De Grüne Woche, Duitslands grote landbouwbeurs, werd afgelopen weekend afgesloten met een congres. Vanuit de Duitse regering in Berlijn klonken geluiden over boeren en boerenbeleid zoals die ook vanuit Den Haag te horen zijn. Innovatie en consumenten moeten boeren aan een rendabele toekomst helpen. Of het beleid aansluit bij het gedrag van consumenten en de werking van markten, is de vraag.
"Het is de dure plicht van boeren en tuinders en hun overheden om verantwoordelijk om te gaan met hun grond, hun gewassen en hun dieren. Tegelijk moeten ze alles aanwenden om zoveel te produceren, dat de wereldbevolking in 2050 genoeg te eten heeft. De landbouw staat aan de vooravond van een grote ontwikkeling en verandering, aldus de Duitse bondskanselier Angela Merkel tijdens het Global Forum for Food and Agriculture, dat zaterdag in Berlijn werd afgesloten. Merkel sprak de ongeveer 70 internationale landbouwministers toe, die deelnamen aan de conferentie. Ook minister Carola Schouten was daarbij."
Dat schrijft Boerderij naar aanleiding van de afsluiting van de grote landbouwbeurs Grüne Woche in Berlijn. Merkel wees op het belang van digitalisering voor de bedrijfsvoering van de moderne boer om mee te kunnen in de economische strijd om het bestaan. Ze vindt het de taak van de overheid om de infrastructuur aan te leggen die nodig is om dataverkeer op het boerenbedrijf mogelijk te maken. Haar landbouwminister Julia Klöckner wees op het belang van precisielandbouw.
Stad en land samen
De minister wees, net als de Nederlandse minister Schouten in haar landbouwvisie, op de rol die consumenten hebben in de boereneconomie van haar land. Volgens Klöckner hebben boeren de plicht om goede producten te maken. Daar staat tegenover dat consumenten de plicht hebben om zich te informeren over de manier waarop hun voedsel gemaakt is. “Stad en land moeten samen optrekken”, vindt Klöckner. Schouten vindt dat de consument de verantwoordelijkheid heeft om de wat duurdere, maar betere producten van eigen boeren te kopen. In haar landbouwvisie gebruikte Schouten woorden die veel lijken op die van Klöckner: "Boeren, tuinders en vissers zijn hardwerkende ondernemers en zij verdienen een solide positie in de keten. Er moet een goed inkomen voor hen zijn en een vooruitzicht dat zij hun bedrijf aan een volgende generatie kunnen overdragen. Consumenten die weten waar hun voedsel vandaan komt en daardoor respect hebben voor producent en product, kunnen hieraan bijdragen. [...] Korte ketens brengen boeren en burgers dichter bij elkaar."
Onderwijl vonden in Berlijn protesten plaats. Enerzijds stonden volgens Die Zeit burgers tegen boeren op; zij houden boeren en Europese subsidies verantwoordelijk voor overproductie en ecologisch schade. Anderzijds lieten Duitse boeren van zich horen in protesten tegen de Oost-Europese landbouw die - met precisielandbouw en even grote verantwoordelijkheid - aanmerkelijk goedkoper kan produceren dan zij.
Goedkopere importen
Het begrijpen en correct besturen van landbouwvraagstukken is voor regeringsleiders en boerenministers een uitdaging. Kritische consumenten zeggen een ongesubsidieerd product met een eigen verhaal te willen. Als dat duurder wordt dan wat zij kunnen betalen, dan kiezen zij en de veel bredere groep 'gewone consumenten' voor producten uit landen om de hoek. Die bieden ook goede landbouwgrondstoffen om worst, brood, pasta en aardappel- en tomatensalade van te maken.
Alles draait om kostprijzen. Die liggen in het oosten van Europa significant lager en vormen daarom een bedreiging voor het westen van de Europese Unie. Bovendien zien supermarkten zich in hun slag om de consument gedwongen tot het verlagen van hun inkoopprijzen om de winkelprijzen die zij aan consumenten vragen scherp te kunnen houden.
Duitse boeren snappen dat ze er niet zijn met data en meer precisie; daarom protesteerden ze afgelopen weekend in Berlijn met 35.000 man tegen goedkopere importen op hun markten. Nederlandse boeren kunnen dat niet hardop zeggen omdat ze veruit het grootste deel van hun productie in het buitenland afzetten. Een groot deel daarvan gaat van oudsher naar Duitsland; in 2018 bedroeg het Duitse aandeel in onze export 25%. Een groeiende professionele landbouw in het oosten van Europa is ook voor Nederlandse boeren slecht nieuws.
Dit artikel afdrukken
Dat schrijft Boerderij naar aanleiding van de afsluiting van de grote landbouwbeurs Grüne Woche in Berlijn. Merkel wees op het belang van digitalisering voor de bedrijfsvoering van de moderne boer om mee te kunnen in de economische strijd om het bestaan. Ze vindt het de taak van de overheid om de infrastructuur aan te leggen die nodig is om dataverkeer op het boerenbedrijf mogelijk te maken. Haar landbouwminister Julia Klöckner wees op het belang van precisielandbouw.
