4
Fotocredits: 'Mobiele slachtunit', Boeuf Ethique

FlashOngemerkte dood voor Franse koeien

Het eerste mobiele slachthuis van Frankrijk is een feit. In drie onderling te koppelen vrachtwagens komt de equipe van Le Boeuf Ethique op het erf om de laatste reis van runderen zo kort en aangenaam mogelijk te maken. Nou ja, reis... het is de boer zelf die met zijn runderen naar de wagen wandelt. De koeien hebben niet eens door dat ze ergens heen gaan want de ingang ziet eruit als een doorgang naar de overkant van het erf. Eén voor één worden ze toegesproken, verdoofd, verbloed, van hun huid ontdaan, de ingewanden eruit gehaald, in twee helften gesneden en gekoeld, versneden en verpakt. In een tempo waar iedereen, slachters, boeren (en koeien) gelukkig van wordt. Duur? Nee, want alle tussenschakels zijn uit het proces. De boer krijgt zelfs wel 40 cent per kilo meer. Le Boeuf Ethique verkoopt het vlees, via internet, aan slagers en restaurants.

FranceTVinfo - "On parle aux bêtes pour les détendre" : le premier abattoir mobile pour bovins de France a démarré son activité, 22 sep 2021
  • Waardeer dit artikel door het te delen:
Laden...
Jeroen van Buuren
Jeroen van Buuren Food- en agri-economie
  • #4
  • 26 sep '21
  • 11:29

De koeien hebben het niet door? Amehoela! Als na een jaar die vrachtwagen naar dood ruikt weten ze het zodra die vrachtwagen binnen reuk bereik van de stal komt. En anders moet de wagen wel heel grondig gereinigd worden en van andere geur voorzien worden.

Onderbouwingen uit mijn veehouders ervaring heb ik hiervoor:
Een melkkoe had buiten gekalfd en bleek gebroken bekken te hebben gekregen tijdens bevalling. Nood slachten was enige remedie. Toen de auto met veetrailer aankwam waarin dode koeien, en dus de onze straks, aankwam stond onze levende koe op en rende weg. Ik heb de sprint naar het gewonnen en had haar te pakken. Ze is staand doodgeschoten. En ja het bekken was echt gebroken. Die koe, ik zie het nog gebeuren in mijn hoofd zag gewoon onraad en acteerde daarop.

Als op een ochtend de melkkoeien vast bleven staan in het voerhek was er al enig onrust. Dierenarts? en nee toch niet de klauwbekapper hé. Het moment dat je de klauwbekapper het pad op hoorde rijden en kon zien ging spontaan 80% van de melkkoeien poepen en toch even proberen of ze toch echt vast in het voerhek stonden. Goed deze 2de ervaring is een leerproces voor melkkoeien omdat je aan einde van deze niet dood bent.

In het voorjaar ook altijd zo'n moment. De dag waarop je om 11:00 de koeien naar buiten wilde doen. Eigenlijk kon je je eigen dan niet laten zien naar achteren lopend naar de achterdeur van de stal. Dan stonden de oudste 30% koeien al bij het hek te wachten. (Sowieso ging 10% elke zonnige ochtend even kijken en staan wachten een half uur tot uur of het niet al tijd was om is de wei in te gaan).

Een 2-tal jaren hebben we in het voorjaar 7dagen vers gras gevoerd alvorens de koeien echt naar buiten de wei in gingen. Dat deden we met 1 specifieke trekker. Het jaar erop reed ik op voorjaarsdag met die trekker voor een andere klus en de koeien waren nog niet buiten geweest. Het moment dat ik voor de stal draaide (wij hadden open frontstal, dus gewoon 1 muur helemaal niet) stond 50% van de melkkoeien in het voerhek me op te wachten. Praktisch alle oudere dames hadden het onthouden en hoorde me weer terug komen....

Leuke van geheel is hoe knullig en dom de melkvaarzen erbij staan in voorbeelden 2 t/m4. De onwetende jonge koetjes...

De uitspraak dom als het achtereind van een koe heb ik nooit begrepen:

- Wij hadden koeien die zichzelf krachtvoer konden geven in de melkstal.
- Wij hadden koeien die met hun tong boven over uit de krachtvoer automaat krachtvoer snoepte. Ik heb er een plank op moeten maken (was ook gelijk goed voor vogelvraat en vooral vogelstront)
- Wij hadden koeien die bewust en gericht de deur konden open maken.
Die van de melkstal alsook die van de achterdeur van de stal.
Voor die laatste heb ik een slimme list moeten bedenken om dat te voorkomen.
Voor de eerste kende je je pappenheimers, oftewel direct door jagen langs de deur. En dat wist de betreffende koe dan ook weer heel goed. Die keek eerst waar ik was alvorens die de klink aanraakte van de melkstal deur (het lukte haar zelden in 1 keer dus hoorde je altijd wat gerammel). Ik ben haar wel meer dan 10 keer wezen terughalen. 1 maal waren ze met z'n 4 door de deur heen. Spelen en een lol dat ze hadden die 4 dames op de deel van de jonge kalfjes afdeling.

Ps: bij ons waren de melkkoeien gemiddeld bijna 6 jaar oud. Oftewel de meeste beleefde 5 of meer (voor)jaren qua cycli.

En ja slachten op het bedrijf is een hele goede en mooie stap. Heel veel beter dan naar slachthuis toe. Echter denk niet dat ze het daarmee niet weten. In de laatste 5 minuten weten ze het vermoed ik altijd!.

Rene Smit
Rene Smit toerisme & yoga
ellen-maureen colpa
ellen-maureen colpa melkveehouder in Frankrijk, was ooit adviseur duurzaam bouwen
  • #2
  • 26 sep '21
  • 20:27

Chapeau voor het doorzettingsvermogen van de boerin die dit project heeft opgezet. Het heeft vijf jaar geduurd voordat alles politiek, administratief en financieel geregeld was.
Doorn in het oog is vooral het transport naar de slachthuizen, die met de schaalvergroting steeds verder weg komen te liggen. 20 jaar geleden konden koeien nog bij ons in het dorp worden geslacht, 10 jaar geleden nog in het slachthuis 20 km verderop. De koeien werden met een kleine veewagen opgehaald en direct naar het slachthuis gebracht. Tegenwoordig worden de koeien opgehaald met een dubbeldekker die nog langs wat andere veehouderijen gaat om ten slotte naar het slachthuis 70 km verderop te rijden.
Het mobiele slachthuis schijnt 5 slachtingen per dag aan te kunnen, een moderne slachterij 500 (hoorde ik afgelopen week op de radio). Er is een tekort aan slagers in Frankrijk, misschien dat dit concept het beroep wat aantrekkelijker maakt.

ellen-maureen colpa
ellen-maureen colpa melkveehouder in Frankrijk, was ooit adviseur duurzaam bouwen

Ik vind een reactie niet ok

Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.

sluit

Log in om te reageren en duimen uit te delen. Nog geen account? Meld je nu aan!

Lees alles over reageren in de gespreksregels.