1 min
Dat staat vandaag in De Volkskrant, in De Verleiding. Bij het slot wreef ik mijn ogen drie keer uit. Hoe kun je nou beweren dat je iets kunt doen aan iets waar je zojuist rekenkundig van laat zien dat je er niets aan kunt doen?
Als wij - volgens de cijfers van de journalist - 25% beter vlees gaan eten (da's heel veel), lossen we 5% van het werkelijke probleem op, maar volgens de journalist lossen we het probleem op. Met 85 cent belasting op 20% van onze vleesproductie al helemaal. Hoezo kritiek op die 85 cent? Nooit van gehoord.
We knallen er gewoon een mening in en vergeten ons rekenapparaat.
Voor meningen en gevoelens luister ik wel naar Milieudefensie, Natuur & Milieu, de PvdD en Wakker Dier. Van een krant en zijn bijlagen verwacht ik analyses en achtergronden.
Dit artikel afdrukken
Als wij - volgens de cijfers van de journalist - 25% beter vlees gaan eten (da's heel veel), lossen we 5% van het werkelijke probleem op, maar volgens de journalist lossen we het probleem op. Met 85 cent belasting op 20% van onze vleesproductie al helemaal. Hoezo kritiek op die 85 cent? Nooit van gehoord.
We knallen er gewoon een mening in en vergeten ons rekenapparaat.
Voor meningen en gevoelens luister ik wel naar Milieudefensie, Natuur & Milieu, de PvdD en Wakker Dier. Van een krant en zijn bijlagen verwacht ik analyses en achtergronden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Eric, de voedselproducent (hier de boer) beluisteren, dat zou al een stap vooruit zijn. Kenschetsend voor veel beleidsmakers is dat ze "in plaats van" denken. Dus inderdaad, ook ipv de consument.
En verder zou iets als een supermarket watch op zijn plaats kunnen zijn. Doe er mij een beleidswatch bij, voor een extra stuiver.
Er is eigenlijk maar één advies prima: mijd de kiloknaller. En biologisch vlees en 'minder, maar goed' vlees zijn voor loethe Olthuis kennelijk twee verschillende dingen. Op de aanloop daar naar dat ene goede advies valt ook nog wel het nodige af te dingen. Ben benieuwd hoe de varkentjes ineens veel meer ruimte krijgen voor dat dubbeltje per karbonaadje méér, terwijl ze bovendien ineens een stuk minder gaan schijten. Interessant ook dat we door die 80 cent per kilo ook ineens beschikken over voldoende Nederlandse grond om voer te produceren. Wouw, wat een wondermiddel, die 85 cent. Ik zou zeggen: gelijk wettelijk verplichten!
Toch, ergens, diep verscholen, zegt een stemmetje tegen me: Wouter Bos zal die 85 cent toeslag in dank aanvaarden, maar de boeren zien daar niets van terug......
Achter de muziek aanlopen is natuurlijk gemakkelijk. Ik zit inmiddels in het boek van Dirk Barrez te lezen en ik ben nog onthutster dan ik verwacht had. Hoe krijgen we de matrix gekanteld? Hoe organiseren we - wanneer er zulke grote financiële belangen meespelen - de voedselproductie anders? De belanghebbende partijen zullen niet graag het roer omgooien, hooguit wat gerommel in de marge toestaan. Het lijkt wel één en al 'na ons de zondvloed' en 'houd de aandelhouders gelukkig'- denken.
Innoveren houdt niet per definitie in dat alles efficiënter en economischer moet. Het hele proces van grond tot de mond mag wel eens opnieuw bekeken worden.
Journalistieke pulp - dat waren niet mijn woorden. Het artikel is geschreven vanuit de beste bedoelingen, maar blijft precies daar steken waar het allemaal om draait: de oplossing.
Die 85 cent zijn geen oplossing. Ik maakte me daar hier al eerder druk om. Nederlanders anders laten eten ook niet. Als we vlgs de cijfers die de journalist noemt 80% exporteren moeten we 5x zoveel gaan eten om het dierenleed op te lossen. Onzin natuurlijk.
Het dierenleed en de vervuiling exporteren zijn evenmin oplossingen. Wat zijn de oplossingen wel? Dat is de grote vraag die met het simplistische beeld van de laatste paragraaf wordt weggevaagd.
Daarom waait deze journalistiek 'met de muziek mee'. Daar is journalistiek niet voor. Die muziek klinkt al genoeg, ook al is het mijden van kiloknallers een prima idee.
Daarom valt bij mij het budget voor eten ook zo hoog uit: alleen verantwoord spul, en daar betaal je voor. Dan maar een vliegreisje naar een interessant en ver buitenland minder ;-)