Flash^Maaltje van Aldi in dure bak

@8 Peter van Kempen. De inkoopafdelingen van de retailers zijn niet gek: weten (meestal) heel erg goed waar ze het over hebben. Ook zelf heb ik menigmaal een groep mee genomen diverse fabrieken langs. Dus ALS er met de receptuur "creatief wordt omgegaan", behoort men dit te weten. En doelbewuste fraude... daarvoor vindt men de eigen reputatie te belangrijk. En in mijn tijd ( 80-er jaren) al: veel belangrijker, dat de controles van de NVWA.
Als bijv. Lidl - Europa met een order van 3x/jr a 30 containers kokosmelk komt, wordt daar heel nauwkeurig mee omgegaan, incl. kontakten met alle leveranciers van grondstoffen. Zelfs voor een fabrikant, die 2.500 containers per jaar de wereld in stuurt. De tijd, dat de melkboer een plons water bij de melk deed... ligt dik een eeuw achter ons. Dat de NVWA die nog steeds als "onderontwikkeld" ziet...

#7 Harry Romein: leuke feedback.
Inderdaad, garnalen kroepoek, dan noem je wat op :-)
Ik zie wel , dat u van de hoed en de rand weet.
Van die verse vis aandelen, dat wist ik zeker niet , en dat is al zeer verhelderend. Natuurlijk wel dat van is het de hele garnaal of etc, dat was me wel duidelijk.
Ik was eerst al blij, dat er zo hoog mogelijk, van garnalen afkomstig gemalen pantser ( chitine met smaak) in zit, want is ten minste van garnaal afkomstig en geen ander meel met kunstmatige smaak stof (alhoewel.....)
Net zo als "bisque de homard" zeg maar.....
Dus eiwit, dat is de enige maatstaf voor echt staartvlees van garnalen, en dat kan niet meer zijn, dan de percentages die u noemt, en de rest is dan droge stof en dat is niet gelimiteerd, ook niet waarvan, begrijp ik het goed?
Indien nu de garnalenchips fabrikant met het maximum aan eiwit uit staartjes en de hoogste gehaltes aan droge stof gemalen pantsers van garnalen in zijn huidige productie op zijn eigen merk voor waarschijnlijk eigen land, (want fijnproevers) een hele erge grote order kan krijgen van de Aldi of Appie, die tevens concurrerend moet zijn, want huismerk, zou die dan niet in de verleiding komen om in zijn offerte daarvoor, van het duurst ingrediënt, de eiwitten uit staartjes , die weg te laten en te vervangen door andere eiwitten met smaak en dat te etiketteren? Open deur intrappen dit , denk ik, toch maar even , voor de Topic van deze draad. Het zal wel heel onwaarschijnlijk zijn dat er van deze bron dan tegelijk zijn eigen (betere) waar in dezelfde winkels ligt als de geïmporteerde "eigen label" producten. Ik snap dan ook wel weer dat die vervolgens gedistribueerd worden en onder verschillende eigen labels, met verschillende prijzen in de winkels komen , en weer blijken dezelfde kwaliteit te zijn, want voor de export en de lage prijs gemaakt.
Het maakt mij niet zoveel uit, ik heb weer wat bijgeleerd en ga voortaan met hele andere ogen naar garnalenkroepoek en dergelijke producten kijken, bedankt voor deze uiteenzetting!

@4 Wouter Klootwijk: juist ! Overigens: is geen "vraag", want - weliswaar al lang geleden - 6 jaar centrale inkoper van zo'n Duitse Grootgrutter geweest. En sinds 1994 handelaar van tropische levensmiddelen. U staat versteld, als u de etikettenkast van menig fabrikant in Z.O. Azië of China in mag kijken... nog afgezien wie er op de exportdocumenten staat...
In de 80-er jaren eens bij Vandemoortele in Izegem, België geweest. Maakten meer dan 250 verschillende labels product. Maar slechts en handjevol verschillenden in werkelijkheid. De rest was "verpakking". Leve de marketing: u betaalt voor de reclame, die uw kijk- en luisterplezier ook nog eens vergallen.

