Volgens Dijkhuizen is een 'hoge productiviteit op de beschikbare landbouwgrond' de enige waarop genoeg voedsel geproduceerd kan worden om de mensheid te (blijven) voeden. "Hoge productiviteit is bovendien gunstig als het gaat om de CO2-voetafdruk van de productie. De uitstoot per eenheid product vermindert”, aldus Dijkhuizen. Dat dat echter niet samen gaat met de huidige dierwelzijnseisen realiseert Dijkhuizen zich ook: "Die richting zich op meer ruimte per dier en langzamere groei. Beide aspecten verhogen de CO2-voetafdruk", citeert EVMI.
De benodigde 'hoge productiviteit' ziet Dijkhuizen alleen maar bereikt worden als er gebruik gemaakt wordt van nieuwe technologieën, zoals 'genomics, precisielandbouw en het voorkomen van na-oogst verliezen.'
Aalt Dijkhuizen was tot maart van dit jaar voorzitter van Wageningen UR en heeft zich altijd uitgesproken voor intensivering van de landbouw.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Voor alle duidelijkheid, Lourens: ik ben vóór efficiëntie - waar zei ik iets anders? -.
Zolang dat tenminste niet ten koste gaat van volksgezondheid en dierenwelzijn.
Grappig te lezen dat acties tegen (onverdoofd) castreren dus niet alleen tot minder dierenleed, maar tevens tot betere conversie en verdienmogelijkheden van varkensboeren kunnen leiden. Tot waarschijnlijk minder infecties, en dus minder antibioticagebruik. En tot minder, en minder onaangenaam werk voor de varkensboer.
Win-win dus.
Zijn het overigens niet de "natuurlijke groeihormonen", maar de normale testosteronspiegels door het niet castreren, die de betere conversie en vlees/vetverhouding bewerkstelligen van varkentjes die castratie bespaard blijft?
Dan je "gebruik van amninozuren". Je bedoelt aminozuren, naar ik aanneem.
Het lijkt me wat lastig om varkens op te fokken als je ze deze bouwstenen van eiwitten - essentieel voor de groei - onthoudt.
Een "te veel" aan - dure?- aminozuren wordt verbrand of in vet omgezet, en geeft dan waarschijnlijk inderdaad onnodig hoge voerkosten. Jouw specialisme.
Hierbij ten overvloede dan nog maar eens de gevolgen van resistentie-ontwikkeling:
zo'n 23.000 doden in de VS, en zelfs zo'n 50.000 in de EU en VS samen.
Eenvoudig te vinden, lijkt me.
Iets waar jij helaas systematisch je hoofd voor in het zand blijft steken.
Schippers was daar recent nog zeer duidelijk over. Waarschijnlijk kan zelfs ook een Hellebrekers je de ogen niet openen. Ik stop er in elk geval op deze manier mee met jou.
You can lead a horse to the water, but you can't make it drink. Fijne Pinkster!
Stel je aan mij nu vragen die voor Duikhuizen zijn bedoeld?? Ik zie de beste man vrijwel nooit, en heb evenmin contact. Hoe moet ik nu weten wat Dijkhuizen denkt over groeihormonen en over aantallen kippen? Wie bedoel je met de term jullie? Wellicht denk je dat ik bij één of andere organisatie hoor, dat is niet het geval.
Overigens is het 'gebruik' van natuurlijke groeihormonen bij varkens wel toegenomen sinds de biggenbeertjes niet meer worden gecastreerd. Hierdoor groeien de beertjes beter en benutten voer efficienter. Dat levert een flinke besparing op.
http://edepot.wur.nl/272718
Heb jij liever dat de biggen wél weer worden gecastreerd??
En als je zo tegen efficientie bent, wat vindt je dan van het gebruik van amninozuren? Dat bespaart namelijk ook voer.
In de ene link van jou die verwijst naar een WUR rapport over pluimvee kan ik niets vinden over antibiotica. Heb je een reden om naar dat rapport te verwijzen? Je roept 45.000 doden in het Westen en verwijst naar een krantenbericht in de Dailymail, maar daar vind ik dat getal niet terug. Wat is in dit kader de bedoeling van die specifieke verwijzing? De relatie daarmee met de voerbespaarderskwestie is namelijk nihil. Jouw verwijzing naar het Gezondheidsraad rapport is heel zinnig. Maar blijkbaar heb je het niet gelezen (en de vermelde nuanceringen laten inwerken), anders zou je wellicht iets minder hard van de toren blazen.
Dank voor je uitgebreide toelichting, Lourens. Wij hebben een duidelijk andere kijk op de zaak en wegen anders. Voor mij tellen de inmiddels 45.000 doden in het Westen en miljarden extra zorgkosten door bacteriële resistentie zwaarder dan die paar procent vleesgroeibevordering. Vandaar dat ik opkijk van de term "voerbespaarder".
Juist ook die continue lage doses "specifieke" antibiotica door het voer bleken resistentiebevorderaars. Een al jaren gepasseerd station, een voltooide discussie, niet?
