image

Ik zaaide ze dit voorjaar. Nu zijn ze groot. Maar we aten ze ook al toen ze nog klein waren. Zoals de gaatjes laten zien, hielpen de slakken ook regelmatig mee, want we hadden besloten er 'niets' aan of op te doen.

De zwarte kool, ook wel bekend als cavolo laciniato, groeide gewoon op ons dakterras, midden in Utrecht. In een grote pot van 50 bij 50 cm. Het heeft een beetje mest en wat liters water gekost. En € 1,25 voor het pakje zaad. En wat hebben we er inmiddels van gegeten!
De jonge blaadjes blijken heerlijk als sla met wat olijfolie en geraspte oude Goudse. De plantjes groeien gewoon weer door en gaan eindeloos door met het maken van nieuwe blaadjes.

Nu ze groot zijn hebben we iets nieuws ontdekt. Het is zo klaar.

Maak je wok warm en doe er druivenpitolie in. Doe de blaadjes kool er per flinke handvol in. Niet schrikken: de bladeren spetteren. Zorg dat er eerst een eerste laagje in gaat en dek ze dan snel af met een volgende om de spetters in de wok te houden.
Haal de bladeren uit de wok vóór ze donker van kleur worden (na een minuut of 2 regelmatig omscheppen). Leg ze even op een bord. Doe weer een nieuw handje en herhaal de procedure. 3 flinke handen koolbladeren zijn genoeg voor twee personen.

Doe de bladeren die op het bord lagen te rusten weer terug in de wok om ze weer te doorwarmen en doe er wat kleine eetlepel vissaus bij. En je proeft een van de smakelijkste groentegerechten die je je kunt voorstellen. De kool blijft een lekker stevige bite houden. De vissaus geeft het dat heerlijk rijpe van umami. Vlees kun je weglaten

Wij aten er pasta aglio olio e peperoncino bij. Met een koude rode wijn, Duitse pinot noir. Heerlijk.
Wie zeurt er toch over vegetarisch? Weg met dat lelijke woord.

Als je die zwarte kool toch op je balkon hebt, kun je het zo maken. Het is in een minuut of 10 klaar. En je hebt het letterlijk helemaal zelf gemaakt, ook al is het een maandagavondse Doe Het Zelf.
Dit artikel afdrukken