1 min
Als er teveel melk is, daalt de prijs. Als die daling te ver gaat, kan de EU besluiten die op te kopen. Dan maakt ze er poeder van en slaat dat op. Vervolgens stijgt de prijs weer en kunnen boeren weer doormelken. Maar op een goed moment moet het spul weg. Als de markt dan niet meezit door een tekort of een niet al te ruime markt, verziekt het poeder alsnog de markt en de melkprijs en blijkt opslag slechts uitstel van slechte prijzen.
De Europese Commissie moet van de "historisch grote" mageremelkpoeder-berg af die ontstond na het verlaten van de melkquota in de EU per 1 april 2015. Omdat het spul niet voor de inkoopprijs kwijt is te raken, heeft de Commissie besloten de prijs te verlagen.
Op dit moment ligt er 350.000 ton magere melkpoeder van 18 maanden oud 'in interventie' opgeslagen, een hoeveelheid die overeenkomt met circa 17% van het jaarlijks verhandelde volume van magere melkpoeder en circa 1,6% van de Europese melkplas, aldus Vilt.
In de post-quotum crisisjaren 2015 en 2016 kocht de EU magere melkpoeder om de zuivelsector te steunen. De melkpoederberg is nu de hoogste van de afgelopen 20 jaar. Omdat de markt weet heeft van die enorme voorraad werkt die remmend op het herstel van de melkprijs. De EC probeert door de verkoopprijs te laten zakken tot 18% onder de aankoopprijs van de voorraden af te komen. Maar zelfs dat helpt nauwelijks. Volgens Boerderij moet de EC nog verder met de prijs zakken: nieuw gemaakte melkpoeder is amper duurder terwijl het oude interventieproduct nog extra omgepakt moet worden en dus meerkosten in handling vereist
Als verkopen niet lukt, overweegt de EC de interventievoorraden tot veevoer te laten verwerken, liet Eurocommissaris Phil Hogan al weten. Een andere optie is verbranden.
Van de kant van kritische boerenorganisatie European Milkboard is van meet af aan gezegd dat de interventies geen enkele zin hebben en dat verkoop voor humane consumptie de markt verder verstoort en belastinggelden verkwist. De markt lijkt deze boeren gelijk te geven.
Dit artikel afdrukken
Op dit moment ligt er 350.000 ton magere melkpoeder van 18 maanden oud 'in interventie' opgeslagen, een hoeveelheid die overeenkomt met circa 17% van het jaarlijks verhandelde volume van magere melkpoeder en circa 1,6% van de Europese melkplas, aldus Vilt.
In de post-quotum crisisjaren 2015 en 2016 kocht de EU magere melkpoeder om de zuivelsector te steunen. De melkpoederberg is nu de hoogste van de afgelopen 20 jaar. Omdat de markt weet heeft van die enorme voorraad werkt die remmend op het herstel van de melkprijs. De EC probeert door de verkoopprijs te laten zakken tot 18% onder de aankoopprijs van de voorraden af te komen. Maar zelfs dat helpt nauwelijks. Volgens Boerderij moet de EC nog verder met de prijs zakken: nieuw gemaakte melkpoeder is amper duurder terwijl het oude interventieproduct nog extra omgepakt moet worden en dus meerkosten in handling vereist
Als verkopen niet lukt, overweegt de EC de interventievoorraden tot veevoer te laten verwerken, liet Eurocommissaris Phil Hogan al weten. Een andere optie is verbranden.
Van de kant van kritische boerenorganisatie European Milkboard is van meet af aan gezegd dat de interventies geen enkele zin hebben en dat verkoop voor humane consumptie de markt verder verstoort en belastinggelden verkwist. De markt lijkt deze boeren gelijk te geven.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Overheidsinterventie in commeciële aangelegenheden werkt ALTIJD nadelig op de lange termijn. De "overheid" is niet commercieel aangelegd (ambtenaren). Kijk maar naar het ABNAMRO debâcle van Wouter Bos (PvdA)
Marc, dat is natuurlijk een waarheid als een koe: zelfs als je dweilt met de kraan wijd open, helpen alle beetjes.
