Op Foodlog ontstond kritiek op de SuperWijzer. Er zou niks van deugen. Ik was gisteren even in de Jumbo en keek met m'n eigen ogen.
Ze rolden van verbazing uit hun kassen. Jumbo heeft alleen nog maar duurzaam varkensvlees. Op de foto zie je de speklappen, maar ik garandeer: het hele varkensschap zat onder de duurzame stickers. Klanten gaan voor de gangbare prijs met een duurzaam goed gevoel naar huis. Omfietsen naar AH voor dat 1-sterrenvarken hoeft niet meer. Toch was er geen ster te bekennen. Ja, een inferieur milieukeur - die sticker linksonder op de pakjes met lapjes - dat nauwelijks iets voorstelt.
Hoezo geen waarde zo'n app? Die stickers zijn namelijk nagenoeg complete flauwekul: bijna doodgewoon varkensvlees heet opeens 'duurzaam' en de stickers die het ons moeten doen geloven zitten tot aan het plafond. Zo kan ik het het ook. Zelfs een waardeloze app toont zulke grove nonsens aan.
Kort geleden ontdekten marktonderzoekers dat consumenten alle duurzame stickers wel willen geloven, maar niet weten wat ze voorstellen. De marketeers van Jumbo maken er handig gebruik van. Hun klanten wanen zich de koning te rijk met duurzaam varkensvlees waar ze niet voor hebben hoeven te betalen.
JUMBO maakt een lange neus naar Albert Heijn die er zelf voor betaalt en er zijn klanten voor durft te laten betalen.
Dit artikel afdrukken
Hoezo geen waarde zo'n app? Die stickers zijn namelijk nagenoeg complete flauwekul: bijna doodgewoon varkensvlees heet opeens 'duurzaam' en de stickers die het ons moeten doen geloven zitten tot aan het plafond. Zo kan ik het het ook. Zelfs een waardeloze app toont zulke grove nonsens aan.
Kort geleden ontdekten marktonderzoekers dat consumenten alle duurzame stickers wel willen geloven, maar niet weten wat ze voorstellen. De marketeers van Jumbo maken er handig gebruik van. Hun klanten wanen zich de koning te rijk met duurzaam varkensvlees waar ze niet voor hebben hoeven te betalen.
JUMBO maakt een lange neus naar Albert Heijn die er zelf voor betaalt en er zijn klanten voor durft te laten betalen.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
De Sterren van Dick. Wederom een artikel over boeren en voeding met een zeer beperkte deelnamemogelijkheid. Zelfs de boeren zelf niet. Mijn sterretje is ook nog te klein. Dat doet me denken aan het laaste antwoord wat ik kreeg van Productschap Vee en Vlees. De economische of financiele belangen van de STAAT treft het , dus je krijgt de gevraagde informatie niet. Dat gaat nog maar heel simpel over de wettelijke basiseisen. Die bovenwettelijke eisen , die je nu wil gaan bespreken Dick , zonder de boeren , wie gaat daar op controleren en wie zorgt voor de economische markt ervan. Dick , nog succes toegewenst met je ander draadje.
Ik heb de vrijheid genomen de discussie over SMK en varkens een eigen draad te geven in Achtergrond.
@Klootwijk, ik ben logo-moe en heb geen energie om te bekijken wat er achter zit. Zo gek is dat toch niet?
Eerst wil ik ingaan op de vraag van Dick om drie belangrijke bovenwettelijke eisen aan te geven waar de Milieukeurvarkenshouders aan moeten voldoen. Drie voorbeelden voor dierenwelzijn en -gezondheid zijn:
- de varkens mogen niet worden gecastreerd (wettelijk is dit wel toegestaan);
- er is een norm voor het percentage slachtafwijkingen, dat wil zeggen dat Milieukeurvarkens minder afgekeurde organen en karkasdelen hebben dan gangbare varkens. Dit is een indicatie voor de mate van welzijn en gezondheid van het varken gedurende het leven. Een varkenshouder kan dit realiseren door een goed klimaat in de stal, goed management, gezondere dieren en preventie van ziekten en parasieten. Daarnaast kent Milieukeur een maximale norm voor uitval, dat wil zeggen het percentage varkens dat jaarlijks voortijdig overlijdt op het bedrijf. Dit is in Nederland gemiddeld 3,5% en bij Milieukeur maximaal 1,9%. Hiertoe is bijvoorbeeld ook een intensieve begeleiding van een dierenarts vereist (wettelijk is hier geen norm voor);
- er is een ziekenboeg met extra comfort en dieren die ernstig ziek zijn, worden door de dierenarts geeuthanaseerd (strengere eisen dan wettelijk verplicht) en zeugen worden in groepen gehuisvest (wettelijk verplicht per 2013).
