1 min
Vandaag stemde de Kamer voor een wet die fosfaatrechten regelt voor de melkveehouderij.
In een koel en kort bericht schreef Foodlog vanavond over de wet.
Nederland heeft nu een wet die alleen in werking treedt als Brussel ons opnieuw vrijstelling geeft om meer mest op het land te brengen dan de milieuregels van de EU toestaan. De uitdaging van de wet was echter de mestproductie zodanig te beperken dat er wat extra mest het land op zou mogen.
Zo krijg je dus een heel rare wet die regelt wat hij juist niet regelt.
Heel Nederland kijkt ademloos toe, snapt niets van koeien, zuivelbelangen, de milieuregels rond nitraat en fosfaat in stront en denkt daarom dat het zo hoort in de wereld van de grote mensenpolitiek.
Toch is het heel simpel. Die fosfaatrechten moesten er komen om het boeren makkelijker te maken hun bedrijven te stoppen. Ze zouden een leuk extra sommetje meekrijgen om eindelijk te verdwijnen en ruimte te maken voor ambitieuze collega's die graag door willen melken. Brussel vindt dat niet goed. Logisch, want het is staatssteun bij de herstructurering van de veehouderij in ons land en bevoordeelt de ene boer boven de andere in Europa.
Die rechten waren gebakken lucht, waar de overheid geld van wilde maken om ze door boeren te kunnen laten verkopen. Vermoedelijk zit er echter poep in de machine en gaat het hele feest niet door. Die wet is dan overbodig en kan meteen door de plee. De verantwoordelijke staatssecretaris noemde het echter een 'belangrijke stap'. Waar die stap heen leidt, vertelde hij er niet bij.
Nederland is de weg kwijt en weet niet meer waar te beginnen met een plannetje om binnen de milieugrenzen netjes melk en geld te maken van groene weiden.
Dit artikel afdrukken
Nederland heeft nu een wet die alleen in werking treedt als Brussel ons opnieuw vrijstelling geeft om meer mest op het land te brengen dan de milieuregels van de EU toestaan. De uitdaging van de wet was echter de mestproductie zodanig te beperken dat er wat extra mest het land op zou mogen.
Zo krijg je dus een heel rare wet die regelt wat hij juist niet regelt.
Heel Nederland kijkt ademloos toe, snapt niets van koeien, zuivelbelangen, de milieuregels rond nitraat en fosfaat in stront en denkt daarom dat het zo hoort in de wereld van de grote mensenpolitiek.
Toch is het heel simpel. Die fosfaatrechten moesten er komen om het boeren makkelijker te maken hun bedrijven te stoppen. Ze zouden een leuk extra sommetje meekrijgen om eindelijk te verdwijnen en ruimte te maken voor ambitieuze collega's die graag door willen melken. Brussel vindt dat niet goed. Logisch, want het is staatssteun bij de herstructurering van de veehouderij in ons land en bevoordeelt de ene boer boven de andere in Europa.
Die rechten waren gebakken lucht, waar de overheid geld van wilde maken om ze door boeren te kunnen laten verkopen. Vermoedelijk zit er echter poep in de machine en gaat het hele feest niet door. Die wet is dan overbodig en kan meteen door de plee. De verantwoordelijke staatssecretaris noemde het echter een 'belangrijke stap'. Waar die stap heen leidt, vertelde hij er niet bij.
Nederland is de weg kwijt en weet niet meer waar te beginnen met een plannetje om binnen de milieugrenzen netjes melk en geld te maken van groene weiden.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Pieter, excuus!!! Inderdaad. Dank voor je toelichting.
In dat geval Jan Peter: een gelegenheidscoalitie vanuit welbegrepen eigen belangen in een chaotisch Umfelt. Overigens: Rabo moet incasseren en weet dat. Van Dam schermt steeds met dezelfde Brusselse som die inmiddels al 4x (misschien meer, ik ben de tel kwijt). Of er meer bijkomt vanuit Brussel? Het zou mij verbazen.
