Wat doen die mensen daar en waarom?
Op 30 november krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Fijn dat je een artikel op Foodlog komt lezen. We schreven het helemaal gratis en voor niets voor je. Wil je dat wij kunnen blijven bestaan? Steun ons dan en word betalend lid. Dat kost je maar €7,- per maand. Dan lees je alle content van Foodlog onbeperkt en advertentievrij en krijg je ook nog eens voorrang bij Foodlog-events.
Word lid!Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Help de schrijver de juiste toon te vinden waarop je naar hem of haar wilt luisteren.
Klik op de naam van de schrijver en gebruik het "Stuur een mail" veld op zijn of haar profiel om je bericht te versturen.
Lees alles over reageren in de gespreksregels.
Een iets uitgebreidere beschrijving van het Spaanse komkommerverhaal vind je hier: http://www.degroentenenfruit.nl/Markt/Komkommers-gestort-op-strand-Granada.htm?nb=groentenenfruit&editie=30 november 2009&link=Komkommers gestort op strand Granada&WT;.mc_id=mail_groentenenfruit_30 november 2009
Overigens zijn de Spanjaarden echt boos: http://www.degroentenenfruit.nl/Ondernemen/Boze-tuinders-verstoren-vakbeurs-in-Almeria.htm
Slang eet eigen staart op.
Dit is een vorm van kom-kommer en kwel. Zolang er een vrije wereldmarkt is en de mogelijkheid om binnen 48 uur producten van elders in het schap te leggen helpen afspraken over volumeregeling in West-Europa, laat staan in NL, absoluut niet.
Dit is ook een struikelblok voor een veilingsysteem.
Om deze over zichzelf afgeroepen vorm van uitbuiting, door overproductie, te stoppen zijn rigoreuze maatregelen nodig.
Komen die er niet is het op termijn gewoon einde verhaal.
Wat betreft vruchtgroenten is er een felle concurrentiestrijd tussen Nederland en Spanje. De landen treffen elkaar op de markt in het voor- en najaar. In de donkere wintermaanden kunnen de Nederlandse telers moeilijk telen. In de zomer leggen de Spanjaarden het af, vanwege de hitte. Naast die concurrentie vullen die landen elkaar ook goed aan. Om die reden kunnen we als consumenten jaarrond tomaten, komkommers en paprika’s eten.
Het areaal van komkommers is in Spanje niet echt gestegen, eerder afgenomen. Bovendien telen de Spanjaarden steeds vaker de Franse komkommer, de zogenaamde slicer, die voornamelijk in Spanje blijft. Wat jullie hier op de foto zien is dus de komkommer die Noord-Europa eet. De lange komkommer, dus.
Spanje heeft een geduchte concurrent in Marokko gekregen. Daar kunnen ze namelijk nog goedkoper(voornamelijk tomaten) telen. Dat legt een enorme druk op Spaanse bedrijven, die moeten concurreren op kostprijs. Om die reden hebben veel Spaanse tomatentelers besloten om dan maar komkommers te telen. Je moet toch wat.
Zoals de komkommers er bij liggen op het strand is natuurlijk een in trieste zaak. Zoveel gezond eten, dat vanwege te lage prijzen niet bij de consument kan komen. Er zit nog een achterliggend probleem. De komkommers die u vandaag eet zijn niet vers. Ze hebben al even bij een handelaar gestaan en worden niet weggegooid. Er is immers voor betaald. Vorige week zag ik bij Hoogvliet oude, gele komkommers in het schap liggen, terwijl het verse product nu op het strand ligt te rotten.
Je kunt toch ook volumeafspraken maken d.m.v. intekening via een centraal computersysteem, zonder een prijs af te spreken? Dan weet je als teler dat als je boven een bepaald volume komt (marktervaring), je het risico loopt je oogst niet voor een redelijk bedrag te kunnen slijten. Of vindt de NMA dat ook al niet goed?