Het kwam gisteren van verschillende kanten op me af. Op 15 april is de Nederlandse biologische dag. Op 15 april start ook het initiatief van www.foodpolicy.nl, een duurzame denktank van vnl. heren uit de grote 'established' eetwereld. Maar dan wel weer zonder Albert H. Daar staat dan weer tegenover dat er iemand in de raad van advies zit die niet van duurzaam, maar slechts van duurzamer ondernemen is. Dat is vast net zo realistisch als het duurzame concert dat Michael Chance en Lisa Larsson binnenkort in het Concertgebouw geven. Dat is zo verschrikkelijk duurzaam dat de onduurzaamheid - dezelfde als altijd - ervan wordt opgeteld, in geld vertaald en daarna geschonken aan een goed doel. Makkelijk duurzaam. Mooi links verhaal. Lekker rechts blijven leven en je aflaat kopen. Daarna tevreden naar bed.

Alle gekheid op een stokje natuurlijk, want ik ben erg voor duurzaam en beducht voor een clericaal 'biologisch'. Maar daar zit nou juist alle beweging in naar een duurzamer concept van bio-logisch. Daarom heb ik de uitnodiging aanvaard daar 'ns wat over te zeggen op de biodag op Rhederoord in plaats van alleen maar vanuit m'n ivoren publicistentoren te blijven prikken. Bio is kwijt wat duurzaam nou juist moet leren. Daarom kunnen ze trouwen. Zoiets. Ik ga het hier nu natuurlijk niet allemaal al vertellen.

Foodpolicy.nl is een initiatief van, de door mij zeer gewaardeerde, licht dwarse supermarktcommunica-tieman Frits Kremer. Hij liet in het verleden zien hoe het boodschappenbolwerk in elkaar zit. Hij vindt dat we de goedkoopte van eten in Nederland ten opzichte van de rest van Europa maar 'ns moesten gebruiken om verduurzaming te financieren.
Maar wat is er nou aan de hand? Waarom moet je het daar uitgebreid over hebben met 100 beslissers op nou juist die 15e? FF vergeten in de duurzame foodagenda te kijken? Of is het heel dwars? Competitief dwars.

Frits vertel: hoe zit het? Van mij is niks nieuws te verwachten, ik ben immers een open boek - hier, iedere dag. Zinloos dus om daar voor te gaan. Maar al die andere mensen hebben vast wat te vertellen. Dat is mij tenminste beloofd. Die honderd man foodpolicisten maken er nou niks van mee. Tenzij ze toch komen natuurlijk, of jullie het hele feestje even verleggen naar die andere plek.

Weet je, Frits, volgens mij ga je zeggen, dat je nou eindelijk 'ns bij de verkopers begint in plaats van bij de producenten. Daar kan ik inkomen. Maar wat was het leuk geweest alles van twee kanten mee te maken.

NB: het concert dat ik noemde is zo duurzaam dat je er op de doorklik naar de site van het Concertgebouw niets over vindt. Wel in Spoor, het blad van de NS, op een kleurige en opvallende p. 26.



Dit artikel afdrukken