De Dierenbescherming werd opgericht door honden- en kattenliefhebbers. Inmiddels geven ze sterren aan eetbare landbouwhuisdieren. Hoe zal zich dat ontwikkelen, als we ons realiseren hoe onze huisdierenliefde zich ontwikkeld heeft?
Onze huisdieren krijgen speciaal eten, hebben hun eigen dokters, reisbescheiden en speelgoed. Welke katteneigenaar is niet eigenlijk kattenpersoneel? Onze dieren 'dichtbij' zijn onze gelijkwaardige levenspartners geworden. Soms zelfs tot na de dood.
Karl Lagerfeld, de wereldberoemde mode-ontwerper en artistiek directeur van het modehuis Chanel, wijdde al een boek aan haar. Voor hem is ze zijn muze. Ze trad op in talrijke campagnes. Ze heeft meer dan 90.000 volgers op de sociale media zoals Twitter, Instagram en Facebook. Ze heeft een eigen bankrekening. Vorige week maakte Lagerfeld zelfs bekend dat hij een deel van zijn fortuin opzij gezet heeft voor als hem iets overkomt. "Choupette is een rijk meisje", zei hij in Le Figaro. De normaalste zaak van de wereld, toch? Alleen is Choupette een Heilige Birmaan.
'Onmetelijke liefde'
Lagerfeld bekende dat hem iets overkomen was wat hij nooit had verwacht. Hij heeft een 'onmetelijke liefde' opgevat voor de witte poes met de blauwe ogen. En daarin staat hij niet alleen. Over de hele wereld zijn voorbeelden bekend van huisdieren die als erfgenaam zijn aangewezen door hun baasjes. Sinds een jaar of tien gebeurt dat met enige regelmaat. In 1992 werd de Duitse Herdershond Gunther IV de eerste dierlijke multimuljonair ter wereld.
De hond erfde 328 miljoen euro van zijn bazinnetje, de Duitse gravin Karlotta Liebenstein. In de VS heeft Oprah Winfrey in haar testament vastgelegd dat haar 5 honden bij haar overlijden 27 miljoen euro onder elkaar mogen verdelen. In dat land is er overigens niets raars aan om je geld na te laten aan je gezelschapsdier. Zo schieten er ook de laatste tijd 'bejaardenhuizen' voor dieren als paddenstoelen uit de grond. Voor een kleine 5.000 euro kun je bijvoorbeeld in de Californische Blue Bell Foundation je kat tot aan zijn overlijden laten verzorgen.
Chunmun is multimiljardair
Maar de kroon spant toch wel het Indiase aapje Chunmum. Zijn baasjes, Brajesh Srivastava en zijn vrouw Shabista hebben een stichting in het leven geroepen om na hun dood voor hun geliefde aap te zorgen. "Mensen verklaren ons wellicht voor gek, maken ons misschien wel belachelijk. Maar wij weten hoeveel Chunmun voor ons betekent. Wij hebben geen kinderen en Chunmun is als een zoon voor me. Ik wil zeker weten dat hij, ook als wij overlijden, er niets van merkt, dat hij hetzelfde leventje kan blijven leiden als nu", zegt de 45-jarige Shabista in Le Figaro. De stichting zou de beschikking krijgen over 2,6 miljard euro.
'Levend wezen met gevoel'
In Frankrijk is dat bij wet onmogelijk. Je kunt je geliefde gezelschapsdier geen legaat of erfenis nalaten, ondanks dat het Franse parlement onlangs dieren officieel de status van 'levend wezen met gevoel' heeft toegekend. Dat is anders dan in Nederland. Volgens Nederlands recht is een hond of kat een ding, waarvan je eigenaar kunt zijn. Net als een fiets of een huis. Een huisdier is geen rechtspersoon of zelfstandig persoon, die je als rechtstreekse erfgenaam kunt benoemen. Wel kun je iemand aanwijzen die na je dood de verzorging van het dier op zich zal nemen. Bij voorkeur leg je dat in een notariële acte vast. En je kunt je geld of goederen nalaten aan een stichting of dierwelzijnsorganisatie.
Dieren als miljonair. Is het een uitwas of een teken van de tijd?
