De EU wilde graag nog eens onderzoeken of het geruchtmakende rattenonderzoek van de Franse professor Gilles-Eric Séralini klopt. Séralini publiceerde in 2012 onderzoek waaruit bleek dat ratten die met Round-Up Ready mais waren gevoerd, kankers ontwikkelden. Daaraan voorafgaand zouden de dieren door het eten van GMO-voer lever- en nierproblemen alsmede hormonale verstoringen hebben vertoond. De bevindingen leidden tot een ware rel. Het onderzoek werd officieel uit het blad waarin het was verschenen verwijderd. Later werd het door een ander blad opnieuw gepubliceerd.
Séralini houdt bij hoog en bij laag vol dat zijn studie correct is uitgevoerd en dat de conclusies valide zijn. In maart 2014 zei hij zeer benieuwd te zijn wat er uit het nieuwe EU-onderzoek zou komen. Dat weten we nu.
Geen afwijkingen
Het onderzoek leverde niets op. Zo kort valt het resultaat van de EU-studie te omschrijven.
Een Europese onderzoeksgroep waarin onder meer het RIKILT Instituut van Wageningen UR participeerde publiceerde de resultaten van een 90-dagen durende test op 320 ratten in Archives of Toxicologie. Zij verdeelden de dieren in drie groepen. De eerste kreeg een dieet met 33 procent MON810-maïs (een GMO-mais van veredelaar Monsanto). De tweede kreeg een dieet met 11 procent MON810-maïs en 22 procent gewone maïs. De derde kreeg 33 procent gewone maïs van de ouderlijn van MON810 of van een andere gewone maïs. De onderzoekers namen urine- en bloedmonsters af, beoordeelden het gedrag en zochten naar afwijkingen in weefsels. Er werden echter geen afwijkende waarden gevonden tussen de drie groepen ratten.
'Niet gevoelig genoeg'
Het is "geen verrassing" dat er niets uitkomt. Zo reageert de Nederlandse onderzoekster Esther Kok op vilt.be. "In het verleden zijn er al meerdere rattenstudies met MON810 gedaan waarbij veredelingsbedrijven betrokken waren. Dat waren goed opgezette studies waar steevast niets uitkwam. Wij zijn in Nederland geen voorstander van dit soort 90-dagen-rattenstudies, want ze zijn volgens ons niet gevoelig genoeg. Maar de Europese Unie heeft deze studies sinds vorig jaar verplicht gesteld. We kunnen ons veel geld, tijd én proefdieren besparen."
Daarmee zegt ze met zoveel woorden dat er niets uit dit onderzoek kon komen, omdat het niet zinvol is opgezet.
Het onderzoek van Séralini duurde twee jaar. Hij werd bekritiseerd om zijn rattenkeuze. Hij koos voor een soort die spontaan kanker ontwikkelt bij veroudering. Dat deed hij omdat hij juist de invloed van GMO-mais op kankergevoelige ratten op een zo lang mogelijk levensspanne, maar toch binnen een haalbare proefopzet wilde bestuderen.
Fotocredits: rat met tumoren, cyborgsuzy
Dit artikel afdrukken
Séralini houdt bij hoog en bij laag vol dat zijn studie correct is uitgevoerd en dat de conclusies valide zijn. In maart 2014 zei hij zeer benieuwd te zijn wat er uit het nieuwe EU-onderzoek zou komen. Dat weten we nu.
Geen afwijkingen
Het onderzoek leverde niets op. Zo kort valt het resultaat van de EU-studie te omschrijven.
Een Europese onderzoeksgroep waarin onder meer het RIKILT Instituut van Wageningen UR participeerde publiceerde de resultaten van een 90-dagen durende test op 320 ratten in Archives of Toxicologie. Zij verdeelden de dieren in drie groepen. De eerste kreeg een dieet met 33 procent MON810-maïs (een GMO-mais van veredelaar Monsanto). De tweede kreeg een dieet met 11 procent MON810-maïs en 22 procent gewone maïs. De derde kreeg 33 procent gewone maïs van de ouderlijn van MON810 of van een andere gewone maïs. De onderzoekers namen urine- en bloedmonsters af, beoordeelden het gedrag en zochten naar afwijkingen in weefsels. Er werden echter geen afwijkende waarden gevonden tussen de drie groepen ratten.
