Lees ook
Energiebedrijf RWE heeft voor zijn Brabantse Amercentrale €1,7 miljard subsidie gekregen voor het stoken van gigantische hoeveelheden roofhout in plaats van kolen. Minister Wiebes houdt nog steeds vol dat dit goed is tegen klimaatverandering. Een 'dingetje' is nog wel dat de natuurvergunning (stikstofvergunning) nog niet op orde is. Ook neemt de stikstofdepositie op natuurgebieden toe als gevolg van de houtstook. RWE heeft daarop een witwasbureau opdracht gegeven om een rapport op te stellen waaruit zou blijken dat de stikstofdepositie fors afneemt: ‘Buro Bakker, adviesbureau voor ecologie’ bleek daartoe wel bereid. In het rapport én in de aanvraag om vergunning wordt voor de huidige situatie 175.000 kg ammoniak opgevoerd. In de nieuwe situatie met biomassastook wordt 50.000 kg ammoniak aangevraagd. Dat heeft als fantastisch gevolg dat de ammoniakemissie en dus ook de stikstofdepositie fors daalt. Mooi toch? Als het klopt tenminste.

Maar wat blijkt? RWE heeft nooit significante hoeveelheden ammoniak uitgestoten in de afgelopen decennia. Technisch kan dat ook helemaal niet, zoals RWE ter zitting toegaf.

'Nagenoeg geheel uitgewassen'
Met NOx is eenzelfde truc uitgehaald door ruim 3.000.000 kg virtuele NOx-emissie op te voeren voor de oude eenheid Amer 8 die al sinds 2016 uit bedrijf is. Bij houtstook in de Amer 9 vervalt die uitstoot zogenaamd. Maar die uitstoot is al in 2016 vervallen! De harde en correcte conclusies luiden:
  • Door over te gaan van kolenstook op houtstook neemt de stikstofdepositie op natuurgebieden in werkelijkheid toe.

  • Door extreem hoge niet bestaande ammoniak- en NOx-emissies op te voeren in de oude situatie, en die te schrappen in de nieuwe situatie, gaat op papier de stikstofdepositie omlaag.

RWE moest ter zitting van 29 september toegeven dat RWE nooit relevante hoeveelheden ammoniak heeft uitgestoten. Dit wordt zelfs door RWE ook bevestigd in een mailwisseling van 15 maart 2019 tussen de Omgevingsdienst (provincie) en RWE.

Citaat uit de mails: “Ammoniak in de rookgassen ontstaat als restemissie vanuit de DeNOx maar addeert zich aan het vliegas en het overige wordt nagenoeg geheel uitgewassen in de ROI waardoor de emissie naar de schoorsteen zeer gering is”.

Volgens mij grenst deze werkwijze aan fraude.

Geflest
Als de natuurvergunning niet zou zijn aangevochten door MOB zou RWE nu 50.000 kg ammoniak kunnen verkopen aan andere bedrijven door externe saldering, terwijl RWE nooit ammoniak heeft uitgestoten. Dit ondersteunt onze opvatting dat de recente goedkeuring van het Kabinet tot extern salderen zal gaan leiden tot grootschalige fraude met natuurvergunningen en tot een toename van stikstofdepositie en dus een verdere verslechtering van onze natuur.

Ten tijde van de publicatie van de door MOB aangevochten natuurvergunning van december 2019 toonde de provincie zich apetrots dat het middels onderhandelingen erin geslaagd was de ammoniakemissie van de Amercentrale van 175.000 kg/jaar terug te brengen naar 50.000 kg/jaar én RWE zijn uiterste best zou doen om de ammoniakemissies verder omlaag te brengen. Volledig fake dus.

Op ambtelijk niveau was bekend dat de bovengenoemde ammoniakvrachten van 175.000 kg en 50.000 kg fake waren. Toch werd de natuurvergunning op basis hiervan afgegeven. Heeft RWE niet alleen de zaak geflest, maar ook de provincie? Of hebben ambtenaren het provinciaal bestuur (bewust?) op het verkeerde been gezet? Het lijkt MOB het uitzoeken waard, mede omdat we nu al grootschalige fraude met zogenaamde “referentieniveaus’ in natuurvergunningen voorbij zien komen.

HOE STIK- EN KOOLSTOF VERWEVEN RAAKTEN EN NEDERLAND IN HUN GREEP KRIJGEN - PROVINCIES NOG 'IN STAAT VAN ONTKENNING'

In het Algemeen Dagblad portretteert Lukas van der Storm de strijd van Vollenbroeks milieuorganisatie MOB tegen houtstook in Nederlandse energiecentrales, waaronder voormalige kolencentrales. De Amercentrale is slechts 1 van de circa honderd zaken die MOB heeft lopen tegen de natuurvergunningen van centrales die draaien op biomassa. Het grootste aantal is geconcentreerd in Noord-Brabant, Gelderland en Overijssel.
Volgens bestuursrechter Maarten Verhoeven (rechtbank Oost-Brabant) draaien ze allemaal zonder natuurvergunning. ''Al zijn de provincies nog in staat van ontkenning'', vertelt hij Van der Storm.