Fotocredits: cover, 'Choupette, The Private Life of a High-Flying Fashion Cat'
Dit artikel afdrukken
Karl Lagerfeld, de wereldberoemde mode-ontwerper en artistiek directeur van het modehuis Chanel, wijdde al een boek aan haar. Voor hem is ze zijn muze. Ze trad op in talrijke campagnes. Ze heeft meer dan 90.000 volgers op de sociale media zoals Twitter, Instagram en Facebook. Ze heeft een eigen bankrekening. Vorige week maakte Lagerfeld zelfs bekend dat hij een deel van zijn fortuin opzij gezet heeft voor als hem iets overkomt. "Choupette is een rijk meisje", zei hij in Le Figaro. De normaalste zaak van de wereld, toch? Alleen is Choupette een Heilige Birmaan.
'Onmetelijke liefde'
Lagerfeld bekende dat hem iets overkomen was wat hij nooit had verwacht. Hij heeft een 'onmetelijke liefde' opgevat voor de witte poes met de blauwe ogen. En daarin staat hij niet alleen. Over de hele wereld zijn voorbeelden bekend van huisdieren die als erfgenaam zijn aangewezen door hun baasjes. Sinds een jaar of tien gebeurt dat met enige regelmaat. In 1992 werd de Duitse Herdershond Gunther IV de eerste dierlijke multimuljonair ter wereld.
De hond erfde 328 miljoen euro van zijn bazinnetje, de Duitse gravin Karlotta Liebenstein. In de VS heeft Oprah Winfrey in haar testament vastgelegd dat haar 5 honden bij haar overlijden 27 miljoen euro onder elkaar mogen verdelen. In dat land is er overigens niets raars aan om je geld na te laten aan je gezelschapsdier. Zo schieten er ook de laatste tijd 'bejaardenhuizen' voor dieren als paddenstoelen uit de grond. Voor een kleine 5.000 euro kun je bijvoorbeeld in de Californische Blue Bell Foundation je kat tot aan zijn overlijden laten verzorgen.
Chunmun is multimiljardair
Maar de kroon spant toch wel het Indiase aapje Chunmum. Zijn baasjes, Brajesh Srivastava en zijn vrouw Shabista hebben een stichting in het leven geroepen om na hun dood voor hun geliefde aap te zorgen. "Mensen verklaren ons wellicht voor gek, maken ons misschien wel belachelijk. Maar wij weten hoeveel Chunmun voor ons betekent. Wij hebben geen kinderen en Chunmun is als een zoon voor me. Ik wil zeker weten dat hij, ook als wij overlijden, er niets van merkt, dat hij hetzelfde leventje kan blijven leiden als nu", zegt de 45-jarige Shabista in Le Figaro. De stichting zou de beschikking krijgen over 2,6 miljard euro.
'Levend wezen met gevoel'
In Frankrijk is dat bij wet onmogelijk. Je kunt je geliefde gezelschapsdier geen legaat of erfenis nalaten, ondanks dat het Franse parlement onlangs dieren officieel de status van 'levend wezen met gevoel' heeft toegekend. Dat is anders dan in Nederland. Volgens Nederlands recht is een hond of kat een ding, waarvan je eigenaar kunt zijn. Net als een fiets of een huis. Een huisdier is geen rechtspersoon of zelfstandig persoon, die je als rechtstreekse erfgenaam kunt benoemen. Wel kun je iemand aanwijzen die na je dood de verzorging van het dier op zich zal nemen. Bij voorkeur leg je dat in een notariële acte vast. En je kunt je geld of goederen nalaten aan een stichting of dierwelzijnsorganisatie.
Dieren als miljonair. Is het een uitwas of een teken van de tijd?
Fotocredits: cover, 'Choupette, The Private Life of a High-Flying Fashion Cat'
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
#5 Haha Dick, zoals de hond is, leer je de baas kennen. Geld dus niet alleen voor hondenbezitters maar voor alle mensen die dieren (al dan niet gezelschap) houden.
#8 Wat dat betreft ben ik het ook helemaal met je eens. Maar hoe definieer je het najagen van dat vermogen om het vervolgen aan je nazaten na te laten?
@ Ria, hoe denk je over petfood in zijn algemeenheid? Het zijn slachterijproducten die voor de slachter een hoger rendement opleveren dan voor de rest van het karkas wat de humane consumptiecircuit in gaat.
Wat mij opvalt: dierenbeschermers hebben het altijd over soorteigen gedrag kunnen vertonen als maatstaf voor dierwelzijn in de veehouderij. Bij honden en katten hoor je daar nooit over.
Dank Hans,
Het is duidelijk dat jij je verantwoordelijk voor je eigen dieren voelt en daarnaar handelt (volgens jouw normen).
Deze kakmadam, die jouw toorn opwekt, zal waarschijnlijk ook niet door mij leuk gevonden worden. Maar is dat een reden om haar commercieel te flessen?
