Het oorspronkelijke idee kwam van Kevin Hicks toen hij vader werd, schrijft De Standaard. Hij vond de babyvoeding in de winkel te duur en liet deze in een laboratorium analyseren met de bedoeling het zelf na te maken. Ari Walker deed de suggestie wijn te gaan namaken. "Tenslotte is wijn een combinatie van dupliceerbare componenten in bepaalde hoeveelheden en verhoudingen, zoals water, alcohol, esters, zuren, suikers, proteïnen, anthocyanen, polyfenolen en mineralen," aldus Hicks.

De basis van Replica wijnen is een doodordinaire Amerikaanse bulkwijn. Die wordt verrijkt met precies de juiste hoeveelheden smaakstoffen van de te kopiëren wijn, die nauwkeurig is geanalyseerd. Wijnkenners kunnen het origineel en de nepwijn niet van elkaar onderscheiden. Replica Wine levert al aan wijnwinkels, supermarkten en restaurants in 49 staten. Critici spreken van ‘Frankenstein-wijn.’

Kopiëren, vervalsen en modificeren van wijn is een grote plaag voor de wijnbranche. We beschreven al verschillende technieken, zoals een stroomstoot die jonge wijn heel snel doet rijpen en een eikenhouten fles die houtlagering vervangt. Maar ook gewone wijn wordt volop 'bijgestuurd', met industriële additieven zoals "kleurextracten, eik­extracten, aromatische gisten, artificiële suikers, zuren en tannines, kunstmatige enzymen, sulfiet..." Ronduit kopiëren op molecuulniveau is dan weer nieuw. Hoewel, nieuw? "Wijndomeinen werken met bepaalde recepten en formules en nemen allerhande beslissingen die de wijn sturen naar een gewenst smaakprofiel," zegt Hicks. "Eigenlijk doen wij op basis van wetenschappelijke data hetzelfde, maar dan goedkoper."
Dit artikel afdrukken