Stad en land samen
De minister wees, net als de Nederlandse minister Schouten in haar landbouwvisie, op de rol die consumenten hebben in de boereneconomie van haar land. Volgens Klöckner hebben boeren de plicht om goede producten te maken. Daar staat tegenover dat consumenten de plicht hebben om zich te informeren over de manier waarop hun voedsel gemaakt is. “Stad en land moeten samen optrekken”, vindt Klöckner. Schouten vindt dat de consument de verantwoordelijkheid heeft om de wat duurdere, maar betere producten van eigen boeren te kopen. In haar landbouwvisie gebruikte Schouten woorden die veel lijken op die van Klöckner: "Boeren, tuinders en vissers zijn hardwerkende ondernemers en zij verdienen een solide positie in de keten. Er moet een goed inkomen voor hen zijn en een vooruitzicht dat zij hun bedrijf aan een volgende generatie kunnen overdragen. Consumenten die weten waar hun voedsel vandaan komt en daardoor respect hebben voor producent en product, kunnen hieraan bijdragen. [...] Korte ketens brengen boeren en burgers dichter bij elkaar."
Een groeiende professionele landbouw in het oosten van Europa is ook voor Nederlandse boeren slecht nieuwsProtesten
Onderwijl vonden in Berlijn protesten plaats. Enerzijds stonden volgens Die Zeit burgers tegen boeren op; zij houden boeren en Europese subsidies verantwoordelijk voor overproductie en ecologisch schade. Anderzijds lieten Duitse boeren van zich horen in protesten tegen de Oost-Europese landbouw die - met precisielandbouw en even grote verantwoordelijkheid - aanmerkelijk goedkoper kan produceren dan zij.
Goedkopere importen
Het begrijpen en correct besturen van landbouwvraagstukken is voor regeringsleiders en boerenministers een uitdaging. Kritische consumenten zeggen een ongesubsidieerd product met een eigen verhaal te willen. Als dat duurder wordt dan wat zij kunnen betalen, dan kiezen zij en de veel bredere groep 'gewone consumenten' voor producten uit landen om de hoek. Die bieden ook goede landbouwgrondstoffen om worst, brood, pasta en aardappel- en tomatensalade van te maken.
Niet voor niets geven ook Duitse biologische boeren de pijp aan Maarten: ook in de dure segmenten van de markt kunnen hun oostelijke collega's aanmerkelijk goedkoper producerenMet precisielandbouw heeft die keuze weinig te maken. Die ontwikkelt zich aan weerszijden van de grens. In het oosten zelfs sneller dan in het westen omdat de grote bedrijven die zich daar ontwikkelen het voordeel hebben van een nieuwe start met de modernste apparatuur. Bedrijven daar weten bovendien dat ze het westen goedkoper kunnen bedienen, dan onze boeren. Niet voor niets geven ook Duitse biologische boeren de pijp aan Maarten: ook in de dure segmenten van de markt kunnen hun oostelijke collega's aanmerkelijk goedkoper produceren.
Alles draait om kostprijzen. Die liggen in het oosten van Europa significant lager en vormen daarom een bedreiging voor het westen van de Europese Unie. Bovendien zien supermarkten zich in hun slag om de consument gedwongen tot het verlagen van hun inkoopprijzen om de winkelprijzen die zij aan consumenten vragen scherp te kunnen houden.
Duitse boeren snappen dat ze er niet zijn met data en meer precisie; daarom protesteerden ze afgelopen weekend in Berlijn met 35.000 man tegen goedkopere importen op hun markten. Nederlandse boeren kunnen dat niet hardop zeggen omdat ze veruit het grootste deel van hun productie in het buitenland afzetten. Een groot deel daarvan gaat van oudsher naar Duitsland; in 2018 bedroeg het Duitse aandeel in onze export 25%. Een groeiende professionele landbouw in het oosten van Europa is ook voor Nederlandse boeren slecht nieuws.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Daarom zeg en zei ik ook afgelopen week op een symposium over kringlooplandbouw in Den Bosch, dat kringlooplandbouw alleen maar kan in een kringloopmaatschappij. Anne-Marie Spierings was er bij. PJBeers eveneens. 2 HAS directeuren. Joost de Jong, die hier wel eens schrijft en ook in de Transitiecoalitie Voedsel zit, zat in de zaal.
