1 min
Jamie Oliver - Engeland's even aaibare, commerciële, ideële als rebelse kooklieveling - heeft zich van de ene op de ander dag ontwikkeld tot een viesvadsige dikkerd.
Sure, het is een campagne om het vervolg op zijn Schooldinners te promoten.
Ik vind het een vondst om mensen via jezelf in de spiegel te laten kijken. Niets is zo shockerend als deze 'lekkere' en succesvolle schoonzoon opeens voorgeschoteld te krijgen zoals hij er ook uit had kunen zien.
Ik hoop dat hij wel goed blijft koken, want lekker duurt nou eenmaal het langst.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Misschien zouden ze in dat soort campagnes wat meer de nadruk leggen op "gezond eten is lekker en leuk" in plaats van "dik is ongezond". Ik denk dat dat een veel positievere benadering zou zijn.
Dikke mensen eten niet altijd te veel en te vet, en dunne mensen niet altijd matig en gezond. Volgens mij is het nog steeds beter om dik te zijn en gezond te eten dan om dun te zijn en alleen maar rotzooi naar binnen te stouwen.
Wat je daar aanroert Carla, is ook het probleem van de bekende chefs. Ook zij willen dat graag, echter.... er valt meer geldt te verdienen door al die andere activiteiten dan in hun restaurant. Dus is het een keuze. De meeste gepassioneerde toppers, zul je dan ook niet op TV tegen komen!
Voorbeeld? Joop Braakhekke is een op en top gastheer, nooit gekookt altijd als gastheer aan het front gestaan. Juist daarom is hij zo succesvol, immers hij is niet bang van de mensen en weet hoe hij dingen moet brengen.
De meeste koks zijn,gelukkig maar,productgericht en vaak te introvert om dat hele specifieke onderdeel, omgaan met mensen, goed te kunnen. Immers producten kun je behandelen, manipuleren zoals jij dat als kok wilt, het eindproduct is ook een resultaat wat je zelf gemaakt hebt.
(vandaar dat een kok ook vaak van slag raakt als een gast zegt dat het niet leker was!) Een gastheer kan de gasten wel bespelen maar niet zo beinvloeden las een kok de producten. ét Voila!
Weet ik natuurlijk Dick! Tja, of het niet zo'n handig gekozen campagne is: ondanks dat Jamie met zijn schooldinners goede resultaten boekt ben ik zelf niet bepaald kapot van (top)koks die er van alles en nog wat bij gaan doen. Waarmee ik niet wil zeggen dat bv. Jamie geen goede dingen doet, maar de hele hype om bij toprestaurants brasserietjes, hotels en kookscholen te plakken hoeft wat mij betreft niet. Ik vind het erg prettig om de kok aan te treffen in het restaurant als ik er kom eten. Maar dat is weer een ander gesprek :-).
Sorry Carla, zo bedoelde ik het niet maar ik bedoelde inderdaad wel het 'Volksempfinden' en daarmee dus inderdaad die stigmatisering uit te drukken.
Het was dus zeker geen waardeoordeel mijnerzijds.
Kennelijk valt de campagne op te pakken als 'dik zijn is een keuze' (in het stramien 'Just say No'- van de simpele anglo-amerikaanse campagneregels) en zo eenvoudig ligt het inderdaad niet.
Toch niet zo'n handig gekozen campagne dus. Dat zie je ook in de commentaren van lezers bij het artikel in de Daily Mail. Hierbij de laatste op dit moment in de rij:
"Whilst I fully support Jamie Oliver's campaign to promote a healthy lifestyle this stupid stunt was ill conceived. True some people think it's really funny but what does it say to our children?
- Tilly., Berkshire UK
Helemaal eens met Melchior. Eerlijk gezegd viel ik nogal over de term 'viesvadsige dikkerd', waardoor ik niet precies wist wat te schrijven. Mijn jongste zoon kampt met overgewicht en neem maar van mij aan dat dat zowel voor hem als voor ons bepaald geen pretje is.