Wat leerden we nu precies van de analyses van het 2e smaakexperiment rond 'ambacht & techniek' dat we op kasteel Groeneveld deden? Ik ontving de resultaten al een week geleden, maar ze bleven nog even 'hangen'.

Dat kwam omdat de rapporteurs in het licht van de discussies naar aanleiding van de proeverij nog iets wilden toevoegen. Over de economische en maatschappelijke implicaties van de proeverij.

Een van de heren houdt zich nl. in opdracht van het Nederlandse ministerie van EZ bezig met het economisch sterk en innovatief op de kaart zetten van Nederlands eten. Of ze er in het verslag van de proeverij ook iets over mochten zeggen. Jazeker, vond ik, want de proeverijen op Groeneveld zijn er niet alleen voor de leut van het proeven, maar ook om het er eens stevig over te hebben.

Ik las dus met rode oortjes wat er aan het einde van het rapport staat. Als ik het heel snel vertaal: zorg voor een echte 'ambachtelijke sector' met topproducten, dan kan tussen dat en de industrieel genepte reut die nu Nederlands eer moet verdedigeneen echt en betaalbaar kwaliteitssegment ontstaan. En het is opschieten, want de bedrijven die dat nog kunnen hebben het nu niet makkelijk. Ze worden nl. overgenomen door hun grotere neppende broeders omdat de banken hun rekening courantkredieten dichtdraaien.

Dat noemen we dus een keuzemoment. Ik zou zeggen: downloaden dat rapportje en even goed tot je door laten dringen.

Wat mij betreft is het een onverwacht pareltje uit zo'n proeverij om het plotseling over de positionering en de kwaliteitstoekomst van Nederlandse producten, hier en in het buitenland te kunnen hebben.

Dit artikel afdrukken