In Engeland is een worst-rel ontstaan nu is gebleken dat ‘Lincolnshire’ en ‘Cumberland’ worstjes van Walls en Tesco afkomstig zijn van bio-industrie varkens uit Duitsland, Nederland, Denemarken, Zweden en Polen.De ‘onthulling’ komt van de Sunday Telegraph die campagne voert voor duidelijke etikettering op Britse producten.
Tesco en Walls hebben toegegeven dat het varkensvlees in de worstjes niet per definitie afkomstig is van Britse varkens. Door op het etiket ‘Lincolnshire’ en ‘Cumberland’ te zetten, werd dit wel gesuggereerd, meent de Sunday Telegraph. Volgens Walls hebben de benamigen echter te maken met streekrecepten.
Legaal
Hoewel de werkwijze van de bedrijven legaal is, worden consumenten wel misleid, vindt de krant. ‘Door onduidelijke etikettering worden mensen niet in staat gesteld de juiste keuzes te maken.’
Vleesbedrijven hoeven echter niet de herkomst van vlees te vermelden. Ze kunnen zelfs op het etiket stellen dat het ‘British made’ is, ook al is het hoofdingrediënt afkomstig uit een ander land.
bron: meat&meal
Op 30 november krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Ik haal altijd droge worst bij Aalpoel in Voorst, die maakt alles zelf.Hij heeft heel veel droge worst soorten vooral de chorizo en de ongerookte met worst zijn verschrikkelijk lekker.Hij was vorig jaar nederlands kampioen droge worst en dit jaar weer.Echt een aanrader
De bewoording "culinair nationalisme" slaat de spijker op de kop. Het Verenigd Koninkrijk heeft op zijn zachtst gezegd een tweeslachtige houding ten opzichte van haar Appellations Controlées. Zo was er een rel enkele jaren geleden omdat de beruchte breakfast sausages niet meer "sausage" heten mochten omdat ze te weinig vlees bevatten. Uiteraard lag de schuld in Brussel en niet in de waarlijk miserabele kwaliteit van de meel-met-vet rolletjes van de grote supermarkten.
Op het hoogtepunt van de BSE uitbraak lag de verkoop van brits rundvlees vrijwel stil. De slagers adverteerden "we sell beef from New Zealand" of andere engelstalige landen - nooit van het continent. Enige tijd later was de angst over het hoogtepunt en verschenen Union Jacks en slogans "buy british beef". Hoe dan ook, ik heb van deze periode volop geprofiteerd van de lage prijs van rundvlees om meester te worden in de bereiding van Roast beef met Yorkshire pudding.
Die slagerij in Balkbrug van John van Broekhuizen is echt fantastisch.
Zijn rookworst is heel lekker. Ik droog ze wel eens in de koelkast.
Verder een aanrader: gerookt vet spek, heel vet en heel lekker.
Ook ik kan John van Broekhuizen van harte aanbevelen. Ben zelf wel eens bij de slacht geweest. Net zo zorgvuldig en rustig als beschreven wordt in NRC van dit weekend bij Slager ter Weele in Oene.
Hij heeft de runderen en varkens van een boer die ze ook langer laat groeien en hangt ze ook wat langer af om meer smaak te krijgen.
Kortom een ouderwetse vakman die zich richt op kwaliteit en smaak.
Jurgen - Je hebt wellicht gelijk over de Lincolnshires, ik zou het niet met zekerheid kunnen zeggen. ik heb wel gehoord (van maar één bron) dat de Lincolnshire vroeger een soort jagers worst was, met niet alleen varkensvlees, maar ook soms met konijn vlees toegevoegd.
Engeland is altijd sterk geweest in het in stand houden van streekproducten - denk alleen al aan al die verschillende regiogebonden kazen - en ik denk dat de populariteit alleen maar groeit met de invloed van celebrity koks, bewustwording over carbon footprint en de toenemende populariteit van "organic" eten.