Kema houdt zich al een aantal jaren bezig met het vinden van een oplossing voor de Panamaziekte, een schimmel die de bananenteelt wereldwijd bedreigt. Zit de Fusarium-schimmel (TR4) eenmaal in de bodem, kan hij daarin tientallen jaren actief blijven. "Met het experiment onderzoeken we of deze teelt perspectieven biedt voor verder onderzoek naar het beheersen van de Panamaziekte. Dus hebben we de banaan uit de bodem gehaald”, aldus Kema.
Bijkomend voordeel van de substraatteelt is dat er geen gewasbescherming nodig is en dat de bananenplanten op maat van nutriënten voorzien kunnen worden, waardoor er minder meststoffen weglekken. Ook helpt lichtoptimalisatie het rijpingsproces van de individuele bananentrossen te versnellen. “De Nederbanaan is duurzamer te telen dan bananen in de traditionele productiegebieden", durft Kema in The Guardian te zeggen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Het zou zomaar eens kunnen dat de titel van het artikel verwijst naar het te verwachten rendement van de teelt van bananen onder glas.
#4 Frank Erik "Aan WUR werkt men aan veredeling met diezelfde Kema. Loopt misschien toch niet zo?"
Bananenveredeling loopt nooit, dat kruipt. Millimeter na millimeter. Wel eens een bananezaad gezien? Maar goed ook. Die zijn rond, zwart, zo'n 5 mm in diameter, en kei- en keihard. Eén zo'n zaadje in je banaan waar je nietsvermoedend in bijt, en je hebt geheid een gebroken kies. Alle bananen worden vegetatief vermeerderd, door scheuten, want ze zijn compleet steriel. Je moet dus eerst met ongelooflijk veel moeite je uitgangsmateriaal aan het zaadzetten krijgen. Dan kun je gaan kruisen, en omdat ze ook nog eens tetra-, hexa- of octaploid zijn (4, 6 of 8 sets chromosomen) komt daar een lawine van genetische variabiliteit los. Een gigantisch werk om daarin te selecteren. En als je dan na vele, vele, generaties eindelijk iets hebt wat bv Panama-resistent is, dan moet je die zaden weer kwijt. Een monnikenwerk.
Vandaar dat dus alle verbeteringswerk in laboratoria wordt gedaan. Bestraling, colchicine, andere mutagentia, en hoera, nu ook GM. De enige werkbare manier.
Voor een echte kringloop moet je natuurlijk alles op substraat telen.
Sustainable, duurzaam, lijkt een containerbegrip te worden, dat te pas en onpas gebruikt wordt. Hier wordt gewoon bedoeld, dat er niet tegen plantenziektes hoeft te worden opgetreden, omdat de plant op substraat ziektevrij blijft. That's all. Geen vieze bestrijdingsmiddelen. Wellicht de opstap, met wat GMO, naar de nederbanaan, why not?
Dacht trouwens dat er aan GMO gedacht werd om fusariumresistente banaan te ontwikkelen, maar kan de link niet vinden. Aan WUR werkt men aan veredeling met diezelfde Kema. Loopt misschien toch niet zo?
Ik zie liever weer sperzieboontjes, peultjes en snijbonen van Nederlandse bodem en (technische) steun aan de echte bananenrepublieken.