"Kinderen met een hogere BMI die gediscrimineerd worden vanwege hun gewicht voelen zich onzekerder, hetgeen op den duur kan bijdragen aan symptomen van depressiviteit (zoals dat bij volwassenen te zien is). Depressiviteit kan leiden tot obesitas door meer calorierijk troosteten, slechte slaapgewoonten en lethargie,” aldus onderzoeker Charlotte Hardman van de universiteit van Liverpool in ScienceDaily.

Voor het onderzoek werden gegevens gebruikt van ruim 17.000 kinderen uit de Millennium Cohort Study. Ze werden geboren na 2000; toen ze 3, 5, 7, 11 en 14 jaar waren, werden hun lengte en gewicht vastgelegd.

De ouders van de kinderen vulden vragenlijsten in over de geestelijke gesteldheid van de kinderen. Tot het 7e levensjaar noteerden ze geen problemen. Na die leeftijd stegen zowel het lichaamsgewicht als emotionele problemen. Van de 14-jarigen was 8% obees en had het dubbele aantal gevoelens van neerslachtigheid (‘low mood’) en angst.

Ook een Zweeds onderzoek dat eveneens op het ECO werd gepresenteerd, liet zien dat kinderen en adolescenten met obesitas vaker psychische problemen hebben. De Zweden van het Karolinska Institutet onderzochten of er een directe relatie tussen beide bestaat. Ze concludeerden dat die er is.

In vergelijking met kinderen van normaal gewicht bleken klachten van angstgevoelens en depressie tot 2 keer vaker voor te komen bij dikke kinderen. Die leken los te staan van factoren als socio-economische status, migratie-achtergrond, bestaande psychische problemen en geestesziekten van de ouders. Voor dit onderzoek werden 12.000 kinderen uit het Swedish Childhood Obesity Treatment Register vergeleken met 60.000 andere kinderen van 6 tot 17 jaar.

De onderzoekers van beide studies benadrukken dat niet is aangetoond dat obesitas depressiviteit en angstgevoelens veroorzaakt. Vanwege de ernst van de zaak doen ze een oproep voor meer onderzoek naar deze verschijnselen. Uit het Britse onderzoek kwam dat een vijfde van de pubers met overgewicht ernstige emotionele nood ervaart.
Dit artikel afdrukken