Stikstof- ofwel Natuurvergunning
Vollenbroek werd bekend als 'stikstofstrijder', maar heeft een ander motief om de biomassacentrales aan te pakken. Dat licht hij in het AD toe. "De Romeinen verbrandden tweeduizend jaar geleden al hout. Daar zijn inmiddels veel slimmere technieken voor, tot kernenergie aan toe. Biomassa uit houtstook is om meerdere redenen een heel slecht idee. De stikstofneerslag op de natuur, maar vooral ook de luchtverontreiniging die het veroorzaakt. Bovendien komt er veel hout uit met name de Baltische staten. Door grootschalige kap tasten we daar de biodiversiteit aan.''

Vollenbroeks kennis over stikstof en de de manier waarop de wet daarmee omgaat, gebruikt hij tegen de centrales omdat hun directies en provinciale overheden juridisch een steek hebben laten vallen. De centrales hebben nagelaten een natuurvergunning aan te vragen; provincies hebben hen niet gewezen op de noodzaak die aan te vragen.

In een natuurvergunning moeten de energiebedrijven aangeven hoeveel stikstof uit hun schoorsteen neerdaalt op beschermde Natura 2000-natuurgebieden. Zo'n vergunning is niet nodig voor centrales die al geruime tijd in bedrijf zijn; zulke bedrijven hebben een historisch vestigingsrecht. Zolang de activiteiten niet wezenlijk veranderen, is een omgevingsvergunning toereikend. Maar zodra ze aangepast worden om er bijvoorbeeld slib, houtpellets en bouw- en sloophout in te verwerken, moeten ze wel specifiek kijken naar hun impact op de natuur. Centrales die zijn aangepast voor de stook van biomassa, maar zijn vergeten dat ze formeel een natuurvergunning nodig hadden om door te kunnen draaien, zijn kwetsbaar voor de processen die MOB tegen hen aanspant.

Vollenbroek verwacht dat hij de centrales via de rechter kan dwingen te stoppen met het stoken van biomassa, ook al denkt hij daarvoor tot aan de Raad van State te moeten procederen. Dat deed hij ook met het Programma Aanpak Stikstof dat hij in mei 2019 bij het hoogste rechtscollege in ons land van tafel kreeg. Daarmee trof hij het beleid van de Nederlandse overheid om de overbemesting van natuurgebieden tegen te gaan recht in het hart.

60% 'duurzame energie' bestaat uit biomassa - grote implicaties
Ter indicatie van de omvang van de praktische implicaties van de zaken die Vollenbroek tegen de energiecentrales en daarmee tegen de Nederlandse energievoorziening in stelling brengt: 60% van de huidige duurzame energieopgave jegens 'Parijs' die Nederland opwekt, is afkomstig uit biomassa. Dat kon gebeuren omdat de CO-uitstoot (koolstof) van biomassa door de EU als duurzaam werd gezien. De EU redeneert dat de verbranding nieuw hout en andere biomassa laat groeien door de uitstoot van kool- en stikstof (die in combinatie met zonlicht biochemisch als mest functioneren) en daarom een gesloten, hernieuwbare cyclus vormt. Dat proces wordt de 'korte CO2-cyclus' genoemd.
Na een advies van de SER, geldt inmiddels het inzicht dat de verbranding van hout weliswaar een korte cyclus is, maar toch een slecht idee omdat we een grotere energiebehoefte hebben dan de groeisnelheid van biomassa aan kan. Daardoor verdwijnt er netto natuur en blijft uiteindelijk een kale aarde achter.

Eind vorig jaar schreef Foodlog CO2 en stikstof zuigen politiek en samenleving in steeds dieper drijfzand. De tekst lijkt een zeker voorzienigheidsgehalte te hebben gehad. Nederland kan met zon- en windenenergie nog lange tijd niet voorzien in de behoefte aan 'duurzame' energie om de fossiele CO2-uitstoot uit de verbranding van met name kolen en olie terug te dringen. De stikstof-wetgeving in de vorm van natuurvergunningen zet het beleid om de fossiele CO2-emissies met biomassa uit de korte cyclus te reduceren radicaal de voet dwars. Inmiddels keert ook de Nederlandse politiek zich tegen biomassa omdat het de aarde uiteindelijk kaal achterlaat. Maar, zoals opiniemaker Remco de Boer (duurzame energie) niet ophoudt duidelijk te maken, de politiek heeft geen enkel alternatief aangedragen; energiebedrijven reageren zwaar geïrriteerd. Om die reden wordt de roep om toch weer over te gaan op kernenergie - een woord dat zelfs Vollenbroek in de mond durft te nemen - ook in Nederland weer sterker.



Update zaterdag 3 oktober 17u30:
Uit reactie #29 blijkt dat de op papier gecreëerde ammoniak-uitstoot is vergund door de politiek verantwoordelijke bestuurder, gedeputeerde Rik Grashoff. Voorzover er sprake is van 'fraude', moet geconstateerd worden dat de ambtelijke top vrijuit gaat.
Dit artikel afdrukken