2 min
'Meer dan de helft van de Nederlandse vleeskalveren is ziek'. Met die uitspraak lanceerde dierenwelzijnsorganisatie Dier&Recht deze week een petitie om de gezondheidsproblemen in de kalverhouderij op de politieke agenda te plaatsen. De kranten namen het nieuws over. Het onderzoek waar de uitspraak op gebaseerd was, ging over stalvloeren. Wat was er nou aan de hand? We belden met de bron van het nieuws.
"Meer dan de helft van de ruim 1 miljoen vleeskalveren in Nederland heeft een longaandoening. Honderdduizenden kalveren hebben een longontsteking of pijnlijke borstvliesontsteking. Die conclusie trekt dierenwelzijnsorganisatie Dier&Recht op basis van resultaten uit een wetenschappelijk onderzoek van Wageningen Lifestock Research", meldde het AD deze week.
Onderzoek
De uitspraken zijn gebaseerd op een wetenschappelijke studie met de titel 'Alternatieve vloeren voor vleeskalveren'. Het betreft een grootschalige en langlopende studie bij 14 kalverhouders naar verschillende vloertypes en de effecten daarvan op "loop- en ligcomfort, diergezondheid en stalklimaat." Met andere woorden: uitglijden, blessures en de mate van vervuiling. De onderzoekers keken naar gedrag (uitglijden), gezondheid (blessures, kreupelheid), afwijkingen aan klauwen en gewrichten, mate van bevuiling en groei. Het onderzoek concludeerde dat het type stalvloer weinig tot geen verschil maakt voor de diergezondheid, maar dat een zachtere vloer het welzijn van het kalf verhoogt.
Het onderzoek gaat niet over longproblemen. Hoe komt Dier&Recht dan toch aan die longproblematiek? Dat vroegen we na bij de onderzoekers. Het onderzoek bekeek de invloed van de vloer op onder meer diergezondheid. Als onderdeel van het onderzoeksprotocol zijn bij de slacht ook de longen bekeken (zie p. 78 in bijlage 6 van het rapport). Die werden ingedeeld in 4 klassen: gave longen, minimale beschadiging, licht tot mild beschadigd en zwaar beschadigd. Die classificaties wijzen op een aandoening die het dier ooit heeft gehad, maar hoeven niet te wijzen op ziekte van het geslachte dier. Gemiddeld heeft zo'n 48% van de onderzochte longen geen enkele beschadiging, blijkt uit het onderzoek. Ruim 33% heeft een licht spoor van een aandoening die het dier gedurende zijn leven heeft gehad. Een kleine 6% heeft sporen van een ernstige longaandoening. De gevolgtrekking van Dier&Recht, dat meer dan de helft van de Nederlandse kalverpopulatie ziek is, komt volgens WUR-onderzoeker Kees van Reenen geheel voor rekening van Dier&Recht. Het staatje mag zo niet gelezen worden, zegt van Reenen.
Dier&Recht ziet in het onderzoek aanleiding om een petitie voor structurele aanpassingen in de kalversector kracht bij te zetten; de NGO wil de herkomst en opfok van de dieren beperken. Jonge (stier)kalveren uit heel Europa komen naar Nederland en worden na circa 8 maanden geslacht. Door het samenvoegen van dieren van verschillende herkomst zijn ze vatbaar voor ziektekiemen die ze vanuit verschillende bronnen bij elkaar brengen. Dat brengt inderdaad een verhoogd ziekterisico met zich mee. Dier&Recht lijkt een kwantitatieve aanwijzing voor luchtweginfecties in de praktijk te hebben willen lezen in het staatje over longkwaliteit.
Niet ziek, maar gevolg luchtweginfectie
We vroegen ook de VanDrie Group, de grootste kalvermester van ons land, om een reactie op het bericht van Dier&Recht. Henny Swinkels van VanDrie wijst er op dat de afwijkingen op de longen niet betekenen dat dieren klinisch ziek zijn. "Als luchtweginfecties optreden, denk aan snotneuzen, oor-, long-of keelontsteking, bronchitis, dan kunnen die - hoe klein ook - pathologische sporen achterlaten", volgens Swinkels; "zulke beschadigingen zijn het gevolg van een natuurlijk afweerproces van de kalveren." Het wil zelfs niet zeggen dat de dieren er daadwerkelijk ziek van worden; het aantal echte ziektegevallen is volgens Swinkels afhankelijk van de samenstelling van de groep dieren en de agressiviteit van de ziekteverwekker.
Swinkels durft precies te zijn.
