De aanleiding voor het onderzoek is het effect van de constante verleidingen op televisie en sociale media, die mensen voortdurend overspoelen met eten. Wat heeft dat voor effect op eetwensen en eetgedrag? "Op het moment van schrijven zijn zo’n 490 miljoen Instagram-berichten getagd met #food", schrijven de onderzoekers in de inleiding van hun artikel in vakblad Appetite.
Je krijgt een fysiologische reactie op iets waar je alleen maar aan hebt gedachtM&M’s werden gebruikt om deelnemers te verleiden. Via een online studie kregen 400 deelnemers 3 of 30 keer hetzelfde plaatje te zien van een oranje M&M. Na een reeks met steeds 30 herhalingen antwoordden deelnemers minder happig op vragen als ‘Hoe graag zou je deze M&M nu willen eten?’ en ‘Hoeveel M&M’s zou je nu willen eten?’ dan na een reeks met 3. Deelnemers in de lange reeks gaven aan gemiddeld 2 M&M’s minder te willen eten, wat duidt op een verzadigd gevoel. Deze kleinere portie komt overeen met nog geen 50 kilocalorieën.
Hersenen maken geen verschil
Hoe dat komt? Je hersenen worden voor de gek gehouden. Eten activeert hersengebieden die betrokken zijn bij smaakwaarneming, maar ook bij alleen foto’s ervan. Vergelijk het met het idee dat je je tanden in een sappige appel zet. De hersenen geven dezelfde reactie als wanneer je echt een hap neemt. Onderzoeker Tjark Andersen zegt: “Je krijgt een fysiologische reactie op iets waar je alleen maar aan hebt gedacht”.
Met nieuwe deelnemers herhaalden de onderzoekers het experiment met plaatjes van alle kleuren M&M’s, en vervolgens met Skittles. In tegenstelling tot de chocolaatjes, smaken de verschillende kleuren Skittles wel anders. Toch hadden kleur noch smaak invloed op de onderzoeksresultaten: deelnemers voelden zich net zo vol.
Hoewel de plaatjes uit het onderzoek verre van lijken op de instagrammable posts, suggereert het team van Andersen dat de onderzoeksmethode zou kunnen helpen eetverleidingen te weerstaan. Veel dezelfde eetplaatjes kijken is goed voor de lijn. Het geeft je een vol gevoel, zonder ook maar iets te eten.
Of de gerapporteerde vermindering van 2 M&M’s de obesitaspandemie gaat helpen, zal zich in de praktijk nog maar moeten bewijzen.
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Yneke #1, er zijn geen bloedmetingen gedaan.
Wel is het een smaakstudie (omdat de smaak van snoep bekend is) en daar komt iets geks uit naar voren: there was no evident effect of colour or flavour variety within the same food type. It would appear that more pronounced differences in food image stimuli are required to impede the imagery-induced satiation effect.
En inderdaad: dat willen de onderzoekers verder onderzoeken. Wel zijn ze er behoorlijk van overtuigd dat plaatjes kijken werkt voor in ieder geval zoet spul.
Ooit las ik ergens dat het visualiseren (in je hoofd afspelen) van een turnoefening al helpt om die oefening in het echt beter te doen. Soort 'mind in plaats van body training'.
Dus als je in gedachten een bak m&m's leeg eet dan voel je je al voldaan? Ik kan me wel voorstellen dat dat werkt.
Klinkt leuk. Maar ik krijg toch allemaal vragen die hierboven niet beantwoord worden.
Want, is er een verschil tussen mensen met obesitas en een BMI onder de 25?
En, krijg je door het zien van heel veel zoetigheid misschien minder trek in de zoetigheid maar ongelofelijke drang om een zak zoute chips leeg te eten?
En moet je 30 x binnen uur de plaatjes zien of binnen een week?
En wat doet het kijken met je fysiologische reacties? Gaat je insuline bijvoorbeeld omhoog?
Ik heb het onderzoek niet bekeken. Maar de onderzoekers zullen wel geconcludeerd hebben dat meer onderzoek nodig is.