Alle bananen die wij eten zijn van hetzelfde ras, de Cavendish-banaan. Een beetje flauwe allemansvriend, die over de hele wereld wordt geteeld omdat hij in de jaren '50 van de vorige eeuw als enige bestand bleek tegen de Panama-ziekte (een schimmelziekte). Maar de Cavendish staat onder druk, want nieuwe varianten van de Fusarium-verwelkingziekte rukken op.
Volgens de Nederlandse bananenexperts die onlangs het boek De Banaan publiceerden, is de toekomst van de banaan 'veelkleurig en divers', omdat er nieuwe, resistente rassen ontwikkeld zullen worden. Dat gaat alleen nog wel een jaar of 10 duren.
Voorlopig moeten we het dus nog doen met de gele Cavendish. Die overal hetzelfde smaakt.
Of toch niet?
De op Tenerife geteelde banaan van het Spaanse bedrijf Bonnysa uit Alicante mag zich het hele jaar tooien met de onderscheiding 'Smaak van het Jaar'. De Cavendish-bananen worden door het bedrijf op Tenerife geteeld en daar (en in Spanje) in rijpingskamers gerijpt. In beginsel smaakt ook die kennelijk optimaal gerijpte banaan net als iedere andere goed afgerijpte Cavendish.
Mmmm, ik vraag het me af, want ik ken 3 merken bananen en weet niet of die alledrie van deze soort zijn, maar de 3 merken die ik ken smaken alledrie verschillend. Die van Chiquita vind ik zelf het viest smaken, net zeep. Verder heb ik altijd de Del Monte of Turbana. Ligt het ook aan het land waar ze vandaan komen dat ze anders smaken? Meer/minder zon, andere bodem enz?
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
