Toegevoegd 27/1, 20.30h: de Claresse blijkt helemaal geen snelle groeier en dus geen ploffer. De Volkskrant vergist zich.

Voor de snelle lezer:Vorig jaar kwam de Claresse voorzichtig op de markt. Dit jaar moet het kennelijk flink door. Deze vis die God vergat te maken en die we dus zelf maar ontwierpen, staat dezer weken fors in de belangstelling. Op de site van de Claresse staat dat hij (1) lekker en (2) duurzaam is. Hij heet daar zelfs de lekkerste en meest duurzame kweekvis. Loethe Olthuis bespreekt deze nieuwe vis - een kruising van meervalsoorten - in de Volkskrant en legt de nadruk volledig op het laatste aspect. Logisch want de vis is neutraal van smaak, goedkoper dan de al even neutrale tilapia en beter dan meerval vanwege de wittere kleur van het vlees. Hij is lekkerder vanwege de manier waarop proeven met onze ogen.

Ik heb de vis geproefd en denk dat hij een hoge acceptatie - zo noemen eetmarketeers met verstand van smaak dat - bij een breide groep mensen zal hebben vanwege die neutraliteit. De saus of de boter maken de smaak en de consument heeft een prima stuk vis met dito voedingsstoffen.

Niks op tegen dus. Vooral niet omdat hij zo duurzaam is als vis.
Maar daar wil ik even naar kijken.

Olthuis zet keurig alle duurzaamheidsaspecten van de vis op een rij:
- je kunt er veel in weinig water houden (een emmer van 10 liter is genoeg, terwijl een kweekpaling 200 liter wil)
- ze vergen weinig energie
- ze groeien snel: in 27 dagen van larf tot vis van 1 kilo
- door teelt in stallen is er geen vervuiling van open water (zoals bijv. bij in open zee gehouden zalm): noch genetisch (door ontsnappingen), noch door antibiotica (om ziekten onder intensief gehouden dieren te vermijden)
- ze kunnen waarschijnlijk helemaal op een vegetarisch menu willen gehouden (een derde van decommerciële visvangst gaat naar kweekvis), zodat er een gunstiger voerconversie plaatsvindt en dus minder milieudruk (hoe meer plant, hoe lager, leerde ons immers Marianne Thieme met haar 'Meat the Truth')
- Claresse vervangt de snel populair wordende tilipia die in verre oorden (Azie) veel rendabeler geteeld kan worden dan hier, maar een ongunstig eetkilometrage heeft

Nou m'n punt. Is Claresse, de ploffer onder de vissen, beter dan de plofkip?

De kip zet in de 40 dagen dat hij leeft per dag gemiddeld ca. 50 gram gewicht aan. De Claresse 'maar' 37'. Een prestatie, zonder meer. Maar de kip reest hem knallend voorbij. Jammer alleen van het zwaardere skelet, de veren en de poten. Maar verder is de ploffende vleeskip genetisch razend knap door ons - niet door God, want die bedoelde ook de kip niet zo - in elkaar gezet. Daarbij komt dat kip in de regel zo'n 21% van het door ons lichaam gewenste dierlijke eiwit bevat, versus vis die op 18% zit.

Ook de plofkip smaakt neutraal en eet volledig plantaardig en is heel efficiënt in stallen te houden. Waar moeten we nou toch de voorkeur aan geven als we duurzaamheid in plaats van smaak als argument gaan kiezen voor de dieren die wij - louter functioneel en prijsbewust - maken om in onze eiwitbehoefte te voldoen?
Heel anders gezegd, als je duurzame vis wilt promoten haal dat duurzaam er dan af en promoot de smaak, al is het die van onze ogen! En niet te vergeten: de prijs.
Dit artikel afdrukken