Van Dam heeft slechts gepoogd na het rechtenfiasco de schuld voor derogatieverlies bij de boeren ipv bij de PvdA te leggen.
Dick Veerman ik neem aan dat je mij bedoelt in #17. Het lastige is dat er nu geen duidelijk plan is voor het scenario 'derogatie vervalt'. Het is dus een beetje koffiedik kijken, dus corrigeer me maar als ik er volgens jullie naast zit.
Voor de duidelijkheid: Ik ga er even vanuit dat de veestapel niet snel genoeg krimpt in 2017, wat niet alleen betekent dat de derogatie per 1-1-2018 vervalt, maar ook dat het huidige mestaanbod niet veel kleiner is geworden.
Iedereen kan zien dat een verlaging van de N-bemestingsnorm van 230/250 kg naar 170 kg/ha een enorme plas drijfmest op de markt gaat brengen. Die markt is nu al oververzadigd, dus waar blijft al die mest? Plaatsen bij akkerbouwers gebeurt al vrijwel maximaal, dus wat blijft dan over? Ik denk dus dat de veehouderij (met het ministerie?) twee dingen gaat doen:
1. tijd kopen door een overgangstermijn per 2018 te maken (met Brussel) om geleidelijk naar 170 kg te gaan (zegt Jan Peter ook zie ik in #25) en in die tijd werken aan mestverwerkingscapaciteit voor het exporteren van mest. Kost veel geld, maar is de enige optie om zoveel mest legaal 'kwijt te raken'. By the way: als de mest letterlijk tegen de plinten klotst en je kunt er nergens mee heen (of voor 20-25 € per m3) is het wel heel verleidelijk om daar iets creatiefs voor te verzinnen. Gevolgen voor de waterkwaliteit laten zich raden vrees ik.
2. in Brussel regelen dat een aantal bewerkte mestproducten als kunstmest aangemerkt mogen worden of akkerbouwers verplichten om een deel van de kunstmest te vervangen door bewerkte mestproducten. Dat is o.a. het pleidooi van de commissie Nijpels, maar ook van o.a. de VVD (Jan Huitema). Er zijn her en der al 'fabrieken' die deze producten kunnen maken, staan meestal stil door financiële problemen. Die kunnen dus snel in gebruik genomen worden met geld erbij.
Wat er verder gaat gebeuren: de mestbe- en -verwerking gaat de veehouderij veel geld kosten, m.n. de verwerking voor export. Door een verplichting van akkerbouwers om verwerkte mestproducten te gebruiken, worden de kosten daarvoor (deels?) afgewenteld op de akkerbouw. Voor de akkerbouw zie ik dus twee problemen ontstaan: economisch nadeel als men verplicht wordt om duurdere mestproducten af te nemen, en agronomisch, omdat deze producten niets toevoegen aan de huidige mestsoorten en soms zelfs nadelig zijn voor gewas, bodem en milieu.
Verder verwacht ik ook een daling van de grondprijs (koop), die zeker in gemengde gebieden ook tot problemen in de akkerbouw leidt (waarde van onderpand bij financiering). Daarnaast denk ik dat de huur/pacht van grond door akkerbouwers bij veehouders lastig wordt, tenzij dat onder grondgebondenheid valt. Nu is dat al lastig vanwege de onzekerheid bij veehouders.
Ik denk gewoon dat in vervolg op mijn #20 (conspiracy is misschien te zwaar, maar drie partijen nemen even met elkaar het voortouw om er uit te komen), er allang overleg is met Brussel hoe e.e.a. op te lossen: Derogatie wordt over 5 jaar afgebouwd, terug naar 1 miljoen koeien, de meeste grondgebonden, fosfaatplafonds - melk haalt weg bij varkens - en een kleine subsidie vanuit Brussel om de Rabo te helpen voor de moeilijkste gevallen en nog wat van die dingen.
Wouter het is ook andersom. Brussel heeft de Nederlandse boeren al jarenlang getart. Boeren kunnen nu ook wel zeggen en nu is het genoeg geweest.