2 min
Vandaag vieren moslims de afsluiting van de Ramadan. 29 dagen lang hebben moslims zich van zonsopgang tot zonsondergang van eten en drinken onthouden. En nee, water mag ook niet. Met het warme weer van de afgelopen weken was het nog best lastig om de dag zonder een flesje water door te komen, maar het went.
Zodra de zon ondergaat, grijp je (na een kom soep) meteen naar die donut of dat lekkere stukje cake waar je de hele dag naar verlangde. Dat is in veel moslimgezinnen de realiteit tijdens het verbreken van het vasten. Toch zag ik dit jaar een groeiende belangstelling voor een gezonde levensstijl tijdens de Ramadan. Zo plaatste YouTuber Aziza Mohammed gedurende de Ramadan elke dag een video van een gezonde maaltijd en kun je op Instagram via #healthyramadan duizenden gezonde hapjes vinden.
Het is belangrijk om te beseffen dat je na zonsondergang maar een paar uurtjes de tijd hebt om jezelf op te laden met energie voor de volgende dag. Met energie bedoel ik overigens niet geraffineerde suikers, want daar heeft het lichaam de volgende dag niks aan (en je krijgt er alleen maar meer honger van) maar energie uit gewoon eten: vlees, vis, fruit en groenten. Op deze manier hield ik het vasten dit jaar ook beter vol. Natuurlijk lukt het niet altijd om in één avond de energiebehoefte van de hele dag binnen te krijgen, maar de voedselkeuze is dan enorm belangrijk. Daarom is het beter om voor nutriëntrijke producten te kiezen die goed verzadigen. Ik heb de indruk dat dit besef onder moslims groeit.
De Ramadan draait overigens niet alleen om ‘het niet eten en drinken’. Het vasten gaat om discipline en balans. Moslims onthouden zich van alles waar een mens eigenlijk afhankelijk van is. Als zelfs dat lukt, kun je je misschien ook wel leren niet te roken, of nog gemakkelijker, geen zoetigheden en andere ongezonde snacks te eten. Je ontwikkelt als vastende in ieder geval je volle potentie, en dat is een motivatie om andere uitdagingen aan te gaan.
Maar de Ramadan is vooral een maand die je dichter bij God en je familie brengt. Moslims proberen hun band met God te versterken en werken hard om een beter mens te worden. Voor Allah offerde ik een maand lang mijn ontbijt, lunch en tussendoortjes op. Dat deed ik met liefde en daarom had ik absoluut geen last van etende mensen om mij heen.
Het is traditie om het vasten gezamenlijk (en het liefst met zoveel mogelijk mensen) te verbreken. Dit jaar organiseerden de Rotterdamse Dakendagen en eetplein Djemaa el Fna Rotterdam op 1, 2 en 3 juni voor de tweede keer een ‘Iftar op het dak’ en ik was er op 1 juni bij. Iftar is het moment waarop moslims hun vasten verbreken als de zon onder gaat. De bedoeling van het evenement was om mensen met verschillende religies en culturele achtergronden met elkaar in gesprek te laten gaan over wat de Ramadan betekent onder het genot van een driegangenmenu. Het was een leerzaam, multicultureel evenement waarbij zowel moslims als christenen en niet-gelovigen aanwezig waren.
Nu is het tijd om afscheid te nemen van deze mooie maand om Eid ul Fitr (het Suikerfeest) te vieren. Vandaag en dit weekend houden we ons even niet bezig met gezonde voeding.
Iftar op het dak
Dit artikel afdrukken
Het is belangrijk om te beseffen dat je na zonsondergang maar een paar uurtjes de tijd hebt om jezelf op te laden met energie voor de volgende dag. Met energie bedoel ik overigens niet geraffineerde suikers, want daar heeft het lichaam de volgende dag niks aan (en je krijgt er alleen maar meer honger van) maar energie uit gewoon eten: vlees, vis, fruit en groenten. Op deze manier hield ik het vasten dit jaar ook beter vol. Natuurlijk lukt het niet altijd om in één avond de energiebehoefte van de hele dag binnen te krijgen, maar de voedselkeuze is dan enorm belangrijk. Daarom is het beter om voor nutriëntrijke producten te kiezen die goed verzadigen. Ik heb de indruk dat dit besef onder moslims groeit.
De Ramadan draait overigens niet alleen om ‘het niet eten en drinken’. Het vasten gaat om discipline en balans. Moslims onthouden zich van alles waar een mens eigenlijk afhankelijk van is. Als zelfs dat lukt, kun je je misschien ook wel leren niet te roken, of nog gemakkelijker, geen zoetigheden en andere ongezonde snacks te eten. Je ontwikkelt als vastende in ieder geval je volle potentie, en dat is een motivatie om andere uitdagingen aan te gaan.
Maar de Ramadan is vooral een maand die je dichter bij God en je familie brengt. Moslims proberen hun band met God te versterken en werken hard om een beter mens te worden. Voor Allah offerde ik een maand lang mijn ontbijt, lunch en tussendoortjes op. Dat deed ik met liefde en daarom had ik absoluut geen last van etende mensen om mij heen.
