Volgens emeritus professor Martijn Katan (voedingsleer) en hoogleraar Tiny van Boekel (levensmiddelentechnologie) zijn E-nummers veilig. Omdat het publiek er een slecht gevoel bij heeft gekregen, besluiten voedingsmiddelenconcerns en supermarkten hun producten echter te 'ont-E-nummeren'. Volgens Van Boekel moeten ze oppassen omdat consumenten door kunnen gaan krijgen dat ze bedrogen worden. In plaats van de smaakversterker E621 kan immers er ook het minder zuivere 'gistextract' op het etiket staan. De werkzame stof is precies dezelfde, maar hoeft niet te worden vermeld. Volgens Katan kan het geen kwaad omdat er behalve van sulfiet (E-nr E220 t/m E228) geen allergieën bekend zijn.

"E-nummervrij produceren is toegeven aan chantage door de publieke opinie en pressiegroepen die onvolledig geïnformeerd zijn"
Feiten
Voedselveiligheidsdeskundige IJsbrand Velzeboer maakt zich wel druk. Hij zegt: "E-nummervrij produceren is toegeven aan chantage door de publieke opinie en pressiegroepen die onvolledig geïnformeerd zijn. Dat publiek moet ook maar stoppen met ademhalen want zuurstof heeft ook een E-nummer, E948." Mensen zouden meer feiten moeten horen.

Meningen
De Tilburgse hoogleraar sociologie Peter Achterberg is dat niet met hem eens. "Het idee dat meer en vooral 'juiste' informatie de mening van mensen zal veranderen, is hopeloos naïef." Mensen hebben veel behoefte aan zekerheid in een complexe wereld. Ze zoeken bevestiging en sluiten zich af voor andere argumenten. Feiten worden ondergesneeuwd door meningen. "Niet iedereen is een wetenschapper en wil in detail weten hoe een fiets, mobieltje of in dit geval kant-en-klaarvoeding in elkaar steekt." Achterberg, schrijft Trouw, juicht het toe dat burgers hun wantrouwen en angst uiten en bedrijven ter verantwoording roepen.

Feiten doen er niet meer toe en je kunt mensen niet leren wat ze niet willen weten, zegt Achterberg
'Post-fact' samenleving
De Tilburgse professor noemt ter illustratie een ouderavond op de school van zijn kinderen. Trouw noteert: Twee voedselwetenschappers kwamen op uitnodiging vertellen over gezonde voeding. Een paar veganistische ouders verwierpen alles wat zij presenteerden als klinkklare onzin. Zij lieten zich namelijk niet meer in de maling nemen door de wetenschap of de Unilevers van deze wereld. "Of je het leuk vindt of niet. We leven in een post-fact maatschappij", benadrukt Achterberg. En, tja, dan is het lastig communiceren voor bijvoorbeeld gezondheidscentra. Want meer informatie betekent alleen maar meer polarisatie, meent Achterberg.

Feiten doen er niet meer toe en je kunt mensen niet leren wat ze niet willen weten, zegt Achterberg.
Dit artikel afdrukken