1 min
Er is weinig aandacht voor vissenwelzijn, zowel bij wetenschappers als consumenten. Het door Wageningen University ondersteunde Catch Welfare Platform, wil daar wat aan veranderen, schrijft de Stentor.
Specifieke wetgeving voor vissenwelzijn ontbreekt nagenoeg volledig. Mariene bioloog Michelle Boonstra, projectmanager van het Catch Welfare Platform, benadrukt dat vissen tijdens de vangst vaak veel leed ervaren. "Vissen maken veel mee vanaf het moment dat ze gevangen worden tot aan hun dood. Ze stikken langzaam, wat uren kan duren. Daarnaast worden vissen vaak in grote hoeveelheden aan boord gebracht, waarbij ze beschadigd raken." zegt ze. Samen met MSC en Friend of the Sea wil het platform criteria en standaarden opstellen voor het welzijn van de vis.
Catch Welfare Platform denkt niet alleen aan regelgeving, maar komt ook met eigen oplossingen. Het platform werkt onder andere aan nieuwe visnetten en verdovingsmachines, zodat de dieren minder stress ervaren bij de dood.
Inmiddels zien ook vissers de voordelen, omdat beter welzijn de kwaliteit van de vis kan verbeteren. Daarnaast zijn ook steeds meer consumenten zich bewust van het welzijn van vissen. Maar liefst 92% van de Nederlanders vindt dat vissen net zo goed tegen leed beschermd moeten worden als dieren in de veehouderij. Een meerderheid (68%) is bereid om meer te betalen voor vis die op een diervriendelijke manier is gevangen of gekweekt. Daarnaast wil 60% van de consumenten beter geïnformeerd worden over de manier waarop de vis gevangen en gedood is, blijkt uit onderzoek van Compassion in World Farming.
Specifieke wetgeving voor vissenwelzijn ontbreekt nagenoeg volledig. Mariene bioloog Michelle Boonstra, projectmanager van het Catch Welfare Platform, benadrukt dat vissen tijdens de vangst vaak veel leed ervaren. "Vissen maken veel mee vanaf het moment dat ze gevangen worden tot aan hun dood. Ze stikken langzaam, wat uren kan duren. Daarnaast worden vissen vaak in grote hoeveelheden aan boord gebracht, waarbij ze beschadigd raken." zegt ze. Samen met MSC en Friend of the Sea wil het platform criteria en standaarden opstellen voor het welzijn van de vis.
Catch Welfare Platform denkt niet alleen aan regelgeving, maar komt ook met eigen oplossingen. Het platform werkt onder andere aan nieuwe visnetten en verdovingsmachines, zodat de dieren minder stress ervaren bij de dood.
Inmiddels zien ook vissers de voordelen, omdat beter welzijn de kwaliteit van de vis kan verbeteren. Daarnaast zijn ook steeds meer consumenten zich bewust van het welzijn van vissen. Maar liefst 92% van de Nederlanders vindt dat vissen net zo goed tegen leed beschermd moeten worden als dieren in de veehouderij. Een meerderheid (68%) is bereid om meer te betalen voor vis die op een diervriendelijke manier is gevangen of gekweekt. Daarnaast wil 60% van de consumenten beter geïnformeerd worden over de manier waarop de vis gevangen en gedood is, blijkt uit onderzoek van Compassion in World Farming.
"Gek op Linnaeus"? Dan moet je zeker Jason Roberts' boek "Every Living Thing" lezen. De strijd tussen Linnaeus en de Buffon wordt daarin prachtig beschreven.
Peter, ik ben gek op Linaeus, echt fantastisch wat die man 275 jaar geleden heeft geproduceerd. Een van mijn favorieten is "Hydrocharus morsus-ranae", de letterlijke vertaling van de Nederlandse volksnaam "Kikkerbeet", een waterplant(je).
Ik heb systematici altijd al als een merkwaardig volkje beschouwd, maar ik ben blij dat ze ontdekt hebben dat er sinds het midden van de 18e eeuw wat kennis is bijgekomen.
Het gaat verder dan "vissen" of "reptielen". Het zou best kunnen dat de oude vertrouwde taxonomie van Carl Linnaeus haar langste tijd heeft gehad. Een nieuwe stroming (Kladistiek) begint op te komen. Het grote verschil is dat Linnaeus zich baseerde op zichtbare overeenkomsten, waar de kladistiek zich baseert op evolutionaire overeenkomsten tussen eigenschappen of karakters van organismen.
Natuurlijk, beestjes moeten een naam hebben, maar alleen naamgeving zoals Linnaeus invoerde zal ons niet veel verder brengen...
En dat is precies de gedachte waarop het boek dat Peter Jens noemt (zie #1) gebaseerd is, vermoed ik.
Peter, mensen maken de hierarchie.