Het is traditie om het vasten gezamenlijk (en het liefst met zoveel mogelijk mensen) te verbreken. Dit jaar organiseerden de Rotterdamse Dakendagen en eetplein Djemaa el Fna Rotterdam op 1, 2 en 3 juni voor de tweede keer een ‘Iftar op het dak’ en ik was er op 1 juni bij. Iftar is het moment waarop moslims hun vasten verbreken als de zon onder gaat. De bedoeling van het evenement was om mensen met verschillende religies en culturele achtergronden met elkaar in gesprek te laten gaan over wat de Ramadan betekent onder het genot van een driegangenmenu. Het was een leerzaam, multicultureel evenement waarbij zowel moslims als christenen en niet-gelovigen aanwezig waren.
Nu is het tijd om afscheid te nemen van deze mooie maand om Eid ul Fitr (het Suikerfeest) te vieren. Vandaag en dit weekend houden we ons even niet bezig met gezonde voeding.
Iftar op het dak
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik ben in ieder geval blij dat Hasna het door Theo stigmatiserend gebrachte moslim = diabeet door het uitleggen van het verschil tussen religie en cultureel patroon goed voor de lezers weet te duiden.
Inderdaad: laten we hier een punt zetten.
Beetje jammer dit. Ik stop hier.
Beste Theo Jonkhart , je lijkt een verband te leggen tussen het aanhangen van een religie en het ontwikkelen van diabetes. Wat je wel kunt stellen, is dat diabetes vaker voorkomt bij mensen uit Arabische culturen of bij mensen met een Marokkaanse of Turkse achtergrond, want dát is wel bewezen. En dat heeft dus alles te maken met cultureel bepaalde (niet religieus bepaalde) eetgewoonten, weinig beweging en beperkte kennis. Wat ik bedoelde met ‘en dat geldt niet voor moslims’ is dat de moslimgemeenschap nergens wordt genoemd als risicogroep. Ook mensen met een Surinaams-Hindoestaanse afkomst hebben volgens dit onderzoek meer aanleg voor diabetes vanwege hun leef- en eetgewoonten. Een groot deel van deze etnische groep gelooft in de Sanātana Dharma. Om dan te stellen dat hindoes meer kans hebben op diabetes is ook onzin.
En welke cijfers 'zeggen het'? Cijfers van Marokko.nl? Ik ben namelijk nooit een wetenschappelijk onderzoek tegengekomen waaruit blijkt dat MOSLIMS vaker diabetes hebben.
Standaard:
‘Het aantal diabetici ligt twee tot zes keer hoger in de Turkse en Marokkaanse gemeenschap.’
Hasna:
‘en dat geldt niet voor moslims #2’
Wat ’n malle reactie Hasna; als deze gemeenschappen toch voor pak hem beet 90% uit moslims bestaan rust het 4x conto dan geheel op de schouders van dat beetje andere al dan niet godsdienstigen? Tot 6 ben ik niet gegaan want zover kan ik niet eens tellen.
Ik stel op 2 dat er onder moslims 4x zo vaak diabetes voor komt. De cijfers zeggen het. That’s all folks.
Reactie Gert:
‘Het lijkt mij heel stug dat er een oorzakelijk verband is tussen moslim zijn en het hebben van diabetes.’
Je moet me geen woorden in de mond leggen Gert met "Moslims hebben 4x meer diabetes dan niet moslims..", als je dat niet interessant vindt Theo, waarom schrijf je het dan op?
Oorzakelijk verband: jij begint daar toch over? Het zal aan de geografische ligging leggen en of je het wil of niet: heel veel moslims wonen in ‘de arabische wereld’ het nabije en midden oosten en noord afrika.
Wat daar nou zo ‘gevoelig’ aan is ontgaat me in deze. Hoe zorgvuldig moet je zijn om niet op te lange tenen te trappen?
Wie een Turkse of Marokkaanse achtergrond heeft (en dat geldt niet voor moslims #2 ), heeft twee tot zes keer meer kans op het ontwikkelen van diabetes type 2. Dat schrijft De Standaard op basis van gegevens van de Diabetes Liga. Een ongezonde levensstijl kan hier een oorzaak voor zijn, maar ook genetische aanleg speelt een rol, volgens Aan Kharagjitsing van de Diabeteskliniek van het UZ Brussel. “Een keuken vol zoetigheid en suiker verergert die erfelijke aanleg,” zegt diensthoofd endocrinologie Chantal Mathieu (UZ Leuven). De ongezonde levensstijl is cultureel gebonden, religie staat hier los van. Mensen met de bovengenoemde culturele achtergronden (en ja, ook in de Arabische landen) sporten weinig, hebben weinig kennis over gezonde voeding en eten daarom vaak ongezond. Dát is het probleem, en niet dat moslims met het Suikerfeest even meer suiker binnenkrijgen dan normaal.
Marokko.nl lijkt me trouwens niet zo’n betrouwbare bron om je statement op te baseren. De schrijver beweert dat onder moslims 3 tot 4 keer zo vaak diabetes voorkomt als onder oorspronkelijke Nederlanders, maar noemt geen bron. Geloven we dat dan maar gewoon?