Verslaggever Neil Swidey van de Boston Globe ging op zoek naar mensen met een echte voedselallergie en mensen die er eentje faken. Met name restaurants hebben last van de nepallergieën.

Terwijl restaurants voorheen een voedselallergie niet altijd serieus namen, heeft een snelle omslag voor een heel servicebewuste houding gezorgd.

Helaas blijkt er een soort 'allergiemode' te zijn ontstaan onder het publiek, waardoor restaurants soms voor een groot aantal gasten aparte maaltijden moeten bereiden.
Restaurants besteden inmiddels veel zorg en tijd aan allergieën, zodat iedereen zonder problemen lekker uit eten kan gaan. Helaas blijkt er een soort 'allergiemode' te zijn ontstaan onder het publiek, waardoor restaurants soms voor een groot aantal gasten aparte maaltijden moeten bereiden. Er dreigt een ondoenlijke situatie te ontstaan.
Vandaag de dag heeft ongeveer 4% van de Amerikaanse volwassenen en 5% van de Amerikaanse kinderen een voedselallergie. Uit onderzoek blijkt dat maar liefst 30% van de Amerikanen denkt een voedselallergie te hebben. Alleen al de glutenvrije markt wordt geschat op $23 miljard.

Aandacht voor voedselallergieën
De Italiaanse arts Alessio Fasano bracht voedselallergieën in de VS onder de aandacht. Hij verhuisde in 1990 van Italië naar Amerika en dacht aanvankelijk dat in de VS geen glutenallergie voorkwam. Pas na jarenlang onderzoek kwam hij erachter dat ook in de VS 1% van de mensen allergisch is, zonder zich daar bewust van te zijn. Hij richtte het Center for Celiac Research op om mensen met een glutenallergie te kunnen helpen.

Daarna zijn ook andere intiatieven gestart om het mensen met een voedselallergie makkelijker te maken. Het Food Allergy Network zet zich in om zowel mensen met een allergie als restauranthouders over voedselallergieën te informeren. De website – en nu ook app - AllergyEats waarop klanten restaurants kunnen beoordelen op hoe serieus ze voedselallergieën nemen.

Gevolgen voor restaurants
Een klant met een allergie dwingt een restaurant maatregelen te nemen bij de bereiding en het uitserveren van het eten. Zodra een klant zijn allergie meldt, moet het personeel ervan uitgaan dat die levensbedreigend kan zijn.

Fasano begrijpt niets van zelf-gediagnosticeerde glutenallergie: “Iemand die veel moet plassen en veel drinkt gaat zichzelf toch ook niet met insuline inspuiten omdat hij denkt dat hij diabetes heeft.” Hij vraagt zich nu wel eens af wat hij heeft ontketend door zijn ontdekking van glutenallergie. "Het loopt uit de hand”, verzucht hij.
Dat betekent nogal wat. Het grootste gevaar schuilt in kruisbesmetting. Allergenen kunnen via bijvoorbeeld keukengerei of olie in de pan wordt overgedragen. Daarom moet een kok alle keukengerei vrij houden van allergenen en ervoor zorgen dat gerechten apart geserveerd worden.

Volgens Swidey vraagt tegenwoordig 10% tot maar liefst 60% van de restaurantbezoekers per avond om een dergelijke speciale behandeling, vanwege een echte of verzonnen allergie. Dit maakt het voor restaurants bijna onmogelijk om alle allergieën als levensbedreigend te beschouwen. Daardoor gaan ze, zegt hij, "een beetje gaan smokkelen."

“Het is geen probleem om te melden dat je geen gluten of zuivel eet,” zegt chefkok Michael Leviton. “Dan zorgt de kok dat die niet in het gerecht voorkomen. Maar noem het geen allergie, dan hoeft de kok geen onnodige, tijdrovende stappen te zetten.”

Onder restauranthouders groeit de angst dat door te voldoen aan alle wensen van mensen die voedselallergie faken, er een keer een onzorgvuldigheid optreedt bij iemand met een echte, levensbedreigende voedselallergie. Er overlijden nog steeds mensen aan een allergische reactie op voeding, hoewel de aantallen wel teruglopen dankzij de goede maatregelen.

'Allergiehype'
Swidey stelt dat de vele mensen die een allergie aanvoeren om een dieet te volgen, zich laten meeslepen door de allergiehype. Dieetgoeroe's verkondigen op televisie of op hun blog dat ‘zeggen dat je een allergie hebt de enige manier is om gegarandeerd te krijgen wat je wil’.

Veel mensen besluiten zelf dat ze een voedselallergie hebben. Fasano begrijpt niets van zelf-gediagnosticeerde glutenallergie: “Iemand die veel moet plassen en veel drinkt gaat zichzelf toch ook niet met insuline inspuiten omdat hij denkt dat hij diabetes heeft.” Hij vraagt zich nu wel eens af wat hij heeft ontketend door zijn ontdekking van glutenallergie. "Het loopt uit de hand”, verzucht hij.

Nota bene: bovenstaande tekst is gebaseerd op het bronartikel in The Boston Globe. Naar aanleiding van commentaar hieronder van Wendeline van den Nagel wijzen we op het volgende: glutenallergie is niet hetzelfde als coeliakie, een afwijking die mensen intolerant maakt voor gluten en doodziek laat worden van het eten ervan. Glutenallergie is een veel gebruik begrip. Volgens de patiëntenvereniging voor mensen met coeliakie verwijst het echter naar iets dat niet bestaat. De vereniging schrijft: "De term glutenallergie wordt veel gebruikt, maar glutenallergie bestaat niet. Je kunt wel allergisch zijn voor tarwe. Dit heet een tarwe-allergie, maar dit komt maar zelden voor." [update 8 november, 19:00h]

Fotocredits: glutenvrij pizza, uitsnede, Kelly Garbato
Dit artikel afdrukken