1 min
Een Jumbo-franchiser deed dom met Iers vlees uit Nederland. Is het de moeite waard om dat in de krant te zetten?
Gisterochtend verscheen een bericht in de regionale kranten. Het ging eigenlijk nergens over. Nadat het bedrijf vorig jaar Iers vlees uit Polen en Italië had geleverd (terwijl het wel degelijk uit Ierland bleek te komen), bleek een zelfstandige supermarkt die werkt onder de Jumbovlag nog steeds Iers vlees uit een ander land te leveren. Ditmaal uit Nederland. Of het Nederlands of Iers vlees is, is onduidelijk. Het Jumbo hoofdkantoor in Veghel kon er niets aan doen. De winkeleigenaar deed er niets aan. Gaan we er dood van? Nee. Is het een fraude? Nee. Is het dom? Ja. Zelfs de NVWA moest even langs om te vaststellen of er wellicht toch iets aan de hand was.
Wie echter temidden van de vleesfraudes waar de kranten vol van staan zo slordig is, mist een antenne.
Het bericht in de kranten werd gevolgd door verschillende reportages op de Brabantse radio en TV. Hoewel ik zei dat het eigenlijk nergens over ging, behalve verschrikkelijke domheid belandde ik er in maar liefst drie daarvan, waaronder deze:
Boos
Gisteravond belde me een Nederlandse rundveehouder. Hij leverde tot vorige week vleeskoeien aan Van Hattem, het bedrijf dat niet kan aantonen dat het niet fraudeerde met paardenvlees. Nu dat bedrijf tot nader order is gesloten, is hij zijn afzet kwijt. Dat is jammer, want - zo zei hij - Van Hattem betaalde en slachtte goed. En ja, er werd gerommeld met paarden maar dat gebeurde op heel wat plekken. En nee, voor de rest was er niets aan de hand. Nu is een van de beste rundvleesslachters uit de markt verdwenen. Dat is slechts nieuws voor het toch al beperkte rundvleesvee dat in Nederland - dikwijls heel diervriendelijk - wordt gehouden. Boos was hij op Jumbo die er zo'n klerezooi van maakte en iedereen nog gekker maakte.
De twee gevallen hebben natuurlijk niets met elkaar te maken; het oordeel van de vleesboer wordt bovendien ook ingegeven door emotie. En toch heeft hij een terecht punt. Vlees is zo hot dat alles wat er ook maar enigszins mis is onmiddellijk 'nieuws' is en via de media op al het andere afstraalt. Annemieke van Dongen die het stuk voor de kranten schreef, vroeg me of ik het de moeite waard vond om er de aandacht van het publiek op te vestigen. Ik vond van wel. Bedrijven moeten weten dat ze niet laatdunkend met elkaars belangen om kunnen gaan. Van Dongen bood de Jumbowinkelier en het hoofdkantoor de kans om het probleem aan te pakken maar die gaven niet thuis.
Ik ben benieuwd wat jullie vinden: schaadt dit gedoe het imago van Jumbo, dat van vlees, dat van beide of had het buiten de krant moeten blijven?
Fotocredits: still, Omroep Brabant
---- POLL ----
Dit artikel afdrukken
Wie echter temidden van de vleesfraudes waar de kranten vol van staan zo slordig is, mist een antenne.
Het bericht in de kranten werd gevolgd door verschillende reportages op de Brabantse radio en TV. Hoewel ik zei dat het eigenlijk nergens over ging, behalve verschrikkelijke domheid belandde ik er in maar liefst drie daarvan, waaronder deze:
Boos
Gisteravond belde me een Nederlandse rundveehouder. Hij leverde tot vorige week vleeskoeien aan Van Hattem, het bedrijf dat niet kan aantonen dat het niet fraudeerde met paardenvlees. Nu dat bedrijf tot nader order is gesloten, is hij zijn afzet kwijt. Dat is jammer, want - zo zei hij - Van Hattem betaalde en slachtte goed. En ja, er werd gerommeld met paarden maar dat gebeurde op heel wat plekken. En nee, voor de rest was er niets aan de hand. Nu is een van de beste rundvleesslachters uit de markt verdwenen. Dat is slechts nieuws voor het toch al beperkte rundvleesvee dat in Nederland - dikwijls heel diervriendelijk - wordt gehouden. Boos was hij op Jumbo die er zo'n klerezooi van maakte en iedereen nog gekker maakte.
