1 min
De grote Franse kaasmaker Bongrain pakt de Nederlandse staat aan. Die zou laks zijn door toe te staan dat een smeersel 'kaas' mag heten.
Nederland en de NVWA maken er volgens Bongrain een potje van. Yoghurtmaker De Zuivelhoeve is begonnen met een smeersel dat ze kaas noemen. Dat mag geen kaas heten. Het lijkt erop dat ook de NVWA vindt dat dat niet kan, omdat het De Zuivelhoeve vroeg de etiketten aan te passen. Toen De Zuivelhoeve dat niet deed, kreeg het bedrijf een boete. Maar daar bleef het bij. De boete is te laag en de Zuivelhoeve geeft aan beslist niet van plan te zijn de naam van zijn product aan te passen.
Overheid en de NVWA voeren dus een soort 'gedoogbeleid'. Daar begrijpt een rechtgeaarde Fransman niets van. Daarom ligt de zaak nu voor de rechter van het College van Beroep. De case is simpel samen te vatten: volgens Bongrain - een grote industriële kaasmaker, maar dan Frans met merken als St Agur - staat Nederland neppen met het woord 'kaas' toe. Straks mag er ook nog vis op een eiersalade staan. Paturain, een merk van Bongrain, is toch zeker ook alleen maar fijn en geen 'kaas'? Nou ja, het is roomkaas, maar geen kaaskaas.
Vraag aan Foodlog: overdrijft Bongrain of sjoemelt de Nederlandse overheid?
Fotocredits: De Zuivelhoeve
Dit artikel afdrukken
Overheid en de NVWA voeren dus een soort 'gedoogbeleid'. Daar begrijpt een rechtgeaarde Fransman niets van. Daarom ligt de zaak nu voor de rechter van het College van Beroep. De case is simpel samen te vatten: volgens Bongrain - een grote industriële kaasmaker, maar dan Frans met merken als St Agur - staat Nederland neppen met het woord 'kaas' toe. Straks mag er ook nog vis op een eiersalade staan. Paturain, een merk van Bongrain, is toch zeker ook alleen maar fijn en geen 'kaas'? Nou ja, het is roomkaas, maar geen kaaskaas.
Vraag aan Foodlog: overdrijft Bongrain of sjoemelt de Nederlandse overheid?
Fotocredits: De Zuivelhoeve
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#7 Frank: Jou quote moest ik wel om lachen: ""Nu geef ik Bongrain groot gelijk. Aan de schandpaal als misleidend product!.
Waarom zetten de supers dit compleet onzalige product op hun schappen? Laat ze echte kwaliteit aanbieden...""
Want als ze dat met alle producten zouden doen die volgens de ingrediënten totaal niet zijn wat het op de voorkant zegt te zijn, zouden ze voor 2/3 leeg staan..........
Zoals meerdere reacties hier al melden, what's in a name, de echt misleidende namen voor dingen die het echt niet zijn, daar kan ik inkomen als daar iets aan moet gebeuren, zoals idd soja 'melk' dat is geen melk, of kaas van soja met allerlei smaakjes die namen hebben van echte kazen waarbij ze allerlei toevoegingen en kunstgrepen moeten doen om het smakelijk te maken, maar iets waar toch iets van roomkaas in zit, daar moet dan moeilijk over gedaan worden. Soms vraag ik me af waar de prioriteiten van het merendeel van de mens ligt..........
Ik ben onlangs in de fabriek van heksenkaas geweest. Ik heb aldaar een mooi corporate verhaal gehad: Heksenkaas staat op zich los van de Zuivelhoeve, er is een aparte organisatie voor opgericht, omdat het niet past in het imago van de emmertjes van de zuivelhoeve.
En terecht. Heksenkaas is trouwens een brouwsel van een lokale groenteboer (geloof ik) daar in het Ooosten geloof ik zelfs die de boel verkocht heeft aan Zuivelhoeve. Die heeft het voedseltechnologisch wat veranderd zullen we maar zeggen.
Het is trouwens een spread, en ook zo bedoelt, om te concurreren met Philadelphia en dat soort smeersels.
Als antwoord op de vraag: De Fransman overdrijft, vind ik. Maar zijn er wettelijke kaders voor de term kaas? Dan is deze discussie namelijk snel ten einde. Zo ja: dan mag het niet als het niet voldoet, zo nee, dan mag het dus wel. Vervolgens: is dat dan erg?
Ik vind het raar dat pindakaas geen pindaboter heet, want dat is dan wel weer beschermd geloof ik.
Pindakaas, hoofdkaas, sojakaas, amandelkaas en de vruchtenkazen uit Zuid-Europa, suggereren dat kaas niet altijd een melkproduct hoeft te zijn. Zo roept heksenkaas bij mij een smeersel of stevige substantie op basis van heksen, of door heksen bereid, op.
De kaas die voor cheeseburgers, pizza's, geraspte kaas, lasagna's, kaasstengels wordt gebruikt, is vaak analoogkaas (nep-kaas), maar voor de smaak (en het etiket) vaak aangelengd met een beetje echte kaas. Op het etiket mag dus gewoon "bereid met kaas" staan. Net zoals mayonaise op basis van zonnebloemolie met een druppel olijfolie ineens olijfmayonaise heet. De Nederlander laat zich nu eenmaal gemakkelijk misleiden en vindt de smaak belangrijker dan de herkomst of samenstelling. Zo beoordelen de Duitsers, Fransen en Italianen de Pesto op basis van spinazie, zonnebloemolie, aardappels en cashewnoten als onecht en minderwaardig, terwijl de Nederlandse consument de namaak-Pesto prefereert boven echte Pesto die niet zout genoeg is en een beetje bitter smaakt.
Allemaal legale productvervaging waar de industrie dankbaar gebruik van maakt. En dan doe ik net zoals Frank #11, en trek me even terug in de keuken, waarna ik weet wat ik eet.
Eigenlijk is het gewoon veel te dure mayonaise met wat toevoegingen voor de smaak. Dan zijn er veel betere spreads.
Een Turks recept dat je heel makkelijk zelf kan maken: brokkel feta (goedkoop in kilo-blikken bij de Turk) van schapen, geiten of koeienmelk fijn, voeg fijngesneden peterselie, selderijblad en oregano uit eigen tuin, look en stukjes olijven (gedroogde tomaat) toe. In 5 minuten klaar en voorraad voor een week...
Platte kaas, Joep, in het Vlaams. En Fransen noemen het in het dagelijks verkeer 'du blanc'. Maar deze versie is een beetje dunner dan de 'blanc' die ik gewoon ben - met veel plezier - voor mijn ontbijt te nemen.