Ik begrijp dat dat de korte samenvatting is. Dank! Het is heel helder en moet maar gewoon zo gezegd worden.
Lauw Loene, Dick.
In de zaal allemaal mensen die vinden dat we voedselverspilling moeten terugdringen, waaronder ik. En dan zijn we er druk mee om te berekenen waar in het ketenproces van brood-maken je het beste kunt ingrijpen om zo weinig mogelijk energie te verliezen en CO2 uit te stoten, of om aardappelschillen in de industrie optimaal te verwaarden zodat ze als grondstof voor menselijke consumptie weer terug de circulaire keten in kunnen omdat vergisting het minst rendabel en onwenselijk is.
Allemaal nodig. Want alle beetjes helpen, zo was de algemene consensus. Dus niks niet doen. Daar ben ik het mee eens.
Zo voert de zuivelindustrie samen met de supermarkten actie om het zuivelpak goed uit te knijpen om zo ook de laatste 10% uit het pak te knijpen zodat de consument thuis maar zo weinig mogelijk verspilt. CBL investeert daar dus ook in omdat we daarmee =&tx;_ttnews[tt_news]=168&cHash=1a7acb017acba64102e17af19ebcb5ae]30 miljoen liter melk minder verspillen, we daarmee ook mestproductie en broeikasgassenuitstoot verminderen.
Maar niemand vindt het blijkbaar zijn zaak als we het equivalent van 2,5 miljard liter melk vernietigen (of dumpen op de wereldmarkt tegen elk aannemelijk bod "om de markt weer gezond te maken").
Marco Maas is hieronder heel eerlijk. Het is niet in het belang van de boer om voedselverspilling terug te dringen. Maar dat geldt alleen maar als je er beter van wordt om verspilling in stand te houden, omdat iemand anders het betaalt. En dat geldt dan niet alleen voor boeren, tuinders en vissers. Ook voor handelaren, industrie en retail zou dat gelden, zolang iemand anders het maar betaalt.
Cynisch genoeg redeneert de overheid ook zo. We hebben teveel van iets, dus om lage prijzen voor boeren tegen te gaan, wordt het dan uit de markt gehaald en tijdelijk opgeslagen. De burger betaalt hier dan voor, terwijl hij er van zou moeten profiteren door lage productprijzen. Net zo als de burger ervoor moet opdraaien als er schaarste is aan een product, zoals nu met boter aan de hand is: boter wordt duurder.
Maar blijkbaar kunnen we het hier niet over hebben, en doen zelfs politici een wedstrijdje melkpak-uitknijpen. Wat uiteindelijk 1% oplevert, als je het goed doet, van de verspilling die uitslag van melkpoeder-verspilling oplevert als gevolg van overheidsbeleid.
Want inderdaad, alle beetjes helpen!
Marc Jansen, wat waren de reacties op jullie stelling?
Marc Jansen,
Even serieus m.b.t. je stelling: "Zolang het Europese Landbouwbeleid ertoe leidt dat 350.000 ton melkpoeder (=2,5 miljard liter melk) wordt gedumpt of vernietigd, heeft het werken aan het terugdringen van voedselverspilling geen enkel nut!"
Boerenbelang: productie vernietigen/dumpen mits door ons allen betaald, eventuele voedselhulp mits door ons allen betaald, voedselverspilling zeker niet reduceren.
Gezamelijk belang: niet mee betalen aan productie vernietigen/dumpen en voedselverspilling wel reduceren, kost minder en milieudoelen zijn er waarschijnlijk eenvoudiger door te realiseren.
Supermarkten belang: voedselverspilling geeft extra omzet, eventueel zouden zaken als betere verpakking en daardoor langer houdbaar tot extra klanten voor de voorlopers tegen voedselverspilling kunnen leiden.
Er zijn diverse belangen, dus wat is het gezamelijke doel of de Win-Win-Win situatie?