Wat vind jij in dat kader eigenlijk van het gebruik van groeihormonen? Noemen jullie die soms ook duurzame voerbespaarders? Zou het niet inzetten van groeihormonen door Dijkhuizen soms ook gezien worden als een bijdrage aan onze CO2-voetafdruk, aan global warming, het schuldig zijn aan "het" voedselprobleem in 2050? Bij hoeveel kippen op 1 m2 zou het voor Dijkhuizen eigenlijk voldoende duurzaam zijn? 20? 30? 40?
Dick B. #31, ik verbaas me een beetje over je vraag, want met een beetje Googelen krijg je duizenden berichten. Wellicht echter zag je door de bomen het bos niet meer. Ik zal een poging doen tot beknopte verduidelijking. Ga me hierop echter niet beschuldigen als pleitbezorger van het één of ander. Het is slechts een eenvoudig terugblikje. Misschien zijn er lezers met meer verstand van zaken, laat die dan gerust verbeteren of aanvullen.
Net als de meeste andere antibiotica zijn ook de voerbespaarders (ofwel: Antimicrobiële Groei Bevorderaars, AMGB) in de natuur vrij voorkomende stoffen, gemaakt door bodemschimmels.
De ontdekking dat antibiotica kan zorgen voor extra groei gebeurde bij toeval. In 1949 werd een restproduct van de productie van VitamineB12 in de VS gebruikt in pluimveevoer. Men zag dat de dieren beter groeiden dan op grond van de Vit B12 kon worden verklaard. Snel bleek dat de aanwezige tetracycline (geproduceerd door soortgelijke schimmel) de reden was. Diverse andere antibiotica zorgden ook voor dit effect. De werking wordt meest verklaard vanwege het beïnvloeden van de darmflora (verminderen van o.a. Enterococcen). Hierdoor blijft de darmwand in betere conditie en daardoor neemt de voerbenutting toe. Afhankelijk van diersoort, leeftijd en bedrijf wordt een groeibevorderend (=voerbesparend) effect gezien van 1-8%.
Vanaf 1970 is een EEG verordening afgekondigd ter regulering van het gebruik. Als voorwaarden voor toelating onder andere: werkzaam, dus groeibevorderend effect; actief tegen gram-positieve bacteriën; werkzaam in de darm en wordt niet opgenomen door de darmwand (komt niet in het vlees); niet in gebruik als medicijn (bij mens of dier); niet gerelateerd aan humaan gebruikt antibioticum.
Enkele voorbeelden: Avilamycine, avoparcine, zink-bacitracine, tylosine, virginiamycine en spiramycine, flavomycine, carbadox, monensin.
Door specifieke eigenschappen zijn deze stoffen niet geschikt als geneesmiddel bij mens of dier, o.a: ziekmakende bacteriën zijn veelal gram-negatief (bv e-coli of salmonella); de middelen zijn toxisch bij therapeutisch werkzame dosering; of ze smaken heel vies (niet geschikt voor oraal gebruik); of tasten weefsel aan bij injectie; of er zijn betere alternatieven. In het veevoer werden uiterst lage doseringen gebruikt van 5-50 gram per 1.000 kilo voer waardoor resistentie-ontwikkeling niet vergelijkbaar is met medicijngebruik.
Terzijde: voor zover mij bekend is geen van de bovengenoemde middelen een Beta-Lactam en zorgen dus niet voor de veelgenoemde ESBL-resistentie.
Naarmate de farmaceutische industrieën meer therapeutische medicijnen ontwikkelden, werden moleculaire relaties met antibiotica als voerbespaarders sterker, en die verloren daardoor toelating. Bijvoorbeeld: Avoparcine als AMGB met als humane tegenhanger Vancomycine. Virginiamycine als AMGB met nieuw ontwikkelde Synercid als humane tegenhanger (beide van Pfizer). Uiteindelijk volgde totaalverbod in 2006:
http://europa.eu/rapid/press-release_IP-05-1687_en.htm
Na het verbod op de AMGB's nam de ziektedruk toe en daarmee sterfte van biggen. Ook het gebruik van therapeutische antibiotica nam toe. Hierdoor zag men o.a. toename van resistente coli en salmonella.
http://www.octagon-services.co.uk/articles/withdrawalAGP.htm
Al voorafgaand aan het verbod ontstond een grote zoektocht naar alternatieven. Bijvoorbeeld: aanpassing van voer (lichter verteerbaar voor biggen); pre- en probiotica; toevoeging van knoflook, kaneel, oregano; oliosachariden, zuren, gisten, strakker management, grotere hygiëne etc;
http://www.wageningenur.nl/nl/Publicatie-details.htm?publicationId=publication-way-333537353131
Meestal waren de alternatieven kostprijsverhogend, maar aangezien het Europabreed speelde, bleef concurentienadeel beperkt tot derde landen.
Ik hoop dat het een beetje duidelijk is. Al met al grote verschillen tussen werking en gebruik van voerbespaarders/AMGB's en therapeutische antibiotica.
"De term 'voerbespaarder' was in dit geval volledig terecht gebruikt (door mij), want het ging om het voerbesparende effect van specifieke antibiotica met specifieke toepassing (afwijkend van geneesmiddel-antibiotica). Van der Aar sprak voor een publiek van specialisten en noemde in die setting gewoon antibiotica of AMGB. "
Ik ben geen "specialist", en leer graag wat bij, Lourens. Wat is het verschil tussen "geneesmiddel-antibiotica" en "specifieke antibiotica met specifieke toepassing"?