzorgsprincipe.