1 min
Mogelijk ruiken dikke mensen beter en hunkeren ze daarom meer naar (lekker en ongezond) eten. Dat schrijft Reuters Health.
Een vleugje aroma
Onderzoekers van de University of Portsmouth vergeleken twee groepen van 20 niet-rokende studenten met een prima neus. Eén groep bestond uit obese deelnemers, de andere bestond uit proefpersonen met een gezond gewicht. Beide groepen deden een smaak- en een geurtest. Bij de smaaktest moesten de proefpersonen de 4 basissmaken identificeren in verschillende concentraties. Bij de geurtest gingen de onderzoekers geur-identificatie en de laagste te traceren geur-concentratie na. Ook bepaalden de onderzoekers hoe hun proefpersonen smaken en geuren waardeerden.
Intenser
De dikke studenten proefden zout en zuur als intensere smaken. De dunnere studenten vonden dezelfde concentraties zout en zuur duidelijk minder sterk van smaak. Daarnaast konden de obese proefpersonen de geur van chocolade beter herkennen en vonden ze die bovendien lekkerder dan de proefpersonen in de dunne groep. De onderzoekers stelden vast dat de intensiteit van de smaken bitter en zoet in beide groepen hetzelfde was.
Hang naar eten
Omdat het zintuig van de reuk gekoppeld is aan het ‘honger’-centrum in de hersenen, vermoeden wetenschappers dat geur een belangrijke rol speelt bij voedselinname. Het zien of ruiken van voedsel triggert het beloningscentrum en zo wakkert dit verlangens aan die zelfs tot verslavingen kunnen leiden (waaronder eten). “Het lijkt er op dat obese proefpersonen vooral op zoete geuren afgaan”, geeft Lucy Donaldson van de universiteit van Nottingham als commentaar. “Dit kan ook positief uitpakken, bijvoorbeeld bij het kiezen voor fruit”, voegt ze toe.
Reuk een oorzaak?
“Er is veel onderzoek naar smaakbeleving door dikke mensen gedaan, maar weinig naar de reuk”, zegt Lorenzo Stafford, hoofdauteur van de studie. Dat sommige mensen dik worden omdat ze beter ruiken, is vooralsnog niet meer dan een hypothese. Het is ook mogelijk dat verschillen in geurbeleving groter worden naarmate je dikker wordt.
Het onderzoek werd afgelopen maand gepubliceerd in Chemical Senses.
Fotocredits: ’Beard’, Mr Seb
Dit artikel afdrukken
Onderzoekers van de University of Portsmouth vergeleken twee groepen van 20 niet-rokende studenten met een prima neus. Eén groep bestond uit obese deelnemers, de andere bestond uit proefpersonen met een gezond gewicht. Beide groepen deden een smaak- en een geurtest. Bij de smaaktest moesten de proefpersonen de 4 basissmaken identificeren in verschillende concentraties. Bij de geurtest gingen de onderzoekers geur-identificatie en de laagste te traceren geur-concentratie na. Ook bepaalden de onderzoekers hoe hun proefpersonen smaken en geuren waardeerden.
Intenser
De dikke studenten proefden zout en zuur als intensere smaken. De dunnere studenten vonden dezelfde concentraties zout en zuur duidelijk minder sterk van smaak. Daarnaast konden de obese proefpersonen de geur van chocolade beter herkennen en vonden ze die bovendien lekkerder dan de proefpersonen in de dunne groep. De onderzoekers stelden vast dat de intensiteit van de smaken bitter en zoet in beide groepen hetzelfde was.
Hang naar eten
Omdat het zintuig van de reuk gekoppeld is aan het ‘honger’-centrum in de hersenen, vermoeden wetenschappers dat geur een belangrijke rol speelt bij voedselinname. Het zien of ruiken van voedsel triggert het beloningscentrum en zo wakkert dit verlangens aan die zelfs tot verslavingen kunnen leiden (waaronder eten). “Het lijkt er op dat obese proefpersonen vooral op zoete geuren afgaan”, geeft Lucy Donaldson van de universiteit van Nottingham als commentaar. “Dit kan ook positief uitpakken, bijvoorbeeld bij het kiezen voor fruit”, voegt ze toe.
Reuk een oorzaak?
“Er is veel onderzoek naar smaakbeleving door dikke mensen gedaan, maar weinig naar de reuk”, zegt Lorenzo Stafford, hoofdauteur van de studie. Dat sommige mensen dik worden omdat ze beter ruiken, is vooralsnog niet meer dan een hypothese. Het is ook mogelijk dat verschillen in geurbeleving groter worden naarmate je dikker wordt.
Het onderzoek werd afgelopen maand gepubliceerd in Chemical Senses.
Fotocredits: ’Beard’, Mr Seb
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Een beetje vreemd dat de Universiteit van Portsmouth hier nu zo mee komt, alsof ze het zelf bedacht hebben? De Universiteit van Maryland kwam al in de zomer van 2010 met de bevinding dat honger onze smaakzin voor suikerhoudende voeding intensiveert. Dat heeft dus helemaal niets te maken met obees zijn of niet. Het is een volledig autonome, natuurlijke reactie. De Universiteit van Cincinnatie kwam in april 2011 met de bevinding dat het hongerhormoon ghrelin onze reukzin voor voeding scherpt. Daarover berichtte ook het Max-Planck-Instituut in 2012.
Ik zou een nog simpeler verklaring willen poneren; dikke mensen zijn dik omdat ze meer honger hebben. Ze hebben honger (cf. Taubes) omdat ze hun energievoorraad niet kunnen mobiliseren. Dus moet die energie van buiten, via de voeding komen; dus moet eten aantrekkelijk zijn; het feit dat je eten lekker vindt is dus een onderdeel van een heel complex aan aanpassingen van je lichaam om er voor te zorgen dat je wil eten.
Op twitter laat Melchior Meijer me weten: "Volgens mij gevalletje gut brain axis. Obesogeen microbioom verhoogt gevoeligheid reukcentrum. Maar geen bewijs :-). Wordt onderzocht. Are taste/smell perception and the disgust response influenced by the microbiome? Dus: dezelfde darmbacteriën die dik maken, zetten ook de reukcapaciteit een tandje hoger, opdat jij ze vaker voert. Denk ik."
Dikke mensen "hebben honger". Causaliteit, altijd lastig.