De Morgen sprak met De Waal.

Een chimpansee die op haar sterfbed glimlacht als ze haar verzorger weer ziet. Een kapucijnaapje dat een stukje komkommer woedend teruggooit omdat zijn vriendje een lekkerdere beloning kreeg. Honden die zich schuldig voelen als ze hun baasje per ongeluk bijten. Deze en andere talloze voorbeelden geeft Van der Waal om aan te tonen dat de emotionele reactie van dieren niet verschillen van die van mensen.

Ontologisch veganisme – het niet eten van dieren omdat ze gevoel en intrinsieke waarden hebben - zou de mens juist verder van de natuur brengen
“Emoties", aldus Van der Waal, “zijn fysiek waarneembaar. Ze hebben zich, zoals onze organen, over miljoenen jaren ontwikkeld en zijn de manier waarop ons lichaam ervoor zorgt dat we doen wat best is voor ons. Woede, blijdschap, verdriet, angst enzovoort zorgen ervoor dat we overleven."

Die emoties, zo herkenbaar voor de mens, zijn een van de redenen voor de dieet- en leefstijlkeuzes van vegetariërs en veganisten. Bovendien kunnen dieren ook pijn voelen en zijn bijvoorbeeld varkens erg intelligent. Maar zijn dat wel de juiste overwegingen om dieren dan maar niet te eten?

“Nee”, zegt Heather Alberro, PhD-student in politieke ecologie aan Nottingham University in The Independent. Ontologisch veganisme – het niet eten van dieren omdat ze gevoel en intrinsieke waarden hebben - zou de mens juist verder van de natuur brengen.

Voor zover het wild nog bestaat, is er een wereld van roofdieren en prooien. Het eten van de eigen soortgenoten is in die wereld ook geen taboe. "Ironisch gezien, is het taboe rondom het eten van mensen voortgekomen uit de wens om ons af te scheiden van andere diersoorten," aldus Alberro.

Overigens is het eten van mensenvlees in Nederland niet strafbaar - het kopen en verkopen van mensenvlees is dat wel.
Dit artikel afdrukken