"Het hoge percentage genoemd door Dier en Recht komt op geen enkele manier overeen met het percentage afkeuringen van longen dat op onze kalverslachterijen wordt geconstateerd", zegt hij. Volgens hem is dat het bewijs dat pathologische sporen en ziekte twee verschillende dingen zijn. Kan dat ook met cijfers worden geïllustreerd? Swinkels: "het percentage afgekeurde longen bij de slacht ligt bij VanDrie Group doorgaans tussen de 3 en 5,5 procent". Dat feitelijke percentage wijkt nogal af van het beeld dat Dier&Recht deze week heeft gecreëerd.
Dit artikel afdrukken
Onderzoek
De uitspraken zijn gebaseerd op een wetenschappelijke studie met de titel 'Alternatieve vloeren voor vleeskalveren'. Het betreft een grootschalige en langlopende studie bij 14 kalverhouders naar verschillende vloertypes en de effecten daarvan op "loop- en ligcomfort, diergezondheid en stalklimaat." Met andere woorden: uitglijden, blessures en de mate van vervuiling. De onderzoekers keken naar gedrag (uitglijden), gezondheid (blessures, kreupelheid), afwijkingen aan klauwen en gewrichten, mate van bevuiling en groei. Het onderzoek concludeerde dat het type stalvloer weinig tot geen verschil maakt voor de diergezondheid, maar dat een zachtere vloer het welzijn van het kalf verhoogt.
Het onderzoek gaat niet over longproblemen. Hoe komt Dier&Recht dan toch aan die longproblematiek? Dat vroegen we na bij de onderzoekers. Het onderzoek bekeek de invloed van de vloer op onder meer diergezondheid. Als onderdeel van het onderzoeksprotocol zijn bij de slacht ook de longen bekeken (zie p. 78 in bijlage 6 van het rapport). Die werden ingedeeld in 4 klassen: gave longen, minimale beschadiging, licht tot mild beschadigd en zwaar beschadigd. Die classificaties wijzen op een aandoening die het dier ooit heeft gehad, maar hoeven niet te wijzen op ziekte van het geslachte dier. Gemiddeld heeft zo'n 48% van de onderzochte longen geen enkele beschadiging, blijkt uit het onderzoek. Ruim 33% heeft een licht spoor van een aandoening die het dier gedurende zijn leven heeft gehad. Een kleine 6% heeft sporen van een ernstige longaandoening. De gevolgtrekking van Dier&Recht, dat meer dan de helft van de Nederlandse kalverpopulatie ziek is, komt volgens WUR-onderzoeker Kees van Reenen geheel voor rekening van Dier&Recht. Het staatje mag zo niet gelezen worden, zegt van Reenen.
Dier&Recht ziet in het onderzoek aanleiding om een petitie voor structurele aanpassingen in de kalversector kracht bij te zetten; de NGO wil de herkomst en opfok van de dieren beperken. Jonge (stier)kalveren uit heel Europa komen naar Nederland en worden na circa 8 maanden geslacht. Door het samenvoegen van dieren van verschillende herkomst zijn ze vatbaar voor ziektekiemen die ze vanuit verschillende bronnen bij elkaar brengen. Dat brengt inderdaad een verhoogd ziekterisico met zich mee. Dier&Recht lijkt een kwantitatieve aanwijzing voor luchtweginfecties in de praktijk te hebben willen lezen in het staatje over longkwaliteit.
Niet ziek, maar gevolg luchtweginfectie
We vroegen ook de VanDrie Group, de grootste kalvermester van ons land, om een reactie op het bericht van Dier&Recht. Henny Swinkels van VanDrie wijst er op dat de afwijkingen op de longen niet betekenen dat dieren klinisch ziek zijn. "Als luchtweginfecties optreden, denk aan snotneuzen, oor-, long-of keelontsteking, bronchitis, dan kunnen die - hoe klein ook - pathologische sporen achterlaten", volgens Swinkels; "zulke beschadigingen zijn het gevolg van een natuurlijk afweerproces van de kalveren." Het wil zelfs niet zeggen dat de dieren er daadwerkelijk ziek van worden; het aantal echte ziektegevallen is volgens Swinkels afhankelijk van de samenstelling van de groep dieren en de agressiviteit van de ziekteverwekker.
Swinkels durft precies te zijn.
"Het hoge percentage genoemd door Dier en Recht komt op geen enkele manier overeen met het percentage afkeuringen van longen dat op onze kalverslachterijen wordt geconstateerd", zegt hij. Volgens hem is dat het bewijs dat pathologische sporen en ziekte twee verschillende dingen zijn. Kan dat ook met cijfers worden geïllustreerd? Swinkels: "het percentage afgekeurde longen bij de slacht ligt bij VanDrie Group doorgaans tussen de 3 en 5,5 procent". Dat feitelijke percentage wijkt nogal af van het beeld dat Dier&Recht deze week heeft gecreëerd.