De twee gevallen hebben natuurlijk niets met elkaar te maken; het oordeel van de vleesboer wordt bovendien ook ingegeven door emotie. En toch heeft hij een terecht punt. Vlees is zo hot dat alles wat er ook maar enigszins mis is onmiddellijk 'nieuws' is en via de media op al het andere afstraalt. Annemieke van Dongen die het stuk voor de kranten schreef, vroeg me of ik het de moeite waard vond om er de aandacht van het publiek op te vestigen. Ik vond van wel. Bedrijven moeten weten dat ze niet laatdunkend met elkaars belangen om kunnen gaan. Van Dongen bood de Jumbowinkelier en het hoofdkantoor de kans om het probleem aan te pakken maar die gaven niet thuis.
Ik ben benieuwd wat jullie vinden: schaadt dit gedoe het imago van Jumbo, dat van vlees, dat van beide of had het buiten de krant moeten blijven?
Fotocredits: still, Omroep Brabant
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Dat dit soort 'minimale' foutjes kennelijk kunnen gebeuren geeft wat mij betreft vooral aan dat het er bij de bedrijven kennelijk niet toe doet hoe dat over komt bij de consument.
Eten kopen is een kwestie van vertrouwen. En nou juist dat vertrouwen werd bij mij jaren op de proef gesteld met alle talloze affaires en halve waarheden die al standaard op de verpakking vermeld worden. Voor mij maakte dit geval niets meer uit. Ik koop eigenlijk alleen nog eens in de maand blikjes leverpastei en nog een paar andere zaken in de supermarkt. (vertrouwen was al weg)
Mijn mening: die kon je horen in het journaal-fragmentje. Het gaat nergens over, maar is ontzettend stom. Het voedt het verkeerde gevoel.
Over het andere: ik leef niet in mijn natuurlijke habitat, maar ben er best gelukkig mee. Gelukkiger denk ik dan ik zou zijn in mijn wilde habitat. Durf jij voor de koe te spreken?
Dick, ik denk dat een rund (m/v, een koe is altijd vrouwelijk) zich het lekkerste 'voelt' in zijn natuurlijke habitat. Diezelfde natuurlijke habitat veroorzaakt trouwens gezond vlees door de linoleenzuren in gras. Last but not least kan een rund niet ziek worden van gras. Als ik het lijstje bekijk wat de mens de afgelopen 50 jaar in veevoer heeft gestopt (van dioxines tot pcb's), denk ik dat alleen op dat punt de grens allang overschreden is en begrijp ik dus niet waarom een weldenkend mens een voorkeur zou hebben voor de stal. (je bent een rund als je jezelf de stal gunt ;-)
Op de andere vraag verneem ik graag jouw mening. (wat is er erger, een goed etiket op fout vlees of een fout etiket op goed vlees ?)
Ze, over diervriendelijk: Nederland is het Zuid-Amerika van jouw koeien niet. Koeien, en zeker vleeskoeien, in Nederland hebben een leven dat de gemiddelde Nederlander erg diervriendelijk vindt als hij en zij het vergelijken met het leven van een ouderwetse legkip en zelfs een sterrenvarken. Of dat ook in werkelijkheid zo is, is weer een andere vraag. Eerlijk gezegd, denk ik dat ik liever een Nederlandse koe ben die veel binnen mag, dan een Z-Amerikaanse die buiten moet. Maar dat is mijn strict persoonlijk gevoel als ik mezelf als koe voorstel.
Ik kijk naar een oplossing om fraude in de toekomst te voorkomen in plaats van constant een sector keihard af te zeiken wat jij doet. Zolang slagerijen worden uitgeknepen worden door de supermarkten hou je die fraude. Alle slagerijen die het afgelopen jaar hadden gefraudeerd hadden financiële problemen doordat supermarkten eenzijdige kortingen opleggen op de manier van je geeft ons 2% korting of we gaan naar een andere leverancier. je kan fraudeurs beboeten en oppakken maar dat is dweilen met de kraan open.
Ik probeer een oplossing te zoeken om voor te zorgen om fraude te voorkomen ipv alleen maar te straffen. Voorkomen is beter dan helen, maar schijnbaar begrijp je dat niet helemaal.
Als in een stad de werkloosheid hard stijgt kun je er op rekenen dat er meer gestolen zal gaan worden, als de werkloosheid afneemt wordt er minder gestolen en ingebroken omdat er meer mensen voldoende inkomen hebben.