Een aantal voorbeelden op het gebied van milieu zijn:
- minimaal 10% lager energieverbruik per 1000 kg groei dan in Nederland gangbaar is en vanaf dit jaar is binnen Milieukeur het gebruik van groene stroom verplicht (wettelijk geen normen);
- lagere excretie van fosfaat (een eindige grondstof) en stikstof om de belasting van het milieu te reduceren, norm ligt 10% onder het landelijk gemiddelde en bedrijven moeten vaak nog beter presteren om ook te voldoen aan de vereiste punten op de keuzemaatlat;
- lagere excretie van koper en zink door minder koper en zink aan het voer toe te voegen (lager dan wettelijke norm).
Gezien de huidige ontwikkelingen en maatschappelijke wensen, zijn nu ook eisen geformuleerd voor het gebruik van antibiotica (o.a. maximaal 90% van de streefwaarde van SDa (Autoriteit Diergeneesmiddelen)), drinkwaterkwaliteit voor de dieren (geen wettelijke normen) en duurzamere soja (Milieukeurbedrijven dienen te zorgen dat voor de hoeveelheid soja die hun varkens jaarlijks opeten, gecertificeerd duurzamere soja wordt geteeld, hier wordt gerefereerd naar RTRS).
Wat betreft de reactie van Wouter Klootwijk wil ik graag een korte toelichting geven. SMK is een stichting gezeteld in Den Haag die criteria ontwikkelt voor sectoren in zowel non-food als in agro/food om bedrijven handvatten te geven op meerdere duurzaamheidsthema's stappen te zetten. Door de criteria regelmatig te herzien en aan te scherpen, blijft Milieukeur een keurmerk voor de voorlopers in de sector. Bij deze herzieningen worden naast stakeholders in de sector ook maatschappelijke organisaties, overheid, onderzoekers en andere belangstellenden betrokken. De normen worden vervolgens vastgesteld door een College van Deskundigen. Bij SMK zien we dat bij aanscherpingen van het schema deelnemers soms genoodzaakt zijn zich af te melden omdat zij het vereiste niveau niet behalen. Bedrijven in de keten moeten voor Milieukeur dus telkens stappen zetten, dit wordt ook beaamd door de certificatie-instellingen die zorgdragen voor de onafhankelijke borging.
Daarnaast hoor ik graag waarop Wouter zijn uitspraken zoals dat "alle varkensvleesproducenten in Nederland op zijn minst voldoen" en "het milieukeur op varkensvlees in de supermarkt betekent helemaal niks" baseert.
Niemand ziet het. Niemand van de Foodlogcorrespondenten. Zelfs wonderkind De Heij laat in deze lijn een steek vallen. Hij gelooft er gewoon even in voor het gemak.
Niemand vroeg zich af wat het Milieukeur op varkensvlees betekent.
Dick Veerman weet het.
En Monique van der Graag bevestigt wat Veerman al wist. Het milieukeur op varkensvlees in de supermarkt betekent helemaal niks.
Het is verdrietig dat de enthousiaste grote bekken op Foodlog het niet zien en liever exhibitioneren dan voor ons, Foodloglezers iets uit te zoeken.
Ik heb er aan gewerkt, het Milieukeur op varkensvlees in de supermarkt,, zoeken en zoeken, maar ik kan nog niet precies vinden hoe het zit. Tot nu toe weet ik dat alle varkensvleesproducenten in Nederland op zijn minst voldoen aan wat het keurmerkkantoortje in Zoetyermeer (commerciele instelling) samen met de sector aan regels heeft bedacht voor het keurmerk.
Dat waar Van der Graag naar verwijst in haar laatste bijdrage, websiteadres, bevestigt dat het keur geen stuiver waard is.