Die in zee gevallen containers met o.a. My Little Pony's en verbrokkelend opvulpiepschuim bewijzen het tegendeel. Recordlange files op bijna- instortende bruggen. Schiphol, te klein geworden voor die zombieconsumenten. Op een subsessie 'Vliegen het Nieuwe Roken' in Pakhuis de Zwijger op de Dag van de Duurzaamheid, met de egoduurzaamheidselite aanwezig, moderatie Cees van er Laan hoofdredacteur Trouw, bleek dat het gros daarvan van zichzelf vond te moeten kunnen mogen blijven vliegen voor de goede Saeck. Het is hun verdienmodel. En ja. Dan komt er dus geen donder van terecht. Een missionaris deed zijn werk in den verre, deed het nog zo ongeveer gratis en voor nop, vanuit echte bekommernis. Deze duurzaamheidselite wordt gefêteerd en wil zich laten fêteren. Paters zitten aan piemeltjes. Dat is het hedendaagse seculiere hedonistische christenhatende frame. We drijven echt af van welke oplossing dan ook. Als verbrokkelend piepschuim.
We drijven zeker af! Het moderne milieubewustzijn komt ongeveer hierop neer: zolang ik maar kan blijven doen wat ik altijd al had willen doen, wil ik graag bijdragen aan het milieu. Deze mensen hebben eigenlijk geen idee wat de natuur werkelijk is en hoe die functioneert en naar welke wetten die natuur zich gedraagt. Geen wonder ook want deze mensen wonen in de stad, ver van de natuur. Zij denken dat technologie de oplossing is, zoals de smartphone ons dichter bij elkaar gebracht heeft (maar niet heus). Maar de wal zal het schip keren. Vroeg of laat zullen de stadse mensen ontdekken dat ze intergraal onderdeel uitmaken van de natuur en dat de natuur geen ene donder geeft om mensen. De natuur heeft wel ergere dingen meegemaakt dan mensen.
Het beeld dat dit bij mij oproept is die van een feestje dat reeds is afgelopen: de bar is dicht, de muziek is uit, de tl-lampen staan aan en de mensen staan in de zwijnenstal nog dronken na te brallen. Santé!
Krokodillentranen. Consumenten noch overheden gaan boeren helpen. De bar is nu gesloten Maarten, maar geen nood, morgennacht weer een grande boeuf.
Boeren zijn daar niet bij. Het wordt steeds vroeger licht. Op tijd naar bed, morgenochtend voor dag en dauw de beesten voeren.
Er komt nog wel een tijd, dat we boeren hard nodig hebben en misschien zelfs wel aan de borst willen sluiten. Maar dan volgt de eindafrekening, vermoed ik.
Treffende inbreng Piet!
Herman, ik denk dat consumenten de enige zijn die een verandering teweeg kunnen brengen. Veel zullen het er in het begin niet zijn, maar elke revolutie is klein begonnen. Overheden lopen per definitie achter de feiten aan en vertegenwoordigen de stem van de meerderheid. Van de meerderheid hoeven we voorlopig geen grote veranderingen te verwachten dus ook niet van de overheid. En ja boeren zijn van oudsher de hoeders van de natuur en in die zin geloof ik ook dat boeren de sleutel zijn tot een gezonde planet ditto bewoners. Echter boeren worden volledig opgeslokt door het destructieve korte termijn denken, verstrikt in 'a race to the bottom' en al doende hun heilige taak van rentmeesterschap ernstig verwaarlozen. Ik neem het ze niet kwalijk want 'we are all in it together'. Maar ik weiger mij bij deze status quo neer te leggen. En ik weet dat ik niet de enige ben. De hele keten zal in gezamenlijkheid het tij moeten keren. Maar het begint met de consument. Want als die wil dan is er een markt. En als er een markt is, zijn er ook producenten (en marketeers ;-)).
#4 Maarten. Elke revolutie gaat gepaard met iets groot schokkend, waarbij het voorgaande eigenlijk van gisteren als jaren geleden leek. Het is als een vaas die kapot valt. Je krijgt het niet meer goed. Eerst moet er blijkbaar eerst chaos en ellende zijn, omdat vanuit die situatie weer iets kan groeien. Blijkbaar gaat het nog te goed en hebben we te veel te verliezen, denken we. We houden daar krampachtig aan vast. Iedereen.
De vraag is eigenlijk dus niet of het gebeurt, maar wanneer en hoe en met wat voor uitkomsten. Het kan nog best een poos duren, jaren. Wellicht best veel jaren. Maar dat dachten we in 1988 ook van de val van de Muur. Het is allemaal koffiedik.
We leven nu met veel angstige mensen op velerlei vlak, ieder vanuit zijn eigen bubble, blikveld en belang. Eigenlijk wachten we, we weten dat het voorbij is, dus doen we er nu het nog kan ofwel nog er een schepje bovenop, ofwel zijn we al aan het omdenken, eigenlijk niet wetende hoe en wat. We zijn in verwarring. Eigenlijk is alle remmende invloeden zoals van klimaatsceptici en andere invloedrijke lieden op dit vlak in politiek, opinie, bedrijven etc. een garantie voor een grotere klap. Hoe sneller het bewustzijn goed en breed landt, deste minder kans op een grote crash. Nu zitten we in een fase van volop discussie van wie het gaat betalen. Blijkbaar is zo'n fase nodig. Ach... we zien wel.