1 min
De film Our Daily Bread over de vergaande industrialisering van onze voedselproductie en hightech landbouw leidt tot veel reacties. “Bezoekers gaan na de film met elkaar in discussie en er zijn hier in Amsterdam al een paar mensen tijdens de film de zaal uitgelopen omdat ze de schokkende beelden niet meer konden aanzien”, vertelt een medewerker van het Filmmuseum in Amsterdam.
Sinds de première op 4 januari hebben in ons land ongeveer 5.000 mensen de film bekeken, een goede score voor een filmhuisfilm. Vanwege de grote belangstelling wordt de periode waarin de film draait, aanvankelijk tien weken, verlengd.
Hier kwam de film al een een tijdje terug aan de orde. Zou de consument die deze beelden zo schokkend vindt, nou zijn voedingspatroon aanpassen..... of staat hij zaterdag weer in de rij met zijn 'dagelijkse' boodschappen?
Trouwens, de kijkers die de zaal uitlopen, zijn dat misschien 'urbans'?
bron: VMT
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dick, wat ik zag in ons debat was het volgende. Our daily bread werkt zo naar een climax toe van het massaal doden. Dat je met zijn allen weer eerst door die werkelijkheid heen moest kunnen kijken. We moesten eerst weer accepteren dat dat is wat we doen. Vervolgens kom je tot stap twee: goed leven en kort lijden voor goed eten. En daar zijn allerlei verschillen mogelijk:
* wat vind jij goed eten
* wat vind jij goed leven
* wat vind jij kort lijden
En dat zijn vragen die consumenten en boeren ieder voor zichzelf moeten beantwoorden. En vandaaruit kun je denk ik bruggen gaan bouwen.
Onno, zie dit volkomen natuurlijke aanschouwelijk onderwijs door Esther Boukema.
Grappig dat je verwijst naar het filmpje op volkskrant.tv. Dat is nl. hetzelfde als Boukema: ambacht en een 'goed leven' voor het dier dat we voor ons gerief doodmaken en het kind dat daar aan de beelden te zien geen enkele moeite mee heeft.
De bio/agro-industrie beelden gaan toch juist over heel wat anders? Niet over het feit dat we doden om te kunnen eten.
Of gaat het toch alleen maar om het simpele feit dat we het 'telen om te doden', al dan niet kleinschalig, buiten ons leven willen plaatsen/hebben geplaatst? In dat geval heeft Wakker Dier veel verkeerde aanhangers.
Dick, ik zie de kloof als iets waar bruggen over te bouwen zijn. Niet overal, niet vooriedereen, maar wel overbrugbaar.
En niet iedereen hoeft er ook overheen wat mij betreft. Soms is het besef dat er wel contact is tussen twee werelden al genoeg.
Of.... om de metafoor even los te laten. Sommige werelddelen komen nooit bij elkaar. Kiloknallerkopers zullen zich niet snel verdiepen in de herkomst van hun voedsel. Maar kwaliteitsklanten willen juist weer wel veel meer weten. Net zoals dat sommige boeren gewoon willen produceren voor de anonieme markt en (een steeds grotere groep) boeren ook bewust contact zoekt met consumenten die een sepcifiek product willen.
Er staat trouwens ook een prachtig filmpje op volkskrant video. Waar kinderen met het broodje ham in de hand bij slager de Wit in Amsterdam kijken hoe hij een varken uitbeent.
Onno, die 'kloof' is dat nou een kloof in de zin van een 'abyss' die te overbruggen valt of een betonnen muur tussen belevingswerelden. In het laatste geval is er nl. helemaal geen kloof want ook geen enkele communicatie.
Wellus/nietus dragen nl. nooit veel bij.
en een mooi contrast na al die massaliteit was de beeldreportage in het volkskrant magazine het weekend daarna. Twee varkens die ter slachtbank gingen. Dat was weer te behappen.