'Niet gevoelig genoeg'
Het is "geen verrassing" dat er niets uitkomt. Zo reageert de Nederlandse onderzoekster Esther Kok op vilt.be. "In het verleden zijn er al meerdere rattenstudies met MON810 gedaan waarbij veredelingsbedrijven betrokken waren. Dat waren goed opgezette studies waar steevast niets uitkwam. Wij zijn in Nederland geen voorstander van dit soort 90-dagen-rattenstudies, want ze zijn volgens ons niet gevoelig genoeg. Maar de Europese Unie heeft deze studies sinds vorig jaar verplicht gesteld. We kunnen ons veel geld, tijd én proefdieren besparen."
Daarmee zegt ze met zoveel woorden dat er niets uit dit onderzoek kon komen, omdat het niet zinvol is opgezet.
Het onderzoek van Séralini duurde twee jaar. Hij werd bekritiseerd om zijn rattenkeuze. Hij koos voor een soort die spontaan kanker ontwikkelt bij veroudering. Dat deed hij omdat hij juist de invloed van GMO-mais op kankergevoelige ratten op een zo lang mogelijk levensspanne, maar toch binnen een haalbare proefopzet wilde bestuderen.
Fotocredits: rat met tumoren, cyborgsuzy
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juni krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Hoe wil de EU onderzoeken of het Seralini-onderzoek klopt met nog meer 90-dagen onderzoeken, als Seralini 2-jaarsonderzoek deed?
Überhaupt onbegrijpelijk dat dergelijk globaal gebruikte genetisch gemanipuleerde gewassen worden toegelaten op basis van 90-daagse onderzoeken.
En dan ook nog door de producent, en niet gepubliceerd of peer-reviewed.
Stapel zou op die manier nog steeds vrij spel hebben. Het BMJ accepteert niet eens onderzoeken meer die door de tabaksindustrie gesponsord worden.
The Post-GMO economie: In de VS schakelt men terug naar conventioneel, alleen al om de doodeenvoudige reden dat het goedkoper is en beter opbrengt. De vraag naar conventioneel neemt enorm toe. Consumenten blieven GMO niet zo. Niet voor niets besteedt de industrie miljoenen aan processen om GMO-labeling tegen te houden.
Dat is de zoveelste keer dat ik je dat heb horen zeggen Dick.
Ik ben zelf geen toxicoloog en jij ook niet naar mijn beste weten. Zou je ons willen uitleggen waarom 90 dagen niet genoeg zijn om bij ratten toxiciteit van een bepaalde stoffen aan te tonen?
En dan het liefst een beetje onderbouwd, met een onderzoek naar hoe lang je ratten een stof minimaal moet voeren om een bepaalde giftigheid vast te kunnen stellen en geen specifiek Séralini rapport of iets dergelijks.
Wel eens van DES-dochters gehoord, Bas?
Als leek neem ik dan aan dat het soort 90-dagen studie bij ratten waar we het nu over hebben voor de jaren 70 niet zo werd uitgevoerd, of dat er bij het soort gif wat getest wordt een zo goed als zekere inschatting gemaakt kan worden of de negatieve uitwerkingen zich binnen deze tijd (en generaties ratten) zullen openbaren. Maar zoals ik al zei, ik weet het niet. Daarom vroeg ik naar een wetenschappelijk bewijs dat 90 dagen te kort zou zijn. Je opmerking over DES dochters is voor mij geen sluitend bewijs.
Is er toevallig een toxicoloog in de zaal?
De effecten van korte en langdurige (2 jaar) blootstelling aan glyfosate zijn uit-en-te-na getest, zie: http://npic.orst.edu/factsheets/glyphotech.pdf.