"Ondervoeding is het nieuwe normaal geworden", zegt Lawrence Haddad, co-auteur van het rapport.
Meer overgewicht, minder ondergewicht
Het probleem van ondervoeding bij kinderen bestaat nog steeds, maar hierin worden stappen in de goede richting gezet. De nieuwe ‘wereldwijde uitdaging’ ligt in de toename van obesitas. Deze stijging is te zien in bijna alle landen en is de belangrijkste oorzaak van de stijgende ziektelast, volgens het rapport.
Het aantal kinderen jonger dan 5 jaar met overgewicht is al bijna even groot als het aantal kinderen met ondergewicht.
Alleen China, Vietnam en Zuid-Korea hebben volgens het rapport geen serieuze problemen met ondervoeding in welke zin dan ook'Mal-nutrition'
Volgens onderzoeker Corinna Hawkes zorgt het rapport voor een herdefiniëring van ondervoeding, of malnutrition in het Engels. “Mal-nutrition betekent eigenlijk slechte voeding. Daar valt dus iedereen onder die niet adequaat gevoed is. Een uitkomst daarvan kan zijn dat je te dun bent of niet goed genoeg groeit, of dat je bijvoorbeeld overgewicht hebt of een te hoog bloedsuiker of cholesterol.”
Aanpak
In het rapport stellen de onderzoekers dat er in de wereld niet genoeg gebeurt om deze wereldwijde epidemie aan te pakken. De preventie van ondervoeding levert $16 op per iedere geïnvesteerde dollar, maar bij 24 landen met lage en middelhoge inkomens gaat maar 2% van het totale budget naar het terugdringen van ondervoeding. De gevolgen van ondervoeding zijn goed merkbaar op sociaal-economisch gebied; in de VS gaat zo’n 8% van het inkomen op aan ziektekosten als één persoon in het huishouden aan obesitas lijdt. In China kost de diagnose diabetes 16% van het inkomen.
Hawkes: “We zijn nog ver van een effectieve aanpak vandaan, maar we moeten wel omgaan met de dreiging die voedingsgerelateerde ziektes en obesitas met zich meebrengen. Wereldwijd heeft 1 op de 12 mensen diabetes en hebben bijna 2 miljard mensen overgewicht of obesitas. We moeten het tij keren.”
Volgens het rapport kan dit alleen door meer politieke bemoeienis, meer investeringen, beter gebruik van grondstoffen en meer en betere data.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Harry en Dennis #10/11 Daar denken ze op de universiteit van Maastricht echt anders over en kunnen oorzaak en gevolg goed benoemen. Overigens zijn zij niet de enigen die dat kunnen maar geef grif toe dat de materie zeer complex is. Hoe krijgen wij die kennis ontgonnen, zal wel geld kosten want zo werken kennisinstellingen gedwongen door de politiek nu een maal.
Ik geloof niet dat we "ondervoeding" ooit als een synoniem voor "malnutrition" zouden moeten gebruiken. "Verkeerde voeding" komt er veel dichter bij.
Volgens mij is het probleem met internaliseren tweeledig.
Ten eerste liggen oorzaak en gevolg vele jaren uit elkaar. De gevolgen zijn dus niet (direct) zichtbaar. Dit geldt niet alleen voor gezondheidsproblemen, maar ook voor bijvoorbeeld milieu impact. De kosten liggen daardoor ook jaren, of zelfs decennia in de toekomst. Dat maakt internaliseren bijzonder lastig.
Het tweede punt hangt hiermee samen en is dat er absoluut geen eenvoudige manier is om de ongezondheid van een product te bepalen. We weten helemaal niet zo goed welke voeding gezond is en wat het al dan niet gezond maakt. Als je niet eens kan zeggen welke schade een specifiek product geeft, hoe kan je daar dan kosten voor rekenen?
Bij zoiets als voedselveiligheid is vrij goed te zeggen hoe effectief een maatregel is en als er onverhoopt onvoldoende aandacht voor is, zijn de gevolgen direct zichtbaar en vaak ook traceerbaar (denk aan de besmette zalm en taugé van een paar jaar geleden). Verantwoordelijke bedrijven kunnen daar relatief goed op worden afgerekend en het is waarschijnlijk zelfs mogelijk om uit te rekenen welke kosten je als bedrijf bespaart als je dit goed inricht. Hoe anders is het, vanwege o.a. bovengenoemde redenen, met gezondheidsimpact.
Ik ben daarom heel benieuwd welke ideeën er zijn over een mogelijke aanpak hiervan.
Jan Diek #1 Er is nog steeds geen duidelijk nationaal verdienmodel voor gezondheid geformuleerd. Wat zou dat makkelijk zijn, en was dit probleem waarschijnlijk al opgelost. Uit mijn medisch netwerk kreeg ik de mededeling, in Nederland op jaarbasis 1,9 miljard zorgkosten door ondervoeding. Heb daar met een promovendus over gesproken en die gaf aan wellicht is dat een factor 10 hoger. Hij vertelde mij een aantal voorbeelden van nutriënt arm voedsel en de gevolgen daarvan, van al de verschillende nutriënten voor ons lichaam. Erger nog voedsel met verkeerde, onnatuurlijke, nutriënten en de reactie van ons lichaam. De vorm van de nutriënten die niet passen bij ons lichaam worden, is een natuurlijke reactie van ons lichaam, direct verwijdert, maar heeft daar andere nutriënten voor nodig, immers nutriënten werken in teams. Die benodigde nutriënten haalt ons lichaam uit zichzelf en zijn vaak nutriënten waar al een tekort aan bestaat, je kan de gevolgen raden. Wie kan deze materie overzien, wie heeft de kennis en wie kan de gevolgen inschalen. Zie daar de complexiteit. Het probleem is wederom kennis zonder eigenbelang (onafhankelijk) legt het af tegen kennis met enorme budgets. We zoeken nog €200.000,00 voor een promovendus en het resultaat van het onderzoek kan op termijn gepresenteerd worden. In dat geval zal het menigeen de ogen doen openen.
Ik denk dat het wat vroeg is om over strakke regels na te denken waarmee we dit af kunnen dwingen. Daar zal vast juridisch voor diegenen die niet willen van alles op af te dingen zijn en zo kunnen zij er toch weer onderuit. Kijk eens naar de vele en strakke regels op het gebied van medicijnen en waar dat toe geleid heeft. Producten waar we van weten dat slechts eentje op de 200 mensen er baat bij heeft worden gewoon vergoed, zodat heel veel mensen die dingen voorgeschreven krijgen en gebruiken. Als we nu een bedrijf gezond noemen, betekent dat dat er geld wordt verdiend, niet dat het een positieve invloed op de gezondheid heeft. Wat we nu nodig hebben, denk ik, is een paradigm shift. Als die er komt komen er ook wel goede wetten. Daar kunnen we met zijn allen via de Nieuwe Onderheid en clubs als Avaaz iets bereiken. Kijk eens wat die met Mosanto en round up aan de gang krijgen. Stop daar liever je energie in dan in het nadenken over regels en wetten.