Jan kreeg de ontvangst van een held. “De enige echte Robben”, werd geroepen. En dat in de week dat heel Nederland in de ban is van het WK. Jan had niet verwacht dat er zoveel publiek aanwezig zou zijn en had daarom een bescheiden aantal van 'maar' 400 doosjes aardbeien meegenomen. Dat waren er gewoon te weinig. In een record van 10 minuten was hij helemaal los. Ik gaf een dame mijn halve doosje aardbeien, omdat ze achter het net viste en zo teleurgesteld was.
Wat me ook bij blijft zijn de gezichten van twee aardbeientelers die verbaasd toekeken bij het feestje dat spontaan ontstond bij café Toussaint. Dat zoveel, voornamelijk jonge mensen, zo vreedzaam en spontaan echte, lekkere aardbeien wilden proeven. Ik denk dat er vandaag een revolutie heeft plaatsgevonden. Het volk wil écht eten en geen smakeloos massaproduct. De eerste echte #strawberrymob heeft dat duidelijk gemaakt. Als er nou maar geen namaakmobs worden gemaakt, maar er iets 'echts' uit deze energie ontstaat.
Culiman Felix Wilbrink van de Telegraaf twitte gisteravond een boeiende gedachte: "Nu #strawberrymob zo'n succes blijkt, mogen we nu weer gewoon vers en fruit en groentestalletjes in de stad? Het kan toch ook zo!!?"
Het is de hoogste tijd voor nieuw gedoogbeleid voor eten van helden met echt lekkere spullen. Dit soort 'tijdelijke' verkoop mag nl. niet. Gisteren werd het gedoogd. Dank dan ook voor het goede voorbeeld van de republiek Amsterdam!
Nog iets praktisch en prachtigs: wie de Robben-aardbeien gemist heeft, kan naar Deen, PLUS en Marqt. Die kopen door de #strawberrymob inmiddels heel graag aardbeien bij Jan Robben. Vraag erom en koop ze los, dan komt er ruimte voor meer aardbeien van meer telers met een naam en smaak . En voor andere producten natuurlijk.
Hier tref je het persbericht van YFM over de #strawberrymob. Hier Jan Robben en Linda Vermaat (YFM) op radio 1 gisteravond.
foto's: Tom van der Leij
filmpje: Joost Reus
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Over tradities: in mijn studententijd ben ik aardbeien gaan associëren met "de blok" (Belgisch voor 'examentijd', ook in het Belgisch Frans: 'je bloque, tu bloques...) Als ik over mijn vergelijkende anatomie of organische scheikunde zat gebogen, klonk de roep "Jetbezen!" van op straat. Een boertje uit Roosdaal dat zijn eigen productie kwam afzetten.
Ik heb na mijn diploma jaaren geweigerd aardbeien te eten.
Het ontbreekt ons trouwens aan een traditie als deze:
Strawberries and Wimbledon Tennis
Every year about 27,000 kilos of strawberries are eaten during the Wimbledon Tennis Championships, together with 7,000 litres of cream. * The popularity of serving strawberries with cream is possibly as old as the event itself.
* Source: BBC: BluePeter sports section.
Reken trouwens maar dat mensen hier bij de caravan achter de benzinepomp dik geld neertellen voor een doosje mooie rijpe Elsanta's. Vier euro zonder mankeren, vorige week. Bij AH heb ik ze niet in de mandjes zien verdwijnen (ik hang daar op verschillende tijdstippen een minuut of vijf rond bij de afdeling AGF om te kijken wat mensen kopen). Nu is de Bommelerwaard natuurlijk aardbeienland dus de kans is groot dat de super ze hier maar nauwelijks slijt. De mensen hier weten wel beter. En zijn kennelijk bereid de prijs te betalen. Straks eens op de weekmarkt kijken.
Vandaar de vraag: zou de super die voor kwaliteit kiest er slechter van worden?
De vraag is of je de consument er voor kan laten gaan. Dit is denk ik deels te sturen met beleving,en uitsraling en presentatie. Als je je spullen presenteert als een Aldi gaan mensen er geen AH prijs voor betalen.
Wel is het zo dat je als supermarkt van alles wil en kan proberen, dat ga ik straks ook doen in mijn nieuw te openen supermarkt. Maar als de klanten het te duur vinden bijvoorbeeld moet je als ondernemer toch andere keuzes maken.Je moet natuurlijk wel blijven proberen en de mensen een beetje opvoeden. Aan het eind van de rit moet het verhaal financieel wel weer kloppen natuurlijk. Aan bergen mooie producten waar je helemaal achter staat maar niemand wil kopen heb je niet zo veel.
Voor alle duidelijkheid:
1. Elsanta's worden niet gekozen omdat ze zo inferieur zijn (welnee, een rijpe Elsanta is heerlijk) en lekker veel kilo's opleveren; ze zijn beter bewaarbaar en dat is wel zo handig bij zo'n kwetsbaar vruchtje dat vele dagen door de logistiek van teler > veiling/groothandelaar/Greenery > DC super > regionaal DC super > winkel (en diverse koel/warm klappen) heen moet.
2. Zou iedere super 'smaakaardbeien' gaan doen, dan zouden die ook onrijp en dus niet optimaal lekker meer worden aangeboden.
3, Esther heeft dus gelijk: het gaat om de keuzen die je maakt. Ook als super.
Vandaar de vraag: zou de super die voor kwaliteit kiest er slechter van worden?