Een verdrietige gebeurtenis was aanleiding tot de ontdekking van een mij onbekend stukje Nederlands culi-cultuurgoed.

Een goede vriend stierf. Vrienden kwamen samen om zijn afscheid te regelen. Tussen beslissingen over kist en kaart vertelden wij elkaar over de leuke, vrolijke, verdrietige maar vooral hilarische avonturen die wij met hem hadden meegemaakt.
Zijn leven was kleurrijk geweest. De anekdotes waren talrijk. De levenslust had lang de overhand gehad tot de chaos hem overmeesterde.

Stevig ontbijt
Ik memoreerde zijn voorkeur voor een stevig ontbijt. Als hij mijn keuken in de ochtend binnenschoof voor een werkdag achter fornuis en oven had hij regelmatig een kant en klaar maaltijd in de hand van de grootgrutter uit Zaandam. Bij voorkeur andijviestamppot met bal gehakt in de jus. Boerenkool met worst stond op nummer 2. De werkdag kon pas beginnen als hij de warme prak achter de kiezen had.

Hij was mijn kookmattie. Tijdens het korte metten maken met 10 kilo uien kom je alles te weten over een jeugd in Brabant en gebogen over honderden amuses blijven relationele perikelen niet onbesproken. Ik breng regelmatig meer tijd door in de keuken dan bij mijn eigen man en kinderen. Toch kwam tussen ons een geheime geneugte nooit aan de orde….

Nachtelijke queeste
Een oude vriendin maakte veel nachtelijke autoritten over donkere snelwegen met hem. Deze reisjes ontaardden steevast in een queeste naar een truckersstaaf. Een frituurspecialiteit die in tankstations onder de rivieren geserveerd wordt. Als de hongerige nachtrijder geluk heeft, komt hij deze rimpelige jongens tegen bij een onbemand snackloket. Ze liggen onder een warmhoudlamp, op een kartonnetje met de buik in een badje vet.

Het stond meteen vast: tijdens zijn herdenkingsdienst zouden wij truckersstaven serveren.

De mysterieuze truckersstaaf
Ik had werkelijk geen idee wat een truckersstaaf is. Nooit van gehoord en nimmer gezien. Google bood geen uitkomst. Een culivriendin deed navraag via Twitter. Mevrouw Witteman haalde ooit zijdelings in een stukje de truckersstaaf aan, maar vertelde er niet bij wat het was.
Hij bleek uiteindelijk gewoon bij de Makro in het vriesvak te liggen onder de schuilnaam ‘gehaktstaaf’. Een korte, dikke frikandel.

De vele vrienden brachten bij zijn afscheid allemaal iets lekkers mee. Het buffet bezweek bijkans onder de pannen met andijvie, gehaktballen en rookworsten. Als laatste eer aan de man die nu over de eeuwige snelweg rijdt met een truckersstaaf binnen handbereik.

Omdat een gehaktstaaf van de Makro gluten bevat, heb ik onlangs de herdenking dunnetjes overgedaan met huisgedraaide truckersstaven.
Een keukenexperiment zal zonder hem nooit meer hetzelfde zijn. Ik heb het niet droog gehouden.

Truckersstaven
Met onderstaande ingrediënten maak je ongeveer 8 stuks.

Dit heb je nodig:
- 500 gram (runder)gehakt
- 3 eetlepels aardappelmeel of een geprakte gekookte aardappel
- 3 eetlepels glutenvrij paneermeel of een snee glutenvrij brood
- 1 grote ui
- 3 tenen knoflook
- snuf peper
- 2 theelepels zout
- 1 theelepel peper
- handje verse peterselie
- scheut slagroom , ca. 75 ml
- kruiderij(hier kan je mee variëren naar smaak):
- 1/2 theelepel nootmuskaat
- 1/2 theelepel kruidnagel
- 1 theelepel komijn
- 1 theelepel koriander
- 1 eetlepel mosterd of een theelepel mosterdzaad

Zo maak je het:
Doe eerst de ui, de knof en de peterselie in de keukenmachine met het sikkelmes onderin en hak grof. Doe daarna de rest van de ingrediënten erbij .
Draai op hoge snelheid tot het een gladde ‘smurrie’ is geworden.

Breng intussen een pan water met een glutenvrij bouillonblokje aan de kook. Voor de kleur kun je een kopje espresso door het water doen.

Vorm de truckersstaven. Dit zijn dikke, korte frikandellen. Dat is wel even knutselen, omdat het een plakkerige toestand wordt. Haal je handen door wat aardappelmeel dan gaat het makkelijker. Het formaat is een beetje gokken, want als je ze gaat garen krimpen ze in de lengte en zetten uit in de breedte.

Laat ze voorzichtig in het water zakken dat net onder de kook zit en gaar ze ca. 8 minuten. Haal ze uit het water. Laat afkoelen en frituur ca. 4 minuten op 180 graden.

Serveer met curry, mayonaise en fijngehakte uitjes. Invriezen kan ook. Wil je het ambachtelijk houden, dan vind je hier mijn eerdere recept voor huisgemaakte ketchup.

Fotocredits: Wendeline van den Nagel
Dit artikel afdrukken