1 min
Hoewel de omikron-variant van het SARS-CoV-2 virus de prijzen van grondstoffen voor levensmiddelen iets lijkt te laten dalen, maakte de FAO deze week bekend dat de prijzen van verschillende basisproducten sinds een jaar fors zijn gestegen.
De FAO-index van de voedselprijzen (FFPI) bereikte in november 2021 gemiddeld 134,4 punten, een stijging en met 28,8 punten (27,3 procent) ten opzichte van november 2020. De jongste stijging was de vierde maandelijkse opeenvolgende stijging van de waarde van de FFPI, waardoor de index op het hoogste niveau staat sinds juni 2011 ten tijde van de zogeheten Arabische Lente, een periode van revolutionaire gevoelens en onrust in Noord-Afrika vanwege hoge voedselprijzen. In 2011 stond de algemene index op 131,9.
De index van de graanprijzen van de FAO steeg met 23,2% ten opzichte van november 2020. De prijzen stijgen in november nog eens met 3,1% ten opzichte van oktober. De stijging is het gevolg van grote vraag bij een krap aanbod op de wereldmarkt. De suikerprijsindex ligt deze maand 40% hoger vorig jaar. De stijging is een gevolg van de hoge prijzen voor ruwe olie waardoor Brazilië meer suikerriet omzette in ethanol als brandstof voor onder meer auto's. De aanvankelijk sterker gestegen vleesprijzen dalen weer. Niettemin noteert vlees gemiddeld nog steeds 17,6% hoger dan in november 2020. Zuivel is 19,1% duurder. Dat is het gevolg van lagere export vanuit de EU en tegenvallende productie in Nieuw-Zeeland.
De prijsindex van de FAO voor plantaardige olie bedroeg in november gemiddeld 184,6 punten. Hoewel dat een lichte daling was ten opzichte van oktober, steeg de prijs van voedselolies met maar liefst 51,4% De gestegen prijzen zijn vooral het gevolg van zieke arbeiders op palmolieplantages, maar ook van gebruik van voedselolies als brandstof. De lichte prijsdaling lijkt het gevolg van rantsoenering van de vraag door overheidsmaatregelen die de vrije vraag beperken.
In mei sprak econoom Edin Mujagić, analyst voor een vermogensbeheerder, de vrees uit dat de stijgende prijzen tot sociale onrust zouden leiden. Dergelijke geluiden zwellen in de pers verder aan. Le Monde bracht deze een bericht met de strekking dat in Afrika gevreesd moet worden voor een op handen zijnde hongersnood.
De FAO-index van de voedselprijzen (FFPI) bereikte in november 2021 gemiddeld 134,4 punten, een stijging en met 28,8 punten (27,3 procent) ten opzichte van november 2020. De jongste stijging was de vierde maandelijkse opeenvolgende stijging van de waarde van de FFPI, waardoor de index op het hoogste niveau staat sinds juni 2011 ten tijde van de zogeheten Arabische Lente, een periode van revolutionaire gevoelens en onrust in Noord-Afrika vanwege hoge voedselprijzen. In 2011 stond de algemene index op 131,9.
De index van de graanprijzen van de FAO steeg met 23,2% ten opzichte van november 2020. De prijzen stijgen in november nog eens met 3,1% ten opzichte van oktober. De stijging is het gevolg van grote vraag bij een krap aanbod op de wereldmarkt. De suikerprijsindex ligt deze maand 40% hoger vorig jaar. De stijging is een gevolg van de hoge prijzen voor ruwe olie waardoor Brazilië meer suikerriet omzette in ethanol als brandstof voor onder meer auto's. De aanvankelijk sterker gestegen vleesprijzen dalen weer. Niettemin noteert vlees gemiddeld nog steeds 17,6% hoger dan in november 2020. Zuivel is 19,1% duurder. Dat is het gevolg van lagere export vanuit de EU en tegenvallende productie in Nieuw-Zeeland.
De prijsindex van de FAO voor plantaardige olie bedroeg in november gemiddeld 184,6 punten. Hoewel dat een lichte daling was ten opzichte van oktober, steeg de prijs van voedselolies met maar liefst 51,4% De gestegen prijzen zijn vooral het gevolg van zieke arbeiders op palmolieplantages, maar ook van gebruik van voedselolies als brandstof. De lichte prijsdaling lijkt het gevolg van rantsoenering van de vraag door overheidsmaatregelen die de vrije vraag beperken.
In mei sprak econoom Edin Mujagić, analyst voor een vermogensbeheerder, de vrees uit dat de stijgende prijzen tot sociale onrust zouden leiden. Dergelijke geluiden zwellen in de pers verder aan. Le Monde bracht deze een bericht met de strekking dat in Afrika gevreesd moet worden voor een op handen zijnde hongersnood.
Ja Harm, logisch geredeneerd klopt dat zeker. Maar toch zijn het juist de armere landen waar de voedselrellen ontstaan... En regeringen zijn erg gevoelig voor onrust in de steden, waar de kiezersmacht ligt. En ook als er geen verkiezingen zijn, of zelfs juist dan, wordt op straat om de macht gevochten. Een rijkere bevolking die een kleiner deel van het inkomen aan voedsel besteedt en liefst ook een betere opleiding heeft zal meer voor zulke logica gevoelig zijn dan de echte armen.
Harry #7 . Schoksgewijs is voor geen enkele samenleving goed. Maar is het niet zo dat ook in de arme landen het goed is dat voedsel duurder wordt, zodat de lokale voedselproductie meer kansen krijgt. Ook middelgrote boeren hebben erg veel moeite om te investeren vanwege de lage inkomsten uit verkoop tegen wereldmarkt prijzen. Trek naar de stad en het buitenland wordt dan minder urgent.
En ja, in Europa, geeft niets dat de politiek herinnerd wordt aan het woord voedselzekerheid.
Je zou ook kunnen zeggen dat het laat zien dat voedselprijzen te laag zijn. En dat is misschien wel waar. Maar dan? De hele wereldbevolking vertellen dat ze flink meer moet gaan betalen voor voedsel? Dat is het spul waar revoluties van gemaakt zijn....
Snel stoppen met het opofferen van landbouwgrond voor biobrandstoffen voordat we er aan verslaafd zijn. Alleen het gebruik van restproducten die mens noch dier kunnen gebruiken toestaan voor de productie van biobrandstoffen. Voor extra productie van suikerbieten wordt inmiddels al oerwoud gekapt zoals ik onlangs las in 'Bittersüß, Wie Zucker Regenwald, Tieren und Menschen in Brasilien schadet'. (Öko-Test Oktober 2021)
Kijk, dus even een beetje verschuiving in het gebruik, een beetje minder voor voedsel en meer voor brandstof, en je ziet wat er gebeurt. En dan nog denken over meer biobrandstoffen en plantaardige bouwmaterialen? Van de gekke.