Nog 5
Je hebt 0 van de 5 kado-artikelen gelezen.
Op 10 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 10 juli krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_84_s_c1.jpg)
Dick, #40, eensgelijks!
Nee, dat vind ik niet. Wel dat we genoeg uitgewisseld hebben.
Je zou kunnen voorstellen de paar honderdduizend 1 ster Beter Leven kalveren van VanDrie te testen op de gesignaleerde kwalen en te kijken of er verschil is met de metingen van Van Reenen. De stallen worden regelmatig geïnspecteerd. Of je moet willen constateren dat de Dierenbescherming (de eigenaar van het sterrenkeurmerk) lijden toelaat, cq. een lijdend dier niet herkent. Misschien strijkt deze suggestie je laatste opmerking weer in de plooi.
Marco #39, dat is een boeiend punt dat ook weer direct aan nep grenst. In de samenleving vatten opinies post. Zo willen we bijvoorbeeld dat leghaantjes moeten blijven leven, terwijl dat nogal verspillend is (je hebt twee plofkippen voor dezelfde hoeveelheid voer) en jonge kuikens die direct vermalen worden duurzamer en - objectief gezien - diervriendelijker te verwerken zijn. De geitenbokjeskwestie is net zo'n verhaal.
Als je het verder over blinde vlekken tussen maatschappelijke gevoelens en werkelijkheden wilt hebben, moet je die discussies verder voeren. Wij hebben het weleens gedaan in onze cursussen. Het is goed te doen als je elkaar ziet. Je ziet het hier moeizamer gaan, maar toch ook vorderen.
Freudiaans, dat "stiefkalf" van je, die houden we erin!
Bijna net zo'n goeie als "plofkip", Cécile ;-)
Fijne Kerstdagen!
P.S.: Voor de goede orde: ik had het #36 over een "internationaal sleep-businessmodel"
Voor de rest helaas toch nogal "vooringenomen" pot/ketel nepverwijten van je, niet?
In hetzelfde onderzoek blijkt bij rose'kalveren (die dus naast melk ook vast voedsel krijgen) het % onaangetaste longen veel lager (ongeveer 30%), het aantal ernstig aangetaste longen veel hoger (ongeveer 18%) en het % pleuritis ook hoger (ongeveer 50%). Vind ik vreemd, hogere percentages bij rose', wellicht omdat ze ouder worden? Of gaan de slechtste naar rose'bedrijven.
NB! bij slacht, degene die de eindstreep niet hebben gehaald of die op de boerderij gebleven zijn omdat ze waarschijnlijk afgekeurd worden tellen niet mee.
Cecille Janssen,
onder B: Maatschappelijke voordelen?
Koeien die veel melk geven en waar de kalveren niet zo geschikt zijn qua gezondheid en vleesproductiegeschiktheid en die dan toch een weg vinden in de kalverindustrie wat is daar precies het maatschappelijke voordeel van? De huidige praktijk lijkt mij enkel in het voordeel van melkveehouders die dergelijke koeien hebben.
#32 Dick B.: Weet jij hoeveel tijd het kost om een ziek kalf te verzorgen?
Wanneer je dat weet is een kop ´Helft van de Nederlandse kalveren is ziek’, ´Helft Nederlandse vleeskalveren heeft longkwaal’, zoals vele grote en kleine kranten onlangs overnamen van Dier&Recht;, moeilijk te geloven. Ik kan mij moeilijk voorstellen dat wanneer je een kalverhouderij binnenloopt de helft van de kalveren ziek is. Want dat veronderstellen die koppen toch. Prioriteit op ons bedrijf is de gezondheid van de beesten (ook van alle stierkalfjes). Omdat je het beste voor hebt met de beesten, vanwege kosten en opbrengsten, werkgemak en nog veel meer. Ik kan mij niet voorstellen dat dit voor kalverhouders niet geldt.
Er is uitgelegd dat je slachtlijnbevindingen niet klakkeloos kunt doortrekken naar of de kalveren ook daadwerkelijk klinisch ziek zijn geweest (het kan ook een afweerreactie zijn geweest, zonder klinische ziekteverschijnselen, wanneer ik de KNMvD goed begrijp).
Ik wil de ernst van de zaak niet bagatelliseren maar ben wel erg benieuwd naar de cijfers van de daadwerkelijke klinische ziektegevallen in de kalverhouderij.