Ik kan zwaarder gaan. Wat mag je een ander aandoen als je die persoon (personen, groep, andere religie, huidskleur etc.) op zijn minst niet respecteert? Uit "nobel ethisch principe"? Kijk om je heen, Hans!
Dierenliefde (in bijv. Ned.) een Freudiaanse projectie? Gaat een beetje boven mijn pet. Ik ben geen psycholoog.
Ik weet wel dat deze slager gewoon klanten flest, mijn slager zou het niet zijn.
Hij zou gewoon kunnen weigeren met redenen en een alternatief aanbieden.
Beste Ria,
Een goede filet de boeuf voor een doorgefokte kloon (het arme beestje kan er zelf niets aandoen en is het morbide product van misplaatste dierenliefde..) in stukken laten kappen, vind ik een decadente vorm van perversiteit, die juist BEIDE dieren onrecht doet.
Zowel de koe als de hond..
Een hond is een beest, en dien je het best om als beest (en met respect voor zijn beest-zijn) te behandelen.
Ik hou van dieren.
We hebben een kater, 19 jaar oud, die ik met liefde zelf (!) zal doden als zijn tijd gekomen is, omdat niemand dat liefdevoller kan als ik, en waar we heel erg aan gehecht zijn.
Die gaat niet ge-stressed over z’n toeren in een rieten poezenmandje naar die dubieuze commerciële poezenfluisteraar, die al lang geen nuchtere veearts meer is, maar een getormenteerde psychiater (*).
We houden hem kort qua eten. Hij rooft merelnesten, verstop duiven onder mijn zetel in kamer en verstopte twee jaar terug een jong konijntje met afgekloven kop in een schoen.
Prachtig ! Dat is een natuurlijk beest optima forma ! Geen zeebanket, maar we kopen wel onze vis met een kop er aan en geen Iglo-troep.
Een kakmadam die in haar imbeciele stupiditeit een filet de boeuf voor haar tr*ttelikker in stukjes laat kappen, behoort bedonderd worden.
Uit nobel ethisch principe !
Want wat je niet door hebt, Ria, is dat die slager echte liefde voor zijn vak heeft.
En hij zulke perverse verspilling van ‘schoon koevlees’ niet over zijn hart kan krijgen….
Vlees is meer dan een consumentenkluit voeding !
(*)
Meegmaakt dat een dierenarts, die naar een schaap kwam kijken, dat niet meer op stond, op z’n hurken ging zitten, en in ons bijzijn vroeg: ‘En hoe heet je ?”. Ik heb hem gevraagd of hij gek was en we van dat soort fratsen niet hielden.
Hij maakte duidelijk dat hij het met ons eens was, maar helaas dieren op een dergelijke wijze moest benaderen, vanwege de emotionaliteit die meestal bij de eigenaars van het beest een belangrijke rol speelde. Er is maar een dierenarts in IJzendijke, en hij mag dit lezen.
Er is iets goed mis met de verhouding mens/dier.
Zeker in Nederland.
Dierenliefde is een Freudiaanse projectie geworden.
Hans, alhoewel ik jou (-w reacties i.h.a.) zeer op prijs stel, wil ik wel even zeer sterk afstand nemen van jouw opmerking #9.
Omdat je het niet met iemand anders eens bent (je vindt het gedrag/de mening van de ander misschien verwerpelijk) mag je die persoon 'flessen'?
En dan gaan we daar ook nog eens grappen over maken?
Die 'dure' slager uit jouw anekdote heeft wat mij betreft geen recht van bestaan. Als hij een ander flest, flest hij jou even hard, als het erop aankomt.
Buiten dat; ook ik heb katten als huisdier. Zij maken deel uit van mijn directe familie-omgeving. Ik heb nog niets geregeld, maar zou dat ook moeten doen; ze vallen immers onder mijn verantwoordelijkheid.
Miljoenen zijn natuurlijk buitensporig (als ik die al zou hebben).
En die opmerking dat het houden van huisbeesten ondervoede kindertjes elders het voedsel uit de mond stood, ben ik persoonlijk zat (vaker gehoord).
Ieder maakt budgettaire keuzes.
De een vliegt vliegt meermalen de wereld rond (voor vakantie, of het broodnodige werk); de ander koopt voedsel in voor huisdieren. Buitenverwarming op een terras in de open buitenlucht? Om maar wat te noemen.
Maar goed, volgens jouw laatste zin kunnen engelen dus ook honden zijn. Dieren en een hoger bewustzijn?
Ik verdenk mijn katten er in ieder geval van dat ze meer dan intuitief gedrag vertonen.