1 min
Via slashfood.com belandde ik bij een artikel van gisteren in The New York Times: zijn koffiehuizen 'fashion boutiques'
Een aardig verhaal als je nog niet wist dat espresso niet net zo oud is als Italië én is uitgevonden door een Hongaarse vluchteling in Italië, nl. de vader van de Ernesto Illy, de man die het koffiemerk Illy groot heeft gemaakt.
Iedereen in de hele wereld gaat met espresso en Italiaans klinkende fantasienamen aan de haal. Starbuck's blijkt de jackpot te hebben geraakt met de zg. 'frappuccino' die inmiddels in de VS net zo echt en bekend is als die andere bekende 'echte' namen voor een kopje kofiie.
Reden voor Andrea Illy - de kleinzoon van de uitvinder van de espresso en huidige baas van Illy - om op de rem te trappen: espresso is alleen espresso als het Italiaans is. De rest is nep, cq. 'word napped'.
Boeiende discussie, want de inzet is voor de volle 100% ingegeven door marketingoverwegingen. Illy wil de naam 'espresso' voor zichzelf houden om er zoveel mogelijk van te kunnen profiteren in zijn eigen koffiehuizen. Wat hem betreft is koffie, óók 'echte' espresso een ... modestatement.
Tsja, als de uitvinders van een traditie al zo beginnen! Daar sta je dan met je poging etenswaar te benoemen op basis van wat het 'echt' is ;-)
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 31 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Ik weet niet beter dan dat de espresso zijn oorsprong vindt in Frankrijk. De bereidingstechniek waaraan de "espresso" zijn naam te danken heeft is doorontwikkeld in Italië. Een zekere Luigi Bezzera ontwikkelde de eerste compacte machine rond 1900. Illy komt in de geschiedenis van de totstandkoming van de "espresso" helemaal niet voor. De italianen in het algemeen hebben de "espresso" op fantastische wijze onderdeel gemaakt van hun cultuur.
Om aan alle gezeur een einde te maken is er in Italie het instituut "Espresso Italiana" opgericht.
Dit instituut waaraan alle belangrijke italiaanse branders meewerken (met uitzondering van de commerciele giganten als Lavazza en Illy) beoordeelt de melanges, brandingen en de machines op de door hun geformuleerde standaard.
Bijna alle toonaangevende merken en fabrikanten werken hier aan mee.
Lavazza en Illy zijn uitzonderingen op deze regel, want voor deze bedrijven telt waarschijnlijk het commerciele belang meer dan de kwaliteit.
Nepspresso? - maar het smaakt er toch niet zoooo naast? Zonde alleen van al dat prachtige aluminium dat zomaar naar de vuilverbranding gaat.
Ik hoop alleen niet dat hij straks (net zoals dat gebeurde met Dom Perignon waarvan men vond dat hij de uitvinder van Champagne was, maar later bleken het toch de Engelsen te zijn) ingehaald wordt door een ander die de 'uitvinding' claimt.
Ik kan me zijn angst wel voorstellen. Ik proefde onlangs bij iemand een kopje Nespresso. Ik geloof dat de enige vergelijking die ik met Espresso kon ontdekken, het gebruik van water was. Voor de rest leek het werkelijk op niets.
Marketing zorgt er in dit geval voor dat de concurrentie minder op prijs en meer op kwaliteit gericht is en tot een steeds beter kopje koffie leidt. En voor een (iets) hogere prijs voor koffieboeren, die zich nu ook kunnen onderscheiden. En de consument gaat er in mee en legt die $4.50 voor een bak koffie graag neer en drinkt iets beters. Een 3xwinsituatie.
Maar dat gezeur over nepespresso snap ik niet: zonder slechte namaak kunnen Illy etc. zich per definitie geen kwaliteitsproduct noemen, dat veronderstelt een duidelijk kwaliteitsverschil met de concurrentie. Zonder grijze massa geen koningen. 'Espresso' claimen zou een hele domme zet kunnen zijn.