Boeren blijven kniezen in de zijlijn, zegt boerenbestuurder Piet Hermus. Hij roept zijn collega's en boeren op om 10 maart aanstaande mee te marcheren voor het klimaat. Naast hun 'vijanden': kritische burgers en de Greenpeacen, Milieudefensies en Urgenda's. Aanvallen, noemt hij dat. Hij wil het klimaat niet laten kapen door mensen met makkelijke oplossingen en eigen agenda's.
Boeren hebben oplossingen.Wij wel.Wij hebben ook schade.Dus bieden wij hoop aan de maatschappij.Extremisten die eigen agenda's kapen voor andere zaken via te makkelijke oplossingen, horen aan de kant. De geschiedenis zit er vol mee. @LTONederland @teamagronl @LTONoord @NMVnieuws pic.twitter.com/z0BjTa2MtK
— Piet Hermus (@piethermus) February 23, 2019
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
Piet Hermus,
Precies "het minst slechte verhaal", maar boeren hebben een oplossing gaat mij echt veel te ver. Dat zou immers betekenen dat anderen door kunnen consumeren/vliegen/fosiel verbruiken etc. en dat boeren wel met een oplossing komen, maar dat kunnen ze helaas niet.
#2 Omdat wij maatschappelijk gezien relatief het beste verhaal hebben. In ieder geval niet het slechtste. Dus moeten wij gekkigheid van welke overheid dan ook richting ons voorkomen en evt. afstraffen.
Waarom zullen boeren voor het klimaat marcheren, als de overheid maatregelen neemt wordt het op het bordje van de boeren gegooid.
Ondertussen wil ik dat de boeren zich verenigen en dus alle boerenleiders samen optrekken met de rest van het maatschappelijke middenveld, de gewone burgers, die onze spullen kopen. Als gewone mensen meedoen, kerken, vakbonden, dan horen juist wij boeren daar bij te zijn. Wij hebben schade en oplossingen. Dus de LTO's, de andere bonden, maar ook TeamAgroNL. Dan kunnen we een keer pro-actief communiceren i.p.v. hakken in het zand en onszelf zielig vinden.
Wat wordt het? Lef of laf? Wat wordt het? Beken maar kleur. Ook jij boer en collega... Stap maar eens over je angst heen en kom van dat Erf!
Alles wat georganiseerde landbouw is, heeft mijn mail gehad. Ook Yvon Jaspers heeft die via-via gehad.
Toen Esther Ouwehand met dat belachelijke idee kwam om de Urgandadoelen voor 2020 op de snelst mogelijke wijze te halen, gecombineerd met het vergoelijken van de bedreigers van boeren m.b.t. extremisme, was voor mij dat het signaal om te bewegen.
Jullie weten dat dat Urgendavonnis een dingetje is bij mij. Ik laat mijn (en collega's hun verdorde of) verzopen aardappelen niet kapen door een extremist met te makkelijke Endlosungen (fur wass fur Agrarfrage auch?). Wij liggen immers voor m.b.t. de klimaatdoelen op wie dan ook. Het geeft dus geen pas dat lieden die zelf niet zo ver zijn, die zelf geen schade hebben, die zelf geen CO2 bindende planten hebben en die alleen CO2 kunnen uitademen, in vliegtuigen kruipen met zulke al te simpele oplossingen komen.
Ik ben tegen alle extremisten, dus die zowel van links als rechts, maar ook binnen eigen kring. En tegen charlatanpolitici die ons land in de waagschaal stellen. De overheid verzaakt haar zorgplicht en kerntaak. Wij zijn slachtoffer en oplossing.
Er is weinig deemoedigheid richting ons boeren. Er is hooghartigheid t.a.v. ons. Wij gaan dus onze plek pakken. Wij horen daar. Wij verdienen om in het midden van de samenleving te staan.
Tot hier en niet verder. Om heel Amsterdam met eenzijdigheid te laten kleuren... Dat nooit! Dus zoals vakbondsman Herman Bode in 1980 ooit zei; 'Willen we naar de Dam? Willen we naar de Dam? Dan gaan we naar de Dam!'
Wegduiken kan niet meer. Dus Marc, Hans, Leon, Jacob, Teun, Geertjan, Yvon, Eline, Harm, Sita, Linda , Sjaak, Claude, Jeanette, Joris, Arjan, Wim, Kathleen, Aleid,Suzanne, Jaap, Kees, ik en ieder ander…
Ook wij moeten kleur bekennen. Hebben we lef? Of wat wordt het? Pakken we deze kans? Of… ?
De keuze is aan u.
(Eigenlijk weet u natuurlijk, dat u geen keuze hebt).
Hartelijke Groet, Piet Hermus, Zevenbergschenhoek
(een deel van mijn mail naar de bonden zit hier in)