Ailko schreef een stuk over een actie tegen de macht van supermarkten. Hij stelt dat het vijf voor twaalf is en dan moet de reddingsactie nog op gang komen. "Heeft 't wel zin?", vraagt hij zich af.
Ik weet niet of het zin heeft. What's the meaning of life, anyway. Maar de campagne FairTradeGemeenten opent toch steeds bredere perspectieven in Vlaanderen. NGO's stappen van hun confrontatie-strategie af (waar het kan). Dit klinkt toch wel hoopgevend: "Sinds vorig jaar werkt Vredeseilanden samen met de supermarktketen Colruyt aan een uniek project: samen willen ze rijstboeren en –boerinnen in Benin ondersteunen om hun inkomen te verhogen. Maar vooral willen ze dit concreet project aangrijpen om van elkaar te leren."
Je leest het volledige artikel op 11.be. Is dit een stukje antwoord op Ailko's vraag? Of blijven die NGO'ers naïeve wereldverbeteraars en supermarktketens valse schrok-ops?
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Sinterklaaslink voor Wouter. En ook voor Ailko, zij het om andere redenen :-) Van bananenboer tot internationaal zakenman dankzij eerlijke handel.
Zeer juist Wouter!!! Bedankt voor de reactie. Je kent ondertussen mijn stijl. Proberen reacties los te weken. Mischien journalistiek niet altijd even verantwoord, kweenie.
Maar okee, Colruyt verkoopt dus inderdaad nauwelijks Fairtrade, bijvoorbeeld. "Ze gaan het nu eens bekijken of ooit die Benin-rijst in de schappen kan". Vredeseilanden speelt hier mee in een spel, waarvan ik niet weet of ze het wel beheersen. Een andere NGO in Vlaanderen, Broederlijk Delen, stapte ook al eerder in een samenwerkingsverband met Colruyt en hun Colibri-assortiment. Een kritisch artikel als het deze wordt vooral genegeerd.
Wat mij vooral stoort: "Douwe Egberts met haar Utz is slecht" ... voor NGO's. Maar wanneer er geld te verdienen is, mag een supermarktketen wel zelfs de naam ... van die NGO gebruiken om dwingende beslissingen uit te stellen. Met dat laatste bedoel ik : echt kiezen voor duurzaam en eerlijk.
En dat laatse brengt me dan bij de kern van het betoog van Dirk Barrez in zijn boek 'KOE nr 80'. Hij analyseert (en lang niet als enige) dat de eigenlijke macht vandaag bij de distributie ligt. En waar die distributie er zelfs steeds beter in slaagt zelfs grote MNO's het leven stilaan erg zuur te maken (lees: wegvreten winstmarges), mogen ze van uitgerekend de NGO die het boek van Barrez mee uitgeeft - Vredeseilanden - gewoon wat helpen expertise aandragen. Tja.
In weerwil van dit alles, zie ik toch positieve evoluties. Ik zal daar eens een deftig artikel moetne aan wijden.
Steven, de ethiek ligt hier toch juist niet op het schap? Colruyt doet achterin de keten aan wat ontwikkelingshulp, wellicht om het imago wat op te krikken. Het schap zou ethisch zijn als alle rijst op een ethische manier zou worden ingekocht, wat dat dan ook mag inhouden en dat ook de communicatie eerlijk is. Zijn ze daarnaar op weg?