image
foto: Peter Menzel, uit: Man eating Bugs

In het kader van de discussies hier over dierenleed, vestig ik graag de aandacht op een artikel in Trouw vanmorgen. Dat mag best gelezen worden in een wat ruimer perspectief. Dan hebben de Dierenbeweging en hun supporters er ook wat aan. Journalist Jeroen den Blijker rapporteert over zijn interview met Arnoud van Huis, hoogleraar entomologie (insectenkunde) aan universiteit van Wageningen, over het eten van insecten.

Enerzijds het bekende verhaal dat zo langzamerhand naar een breder publiek doorsijpelt: het is even wennen maar insecten zijn prima te eten. Een uitje en wat tomaat erbij, even bakken en helemaal lekker. Nog makkelijk ook, want insecten kun je drogen. Je moet ze dan alleen even wellen voor gebruik. Anders dan je vlees, kun je ze straks dus gewoon als een pak rijst in je keukenkastje op voorraad houden.

In Afrika is het normaal ze even uit het wild te halen en vers klaar te maken. In China vindt zelfs al bio-industriële teelt van bijv. eetbare schorpioenen plaats.

Belangrijkste reden voor Van Huis op op de eetbaarheid van insecten te wijzen is een probleem waar we met ons teveel aan eten niet bij stilstaan: het tekort aan voedsel, m.n. aan vlees.

Vlees is een nogal inefficiënt product. In geval van intensief geproduceerd rundvlees, ligt de zg. conversieratio op ca. 1:10. Voor 1 kilo vlees is 10 kilo plantaardig (graan) voer nodig. In het geval van rupsen ligt de ratio op 1,5/3:10. Minimaal meer dan drie keer zo hoog dus en in sommige gevallen 6 à 7 keer zo hoog. Het zou een beetje flauw zijn om kunstvlees op basis van plantaardig materiaal een volledige conversie van 1:1 mee te geven, maar het ligt dicht in die buurt. Het is nog efficiënter dan insectenvlees. Ik ben benieuwd naar de conversie van artificieel vlees (= vlees dat niet met behulp van een dierenlichaam wordt geproduceerd). Wellicht dat Wageningenmensen daar iets over kunnen vertellen?!?!!?

Belangrijk? Zonder meer. Praat met vleeshandelaren en ze zullen je vertellen dat veel van het Zuid-Amerikaanse vlees inmiddels naar die enorme zich ontwikkelende economie in het Oosten gaat: China. Een volk van alles-wat-beweegt-eters, maar ook vooral van vlees dat wij in het Westen eten. Iedere dag komen er flink wat van die honderden miljoenen Chinezen bij die óók rund- en varkensvlees willen eten. Uiteraard tegen een prijs die zorgt voor al die problemen die wij hebben met intensieve teelt. De vraag naar intensief – lees: onvriendelijk en bio-industrieel vlees zoals de Dierenbeweging die begrippen definieert – zal alleen maar toenemen. De Nederlandse en Vlaamse publieke opinies ten aanzien van de eigen consumptie zijn niet meer dan een druppel op de gloeiende plaat, terwijl we bio-industrieel een belangrijke invloed hebben.

Met dit in je achterhoofd is het aardig om nog eens te kijken naar die trits: dierenleed, insecten en kunstvlees. Ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Waar is het geluid van de Dierenbeweging op dit punt? Het heeft te weinig zin om alleen te blijven denken in Dierenleed. Er is innovatief denken nodig.
Dit artikel afdrukken