1 min
De WUR kwam met fascinerend nieuws. Als we slim zijn, kunnen we zo vissen dat er meer in plaats van minder vis komt.
"Onderzoek van een internationaal team met onder andere onderzoekers van Wageningen UR laat zien dat visvangst er toe kan leiden dat er bij vissen evolutionaire genetische veranderingen plaatsvinden, waardoor de vissen sneller groeien en eerder geslachtsrijp zijn. Goed management van de visvangst kan er voor zorgen dat daardoor ook de opbrengst voor de vissers stijgen. Is de vangstdruk echter te hoog, dan werken genetische veranderingen juist negatief en treden er economische verliezen op."
Dat valt te lezen op de website van de WUR. Het onderzoek werd gepubliceerd in de PNAS. Andries Richter die er als Nederlander en Wageninger aan werkte zegt: “Op dit moment wordt in beheersplannen voor de visserij geen rekening gehouden met de evolutionaire effecten van bevissing. Het belangrijkste doel van ons onderzoek was om te kijken of evolutie ook economisch relevant is.”
Het antwoord op die vraag lijkt dus bevestigend te zijn. Richter geeft aan dat het team onderzoekers nu voor kabeljauw heeft aangetoond dat succesvol wildbeheer van vis mogelijk is. Verder zullen we nog veel meer van andere soorten en hun rol in het gehele zee-ecosysteem moeten leren begrijpen om er echt goed in te worden. Maar als het lukt, dan hebben we dus wild eten uit de zee dat we prima kunnen managen.
Fotocredits: vissersboot bij krachtige zee, uitsnede, Anneke van Beek
Dit artikel afdrukken
Dat valt te lezen op de website van de WUR. Het onderzoek werd gepubliceerd in de PNAS. Andries Richter die er als Nederlander en Wageninger aan werkte zegt: “Op dit moment wordt in beheersplannen voor de visserij geen rekening gehouden met de evolutionaire effecten van bevissing. Het belangrijkste doel van ons onderzoek was om te kijken of evolutie ook economisch relevant is.”
Het antwoord op die vraag lijkt dus bevestigend te zijn. Richter geeft aan dat het team onderzoekers nu voor kabeljauw heeft aangetoond dat succesvol wildbeheer van vis mogelijk is. Verder zullen we nog veel meer van andere soorten en hun rol in het gehele zee-ecosysteem moeten leren begrijpen om er echt goed in te worden. Maar als het lukt, dan hebben we dus wild eten uit de zee dat we prima kunnen managen.
Fotocredits: vissersboot bij krachtige zee, uitsnede, Anneke van Beek
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_s_c1.png)
Meneer Klootwijk U kunt zo de politiek in, U draait uw antwoord namelijk zo dat u altijd gelijk hebt. Alles heeft met alles te maken, we weten het niet. Maar wat weet ik van zeenaalden! Blijft dat dat uw opmerking dat er geen verklaring is bij nadere beschouwing volstrekte onzin blijkt te zijn. Verklaringen zat, of we het er allemaal mee eens zijn? Wat de situatie betreft in de zuidelijke Noordzee praat eens met Prof. Dr. Karen Helen Wiltshire lvan het AWI op Helgoland.
Nu wil ik natuurlijk voor een goed begrip ook wel eens weten welke wetenschappelijke lieden behalve Breivik u in Noorwegen hebt gesproken over vissen. Je hebt namelijk wetenschappers en wetenschappers.
Het toeval wil dat ik vanwege mijn onderzoek naar de Baskische visserij vanaf de Middeleeuwen een ietsje van de huidige problematiek van de overbevissing van de Grand Banks en haar gevolgen af weet. Volgens mij waren ze na het stilleggen van de visserij meer verbaasd dat er geen herstel optrad. Het huidige herstel (zie Nature artikel) geeft ons niet het oorspronkelijke ecosysteem terug. Minder kabeljauw meer schelvis o.s.. Wat de toekomst mag brengen, niemand weet het.
Nee, het is niet omstreden, Wouter van der Weijden, dat overbevissing visstanden ernstig bedreigt.
Ja, andere Wouter, de Canadese kabeljauw is te snel uitgeroepen tot icoon van de onherstelbare gevolgen van overbevissing.
Is vergelijkbaar met de beelden op Paaseiland als icoon van de desastreuze en onherstelbare gevolgen van ontbossing. De bewoners konden immers geen boten meer bouwen om te vissen. Dat bleek anders in elkaar te zitten. De ontbossing kon beter worden verklaard door de introductie van ratten. En de bevolking paste zich aan en ging landbouw bedrijven. Het ging pas echt mis in de 19e eeuw, toen eilandbewoners aan het werk werden gezet in Chileense mijnen en terugkeerden met besmettelijke ziekten. Daar konden ze zich NIET aan aanpassen.
Ik ben bioloog genoeg om te weten dat de natuur ons steeds weer weet te verrassen, aangenaam of onaangenaam. De Canadese kabeljauw is dus geen icoon van het UITSTERVEN van een visbestand, maar het is toch niet omstreden dat overbevissing dat bestand gigantisch heeft GESCHAAD? Ik zou niet graag zien dat de kabeljauw nu een icoon wordt van mensen die zeggen dat overbevissing uiteindelijk geen kwaad kan. Misschien wel van de onvoorspelbaarheid van de natuur, ook voor gespecialiseerde ecologen.
Volgens mij trekt kabeljauw in de eerste maanden van het jaar naar het zuiden om te paaien voor de noordwestkust van Noorwegen.
De visserij op Canadese kabeljauw is gestopt. toen het al te laat was. De kabeljauw kwam niet terug. Dus, zeiden biologen, de stand is zo ver uitgedund dat herstel niet meer mogelijk is. Er werden nog wat redenen aangevoerd voor het uitblijven van herstel, zoals het nogal eenzijdige voedselaanbod in gindse wateren (smelt) die groter was gegroeid dan kleine kabeljauwtjes aan konden.
Het werd HET voorbeeld van wat overbevissing kan aanrichten. Het uitsterven van een stand, nota bene van een vis die de Vikingen hielp op zee te overleven en later Spanjaarden en Portugezen, Engelse migranten in Amerika en de rest van de wereld. Weg vis.
Maar snelle evolutie van de laatste zes kabeljauwtjes daar? Het verbaast onderzoekers ginder niet alleen dat er opeens weer kabeljauw is in meetbare aantallen, maar dat er ook veel grote exemplaren worden gezien. Een visstand met veel oudere volwassen exemplaren heeft betere overlevingskans. Ik zeg het maar na hoor.
Nog even over klimaat. Als de zeeen warmer worden trekken haring, makreel en kabeljauw (maar ook ansjovis en inktvis) naar kouder water. Ze doen wat de wetenschap zei dat ze zouden doen. Naar het noorden (Noordelijk halfrond). Maar vervelend dan toch weer. Er wordt ook kabeljauw waargenomen die naar het zuiden trekt. Waarom? Raadsel.