Voor het commercieel winnen van de Japanse duizendknoop heb je geen eigen landbouwareaal nodig. Zou de landeigenaar misschien zelfs een vergoeding voor over kunnen hebben. Kan helaas niet vinden hoe dat in Japan wordt aangepakt.
Noem het geen onkruid meer, maar wildplukkruiden. Zelfs het zevenblad, berucht onder moes- en siertuiniers. Elke cel van dit kruid kan uitgroeien tot een nieuwe plant en dus moet je gewiede scheuten en uitgegraven wortels niet op de composthoop gooien maar opeten. De jonge, geelgroene, nog bijna niet uitgevouwen blaadjes smaken het best. Fijngehakt doen ze het prima in salades of bijvoorbeeld over de asperges. In de pesto kan ook. Onkruid verwerk je in de maag.
Voor het commercieel winnen van de Japanse duizendknoop heb je geen eigen landbouwareaal nodig. Zou de landeigenaar misschien zelfs een vergoeding voor over kunnen hebben. Kan helaas niet vinden hoe dat in Japan wordt aangepakt.
Gert, hartstikke bedankt... ik begrijp dat de duizendknoop in Europa een probleem is omdat hij hier niet de natuurlijke vijanden heeft die hem in Japan kort houden.
Door het gigantische voedseloverschot waar je weinig moeite voor hoeft te doen om het in huis te halen en te bereiden, komen de meeste mensen niet toe aan duizendknoop, zevenblad, molsla of brandneteltoppen. Vergeet vooral de lindeboom niet waar Nick Trachet al eens een artikel aan wijdde.
Probleem bij het verzamelen van eetbare delicatessen is dat je pas na enkele dagen kunt zien of het met glyfosaat oneetbaar is gemaakt. Overigens hebben we hier nog steeds te maken met de wet op de 'stroperij' die geen onderscheid maakt tussen Japanse Duizendknoop en beschermde inheemse planten.
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