@ 5: etiketvergelijking: de ingrediëntendeclaratie is op meerdere manieren te doen. De voedingswaarde: mag per post maar liefst 10% afwijken, dus + / - 5%. Daarom kijk ik altijd naar de THT- en Batch-prints.
Bijv hoeveelheid "garnalen in kroepoek" ( daar noemt u er één op..... ) . Wat "garnalen" ? Enkel de (vlees)staarten erin gedaan, of de hele garnaal, met alles d'r op en d'r in. Of beetje bijgevoegd aan resten NA het pellen... Gaat men van het oorspronkelijk vers gewicht uit of.. van het gewicht van de (gedroogde) componenten ?
Indonesische standaard gezien eiwit = echte garnaal: 4% of 2 % in droge toestand van de garnalenchips ( droog, ongebakken) .
Probleem: bij een declaratie boven X % moet de fabrikant EU goedgekeurd zijn voor vis, incl. het hele fytosanitaire circus daarna.
Bij een declaratie van enkel het droge deel... niet dus. En daarom declareren de Chinezen 8 % droge garnaalaandeel.
De hoogste, dat de ( 2 !) Vietnamezen halen ligt op 25% verse garnaal-aandeel ( wat aan garnaal... Tsja.. het geheim van...)

Kijk met Google met.. "standard of quality of shrimp crackers " en u kunt vooruit. Leve de marketing...

IV. STANDARD OF QUALITY
The quality of shrimp crackers produced is very depending on the raw and supporting materials, weather its kinds or the amount, and the equipment in use. Good quality shrimp crackers are usually produced for non-traditional markets, such as for export, supermarkets, and for catering services. The standard of quality of shrimp crackers is regulated in the Decree of Minister of Trade No. 303/VII/83 dated 30 July 1983 on the Standard of Quality of Shrimp Crackers, arranged based on surveys carried out in the centers of production of shrimp crackers in West Java, Central Java, East java, and IPB (Bogor Institute of Agriculture) and PTP Jakarta.
The standard of quality of Indonesian shrimp crackers has been determined in 2 (two) kinds, namely Quality I and Quality II

#4 : volgt wel, dat als de serie groot genoeg is, het lonend is om met de samenstelling en ingredienten te gaan rommelen. Dat gebeurt dan ook prompt. Om daar achter te komen kun je proberen via een etiketvergelijking eea vast te stellen. Maar vaak kan dat niet. Algemene termen als schaaldieren in procenten zeggen niets over de echte hoeveelheid garnalen in Kroepoek. Andersom: als je int echt met kop en schouders boven de concurrent uitsteekt zou het geen usance zijn zo onduidelijk te wezen . Een scharrel ei op heel veel kunstmatige inhoud staat al toe dat je er op zet: met scharreleieren bereid.
Het blijft linke soep voor de consument in de stad, dat geld verdienen met eten, alles moet je voor mogelijk houden, helaas helaas. Het enige waar je geen risico's mee loopt zijn groenten uit eigen tuin of zelf geschoten wild en gevangen vis. En dan nog, de luchtvervuiling alleen al.....Maar dit topic was geld dacht ik... Goed dat er zo streng mogelijke controles en voorschriften zijn op wat je voor dat geld dan daadwerkelijk ook krijgt is mijn conclusie.

Een antwoord op de vraag van heer Harry Romijn hoeveel pepernotenfabrikanten in Nederland zijn. In het AD stond vijf jaar geleden een bericht over een pepernotenbakkerij in Harderwijk die maar liefst 70 procent van alle pepernoten levert die in Nederland gegeten worden. Veel huismerkwerk.
https://www.ad.nl/binnenland/kruidnootjeskoning-van-delft-bakt-3-miljard-pepernoten~a5e2a790/