Wouter Klootwijk, onderweg, stuurt een bericht met foto. Het is een bijdrage aan de discussie over 'de smaak van dierengeluk' zoals hij het omschrijft. De redactie onthoudt zich even van commentaar, want oeverlooste dreigt. Foto van een belangrijke weg in het grensgebied tussen Brazilie en Uruguay. Mooier kun je het als rund niet dromen. Je hebt wat te eten en je kunt ergens liggen: bij voorkeur op de weg. Je hoeft niet snel opzij te springen als er iets aan komt razen, een bus, een vrachtwagen of iets kleiners. De voertuigen wachten tot het je belieft om op te staan om even opzij te gaan. Straks wordt je opgegeten, maar je hebt er geen weet van.
Nederlandse consumenten denken dat vlees van deze extensief gehouden runderen (biologisch!) beter smaakt. Dat willen ook de importeurs van dat vlees je laten geloven.
Braziliaanse veehouders weten beter. Of denken het beter te weten, of hebben een andere smaak. Als ze het zich kunnen veroorloven houden ze rundvee op kleinere afgeperkte percelen met ingezaaid gras dat bij tijd en wijle met water besproeid wordt, als er water is. De beesten, zeggen ze, leveren in kortere tijd veel smakelijker vlees op.
Het is het niet zo dat runderen in een omheind stuk grasland het minder naar hun zin hebben dan de beesten die naar hartelust op de stoffige snelweg kunnen liggen niksen, maar het is wennen voor de beroerd geïnformeerde romantici bij ons. Dat het beest dat alle vrijheid kende niet vanzelfsprekend gelukkiger was en dus beter smaakt.
Ik zie ze liever op een belangrijke verkeersader liggen en kauw gerust wat langer op de sucadelap die er later uit gesneden wordt. Maar maak mij niet wijs, Wageningen, dat ik het lekkerder vind.
Op 30 november krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
De varkens hebben ons eigen groente keukenafval gegeten. Hierbij moet je denken aan aardappelschillen, sla, wortels, kort gezegd alles wat vrijkomt bij het klaarmaken van de groente. Dit mag niet in contact zijn geweest met vlees of vleesproducten i.v.m. mogelijk overbrengen van ziektes. Een van de varkens is volledig uitgebeend bij de slager die ze ook geslacht heeft. De andere hebben we op een zaterdag zelf uitgebeend en dat is een hele klus. Je krijgt op deze manier echter wel meer gevoel voor het vlees en het is geweldig te zien waar de verschillende delen zitten en deze klus zelf te klaren. De dvd pig in a day van rivercottage is hierbij een goede hulp geweest. Van het varken dat we zelf hebben uitgebeend hebben we een deel verse worst gemaakt, de tijd ontbrak echter om meer culinaire hoogstandjes te maken, iets wat we de volgende keer wel willen doen. Ik heb verschillende boeken in huis met recepten die mogelijk zijn.
Wat betreft de kostprijs
- aanschaf varkens 45 euro per stuk
- voerkosten ca 275 euro
- deel afschrijving hok en afratering 100 euro
- slachten inclusief uitbenen 90 euro (1 varken)
- slachten en halveren 45 euro (1 varken)
- Transport naar de slager 25 euro (2 varkens)
De varkens zijn bij een zelfslachtende slager in de buurt geslacht. Allemaal kleinschalig en “diervriendelijke” voor zover je bij slachten over diervriendelijk kunt praten. Ook het inladen in de aanhanger ging met veel zorg en aandacht.
Tot slot, het vlees is per half varken verkocht voor 4 euro per kilo, een prijs die gezien de stijging van de voerkosten dit jaar ruim overschreden zal worden.
Ik heb nog veel meer ervaringen en info m.b.t. het kleinschalig houden van varkens, wie vragen heeft roept maar
Willem, wat mij betreft nog een paar vragen:
- heb je ze je plantaardige keukenafval geven of kwam alles van buiten?
- hebben jullie geen andere vleeswaar dan de hammen laten maken? En ook geen verse worsten, die zalige dunnen chipolata's bijvoorbeeld? Zo nee, waarom niet?
- wil je de kostprijs en slachtkosten per kilo met ons delen?
vorig jaar september twee biggen uit de bioindustrie gekocht met een gewicht van 25 kilo. Ze hebben tot eind januari lekker vrij rondgelopen in een deel van de tuin (wat nu een grote modderpoel is) Ze hebben geleefd op een dieet van granen, brood, appels, peren en groenteafval (alles binnen de regels en met UBN houdernummer enz). De opmerking van de slager was dat de verhouding wat weg was, een sterk ontwikkelde voorkant (schouderpartij) waarschijnlijk door het wroeten in de grond, de achterkant (achterpoten, hammen) was normaal ontwikkeld. Een groot deel van het vlees is in de diepvries gegaan, een klein deel (deel van het spek en een ham) is drooggezouten. Het drooggezouten spek (bacon) is reeds op en was heerlijk, de ham hangt momenteel te drogen en ruikt goed. Vooral bij het ontdooien en bereiden van het vlees merk ik dat er veel minder vocht vrijkomt. De zwoerd van de speklappen bakt lekker krokant. Zoals ik al zei is mij geen verschil in smaak opgevallen. Een deel van het vlees is tegen kostprijs verkocht aan familie, vrienden en buren. Ik had twee varkens, maar als ik er 4 had gehad dan waren er ook klanten genoeg geweest.Ik heb verschillende mensen teleur moeten stellen. Ik merkte dat vooral de beleving meespeelde bij het kopen van het vlees. Mijn varkens waren niet biologisch, want ze hebben graan en andere producten uit de gewone akkerbouw gehad. Na de zomervakantie komen er weer 2 of 3 varkens. Niet alleen om het vlees, het zijn erg leuke beesten om te houden, waarbij je erop met passen dat je je er niet teveel aan gaat hechten. Indien er meer vragen zijn dan hoor ik die graag
Willem, kun je je ervaring wat nader toelichten?
"biologisch geen toekomst"
ik heb ooit twee scenario's naast elkaar uitgewerkt: een zuiver biologisch (eindigend in drie opeenvolgende misoogsten door slecht weer en ziekte) en een zuiver industrieel (eindigend in een energiecrisis en acute productiestop).